confident-boy

برای بالابردن اعتماد به نفس در فرزندتان بهتر است یک سری رفتارها را در پیش بگیرید و در جهت تقویت این حس در وی قدم بردارید تا نتیجه مناسبی بگیرید در ابتدا نیز باید از خودتان شروع کنید و این حس را در خودتان پرورش دهید!

راههای ساده برای تقویت اعتماد به نفس در کودکان

اعتماد به نفس در واقع ایمان داشتن به این امر است که فرد توانایی انجام بسیاری از کارها را دارد. حال اگر این حس در کودکی پرورش یابد، در بزرگسالی نیز در تمام لحظات فرد این احساس را با خود به همراه خواهد داشت، و یکی از پایه های موفقیت فرد در همین مقطع شکل می گیرد.

خانواده اولین جامعه است که کودک در آن قرار می گیرد و مهمترین نقش تربیتی را در ساختن آینده کودک بر عهده دارد . یکی از مهمترین مسائلی که در برخورد با کودکان باید مورد توجه والدین قرار گیرد، مسئله اعتماد به نفس کودک  است . در مورد افزایش اعتماد به نفس  کودک، پدر و مادر دارای جایگاه خاص هستند، و نقش ویژه ای را در این زمینه ایفا می کنند.

اعتماد به نفس در واقع ایمان داشتن به این امر است که فرد توانایی انجام بسیاری از کارها را دارد. حال اگر این حس در کودکی پرورش یابد، در بزرگسالی نیز در تمام لحظات فرد این احساس را با خود به همراه خواهد داشت، و یکی از پایه های موفقیت فرد در همین مقطع شکل می گیرد.

بی قید و شرط عشق بورزید
اعتماد به نفس کودک وقتی شکوفا می‌شود که نوعی علاقه بی قید و شرط را ببیند، عشقی که می‌گوید «دوستت دارم، هرکه باشی و هرچه انجام بدهی». وقتی کودکتان را صرفنظر از توانایی هایش، مشکلاتش، اخلاقش، یا قدرتش می‌پذیرید، به او بیشترین کمک را می‌کنید. بنابراین، او را در عشق خود غرق کنید. او را تا می‌توانید بغل کنید، ببوسید و به پشتش بزنید و فراموش نکنید به او بگویید که چقدر دوستش دارید. وقتی مجبورید در موردی به او تذکر بدهید ، به او بفهمانید تذکر شما در مورد  رفتارش  است و نه خودش . مثلا، به جای این که بگویید «خیلی پسر شرّی هستی. چرا درست نمی‌شی؟ به او بگویید، «لطفا تو خونه فوتبال بازی نکن. فوتبال بازی بیرون از خونه است».

با ادب باشید
نکته دیگر این که در روابط کلامی  بین خود و کودک تان ادب را رعایت کنید ، هر گاه کاری را از او می خواهید از او خواهش کنید، و هیچ گاه تشکر کردن را از یاد نبرید. و هرگز مهمترین تقویت کننده اعتماد به نفس را فراموش نکنید به کودکتان بگویید که او را دوست دارید و او را در آغوش بکشید. این کار شما شدت علاقه و اهمیتی را که برای فرزندتان قائل هستید به او منتقل خواهد کرد.

توجه کنید
وقتی را برای توجه کامل به کودک خود کنار بگذارید. این بسیار به احساس اعتماد به نفس کودک شما کمک می کند چون به او این پیغام را می‌دهد که شما فکر می‌کنید او مهم و ارزشمند است. حتما نباید وقت زیادی باشد؛ فقط  چند لحظه‌  که وقتی می‌خواهد با شما حرف بزند، دست از سرکشی به صندوق پست می‌کشید یا تلویزیون را خاموش می‌کنید تا جواب سوالش را بدهید. با او ارتباط چشمی برقرار کنید تا معلوم باشد که واقعا دارید به چیزی که می‌گوید گوش می‌دهید. اگر وقتتان کم است، بدون نادیده گرفتن نیازهایش این نکته را به او بگویید. بگویید «خب همه اتفاقهای  تمرین فوتبال را برام تعریف کن، بعد که تموم شد باید برم شام درست کنم».

انتخاب  بر عهده کودک
برای کودک تان شرایطی را مهیا کنید که بتواند انتخاب کند. بگذارید میان کیف صورتی و قرمز امکان انتخاب داشته باشد، با این کار شما به کودک تان راههای اتخاذ تصمیم را آموخته اید. حس خلاقیت کودکان را به کار اندازید و آنها را تشویق کنید تا با شما در کارها سهیم شوند. تا آنجا که امکان دارد در کار آنها دخالت نکنید. اگر کودک تان علاقمند به آموختن مهارتهای خاصی است، برای آموزش آن مهارت برای او  زمان صرف کنید. اگر در هنگام فعالیتی کودک شما باعث ریخت و پاش و کثیفی منزل شد، با او برخورد نا مناسب نداشته باشید، زیرا اغلب فعالیت کودکان با ریخت و پاش و شلوغی همراه است . به فرزندتان مسئولیت هایی مناسب با سن شان واگذار کنید این باعث احساس ارزشمندی می شود.

