آیا در دوران بزرگسالی نیز قادر به افزایش قد هستیم و چگونه این امر میسر می شود؟
در ۲۲ فوریه سال ۱۹۱۸ میلادی، رابرت پرشینگ وادلو در آلتون النویس متولد شد. او یک کودک معمولی بود و هیچ ویژگی منحصربفردی که باعث تمایزش از دیگران شود را در خود نداشت تا اینکه به تدریج رشدی غیرعادی پیدا کرد.
قد رابرت که غذه هیپوفیز بدنش دچار بیش فعالی شده بود در سن ۱۳ سالگی به ۲ متر و ۲۳ سانتی متر رسید و باعث شد که نامش به عنوان بلندترین پسر دنیا به ثبت برسد.
اما رشد او هیچگاه متوقف نشد و در سن جوانی به ۲ متر و هفتاد سانتی متر رسید و بلندترین مرد جهان خلقب گرفت. او در دوران جوانی اش در یک شرکت کفش سازی مشغول به کار شد و برای معرفی کردن محصولات شرکت متبوعش به سرتاسر خاک ایالات متحده آمریکا سفر کرد و در جریان این سفرها و حتی تا لحظه مرگ خود در سال ۱۹۴۰ میلادی هیچگاه فردی را بلندتر از خود پیدا نکرد و اگر زنده بود هنوز هم بلند قدترین مرد دنیا محسوب می شد.
قد یکی از فاکتورهای اصلی در زیبایی افراد محسوب می شود و در برخی مشاغل حتی از جمله اصلی ترین پیش نیازهای فرد برای استخدام شدن به شمار می رود. کوتاهی قد نیز به عوامل مختلفی بستگی دارد که مهم ترین آنها شاید ژن و همچنین تغذیه نامناسب فرد در دوران جوانی اش باشد.
با این همه بسیاری از افراد حتی در سنین بزرگ سالی نیز به دنبال راهکارهایی برای افزایش قد خود هستند و از مصرف داروهای مختلف گرفته تا انجام اعمال جراحی مختلف، همه راهکارها را برای ایجاد این تغییر ظاهر در خود مورد بررسی قرار می دهند.
سوالی که در ذهن اغلب این افراد به وجود می آید آن است که آیا رشد قد در دوران بزرگسالی هم ممکن است؟
براساس اعلام مرکز کنترل بیماری های آمریکا، متوسط قد زنان در ایالات متحده آمریکا برابر با ۱۶۲٫۵۶ سانتی متر و برای مردان ۱۷۵٫۲۶ سانتی متر است.
البته در دهه های اخیر، میانگین قد آمریکایی ها بیشتر شده و زمانی که این آمار و ارقام را با نیمه نخست قرن بیستم مقایسه می کنیم در خواهیم یافت که در چند دهه اخیر آمریکایی ها مجموعا بلندتر شده اند.
از اوایل دهه ۱۹۰۰ تا ۱۹۵۰ میلادی، قد جمعیت این کشور به شکلی فزاینده بلند شده است و اگر بخوایم این مساله را به صورت عددی بیان کنیم، هر ۲۰ سال یک بار ۳٫۸۱ سانتی متر به میانگین قد شهروندان این کشور اضافه می گردد.
اما اختلالات غدد درون ریز می تواند باعث شود که فرایند رشد قد در بزرگسالان ادامه پیدا کند و حتی به اندازه هایی عجیب و غریب برسد. شرایطی موسوم به «گیگانتیزم» یا غول پیکری به خاطر وجود غده ای رخ می دهد که افزایش قابل توجه هورمون های رشد را باعث می شود.
این شرایط در دوران بلوغ رخ می دهد و در صورتی که ادامه پیدا کند باعث می شود که فرد در دوران بزرگ سالی خود قدی در حدود ۲۴۰ سانتیمتر یا بیشتر پیدا کند. نوع دیگری از تومور نیز در بدن وجود دارد که می تواند با اثرگذاری بر سیستم غدد درون ریز باعث ایجاد پدیده ای به نام آکرومگالی در بدن شود؛ نوعی بیماری که در آن اندام ها (شامل دست ها، پاها و حتی فک) به شکلی غیرقابل باور رشد کنند.
جدای از اختلالات موجود در غدد درون ریز، شانس آنکه پس از طی کردن دوران رشد، باز هم قدتتان بلند شود بسیار اندک است و بهتر است که از رشد قد خود به صورت طبیعی (بدون نیاز به جراحی) در چنین سنینی صرف نظر کنید.
در واقع بدن انسان به گونه ای طراحی شده که فرایند رشد آن تنها در دو مرحله از زندگی اش رخ می دهد: نوزادی و بلوغ. این بازه های زمانی کلیدی از تولد تا سن ۳ سالگی و سپس بین ۱۰ تا ۱۷ سالگی رخ می دهند. در واقع ارتفاع بدن با ایجاد لایه های استخوانی تازه توسط هورمون ها زیاد می شود.
صفحات رشد که در هر دو سر استخوان ها قرار دارند طول نهایی آنها را مشخص می کنند و پس از بسته شدن این صفحات، رشد قد نیز متوقف می گردد.
عده اندکی از مردم در سنین بالای ۲۰ سال رشد قد را تجربه می کنند که البته برخی استثناها هم در این رابطه وجود دارد؛ همواره شانس اندکی وجود دارد که این صفحات تا قبل از اواسط دهه ۲۰ یک فرد باز بمانند.
اگر شخصی در جریان دوران کودکی و بلوغ خود تغذیه خوبی نداشته باشد اما در مقابل در سنین بزرگ سالی بتواند تغذیه خود را اصلاح نماید، در این دوران (یعنی قبل از ۲۵ سالگی) امکان آنکه قدش بلند شود وجود دارد.
البته به شیوه های غیرطبیعی هم می توان قد را بلند کرد؛ مثلا نوع خاصی از جراحی وجود دارد که در آن استخوان های پای فرد شکسته شده و میانشان فاصله ای ایجاد می شود که این شیوه می تواند چند سانتی متری بر قد فرد اضافه کند.
اما بهترین راه برای داشتن قدی متناسب این است که از سنین کودکی شرایط و بستر لازم را برای رشد قد فرزند خود فراهم نمایید. بنابراین اگر صاحب فرزند هستید می توانید با فراهم نمودن یک رژیم غذایی سالم، رشد متعادل و مطلوبی را برای او انتظار داشته باشید.
