shutterstock_155681339

مردم جامعه ما با لکنت زبان چگونه برخورد می کنند و بهبود این عارضه در اطفال به چه صورت است؟

لکنت اختلال گفتاری است که 80 درصد کودکان بین 2 تا 4 سال به آن مبتلا می‌شوند با اینکه 75 درصد مبتلایان بهبودی خود به خودی پیدا می‌کنند اما این به معنای رها کردن کودکان به امید بهبودی نیست.
مید کریمی درباره لکنت زبان فرزند 4 ساله‌اش اظهار داشت: لکنت اختلال گفتاری است که در سنین پیش از دبستان 5 درصد از کودکان را مبتلا می‌کند. همچنین آمار ابتلا به این اختلال از سن دبستان به بعد یک درصد است.
وی افزود: شیوع لکنت قبل از دبستان یکسان است و بالای 80 درصد کودکان بین 2 تا 4 سال به این اختلال مبتلا می‌شوند. در سنین دبستان شیوع لکنت بین پسران 3 تا 5 برابر بیشتر از دختران است و به طور کلی شانس بهبودی در دختران بیشتر است.

* 75 درصد مبتلایان بدون برنامه درمانی بهبودی می‌یابند
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با بیان اینکه 75 درصد افرادی که لکنت زبان دارند بدون برنامه درمانی بهبودی می‌یابند، تصریح کرد: با وجود خوش‌خیم بودن این اختلال و شانس بالای درمان این اختلال در سنین پیش از دبستان اما داده‌های علمی نتوانسته‌اند ثابت کنند که کدام یک از موارد جزو 75 درصد بهبودی خود به خود هستند. بنابر این همه افرادی که به لکنت زبان مبتلا هستند باید جهت بررسی به گفتار درمانگر مراجعه کنند چرا که تحقیقات نشان می‌دهد برنامه‌های گفتاردرمانی شانس درمان را تا حدود 7.5 برابر افزایش می‌دهد.
وی افزود: در برنامه گفتار درمانی نمی‌توان کودکی را به صرف اینکه جزو 75 درصد بهبودی خود بخودی باشد رها کرد زیرا بعد از سن دبستان شانس نتیجه گرفتن درمان کم می‌شود.

*‌ 6 تا 12 ماه بعد از ابتلا به لکنت کودک را صرفا مانیتور می‌کنیم
این گفتار درمانگر گفت:‌در پروتکل درمانی ابتدا بین 6 تا 12 ماه بعد از ابتلا به لکنت کودک را صرفا مانیتور می‌کنیم تا مطمئن شویم استرس یا نگرانی یا در معرض مسخره‌شدن قرار گرفتن وجود دارد یا خیر چرا که باید مطمئن شویم که فاکتورهای محیطی موجب اضطراب کودک نشده است بعد از آن برنامه‌های گفتار درمانی را شروع می‌کنیم.
کریمی با انتقاد از برخی پزشکان عمومی برای توصیه به خانواده‌ها درباره بهبودی خود به خودی لکنت در کودکان اظهار داشت: برخی پزشکان عمومی بدون اینکه اضطراب اجتماعی فرد مبتلا به لکنت زبان را در نظر بگیرند به امید بهبودی خود به خودی به خانواده‌ها توصیه می‌کنند که نیازی به برنامه درمانی خاصی وجود ندارد در این حالت وقتی کودک وارد مدرسه می‌شود با مشکلات فراوانی به گفتار درمانگر مراجعه می‌کند که در این حالت شانس درمان حدود 50 درصد است.

*‌ پزشکان عمومی تمام موارد را به گفتار درمانگران ارجاع دهند
وی افزود: توصیه می‌شود پزشکان عمومی تمام کیس‌های لکنت زبان را به گفتار درمانگران ارجاع دهند.
وی خاطر نشان کرد: علت ابتلا به لکنت زبان نامشخص است اما نظریات مختلف مشکلات عصب‌شناختی و تفاوت در ساختار و عملکرد سیستم عصبی مبتلایان را نسبت به سایر افراد نشان می‌دهد همچنین فرزندان والدینی که لکنت زبان دارند، شانس بیشتری نسبت به سایر کودکان برای ابتلا به این اختلال دارند اما این موضوع لزوماً به معنای این نیست که فرزندان افرادی که مبتلا به لکنت زبان هستند دچار این اختلال می‌شوند.

فارس