محدودیت‌ها را یادش بدهید
چند قانون منطقی برای کودک خود وضع کنید. مثلا، اگر به او می‌گویید که موقع دوچرخه سواری در خیابان باید کلاه  سرش بگذارد، اجازه ندهید بدون کلاهش به خانه دوستش برود. اگر بداند که بعضی قوانین خانوادگی نقشِ روی سنگ شده اند، احساس امنیت بیشتری می‌کند و به زودی بر طبق انتظارات شما زندگی خواهد کرد. فقط بکوشید واضح و باثبات باشید  و نشان دهید که به او اعتماد دارید و از او انتظار دارید که کار درست را انجام دهد.

با کودک تان در تماس دائم باشید
اگر به هر دلیلی مجبور هستید چند روز را به دور از فرزندتان سپری کنید حتماً برای او توضیح دهید به چه علتی در کنار او نیستید ،و در این چند روز چه کسی از او مراقبت خواهد کرد . اگر می توانید در این گونه از مواقع برای کودک تان عکس بفرستید و در روز چندین مرتبه با او به صورت تلفنی صحبت نمایید، و به او بگویید تا چه حد دلتان برایش تنگ شده است. قبل از رفتن برای کودک تان کارت پستال و یا هدایای کوچک را در گوشه و کنار اتاقش پنهان کنید تا به این وسیله به او ثابت کنید که در لحظاتی هم که در کنار او نیستید، برای شما ارزشمند است.

از ریسک کردن‌های سالم استقبال کنید
کودکتان را به کشف چیزی تازه، مثل خوردن غذایی متفاوت، یافتن دوستان تازه، یا اسکیت سواری تشویق کنید. با این که همیشه احتمال شکست وجود دارد اما بدون ریسک کردن موفقیت هم به دست نمی آید. پس به کودک خود اجازه‌ی تجربه‌های کم خطر را بدهید و در مقابل تقاضاهای او در دخالت خود مقاومت کنید. مثلا سعی نکنید به محض این که از خواندن کلمه‌ای دشوار احساس یاس کرد، او را «نجات» دهید. پریدن وسط کار او و گفتن این که «خودم می‌کنم» او را وابسته بار می‌آورد و اعتماد به نفس ِ او را کم می‌کند. شما با برقراری تعادل در نیاز به حمایت از او و نیاز او به تجربه کردن کارهای تازه اعتماد به نفسش را شکل خواهید داد.

شجاعانه با مشکلات برخورد کنید
به کودک تان بیاموزید در برخورد با مشکلات شجاع باشد و این را بداند که شما در تمام طول مسیر در کنار او هستید. به او بیاموزید تا مبارزه کند و خلاقانه در این مسیر تصمیم بگیرد . تا آنجا که می توانید به آنها زمان دهید تا مشکلات خود را حل کنند و اگر احساس کردید در این زمینه نیاز به کمک دارند، می توانید دخالت کنید.
به کودک تان بیاموزید در برخورد با مشکلات باشد و این را بداند که شما در تمام طول مسیر در کنار او هستید و به او بیاموزید تا مبارزه کند و خلاقانه در این مسیر تصمیم بگیرد.

اجازه بدهید اشتباه کند
البته یک جنبه حق انتخاب دادن و خطر پذیری این است که کودکتان در معرض اشتباه قرار می‌گیرد. اینها درسهای باارزشی برای اعتماد به نفس کودکتان هستند . بنابراین اگر کودکتان با وقت تلف کردن در اتاق خوابش از اتوبوس مدرسه جا مانده است، او را تشویق کنید که بیندیشد دفعه بعد چطور رفتار کند بهتر است. به این ترتیب اعتماد به نفسش صدمه نمی‌بیند و خواهد فهمید که گاهی می‌شود اشتباه کرد. دانیل میر، استادیار آموزش ابتدایی در دانشگاه ایالت سان فرانسیسکو می‌گوید اگر خودتان اشتباه کردید، به آن اعتراف کنید. پذیرش و اصطلاح اشتباهات پیغام قدرتمندی به فرزندتان می‌رساند و پذیرش مشکلات را برای کودک آسان‌تر می‌کند.

در مورد افزایش اعتماد به نفس کودک،والدین دارای جایگاه خاص هستند

یاد بدهید تا از خود دفاع کند
برای اینکه فرزندتان بتواند بر موقعیت های اضطراب آور غلبه کند نیاز دارد تدابیری آموخته باشد.به طور مثال اگر در جمعی کودکان دیگر فرزند شما را اذیت می کنند به او یاد دهید تا چگونه از خود دفاع کند. به طور مثال به او جملاتی را آموزش دهید تا در این مواقع از آنها استفاده کند، بدین ترتیب او  احساس اطمینان خاطر بیشتری خواهد کرد.

روی آینه حمام بنویسید،تولدت مبارک
در زندگی روزمره خلاقیت های بسیار کوچک می تواند برای کودکان بسیار جذاب باشد. به طور مثال در روز تولد فرزندتان با یک ماژیک بر روی آینه حمام بنویسید، تولدت مبارک، و یا بشقابی  را برای کودک خود تهیه کنید و در مراسم های خاص از آن استفاده کنید. مثلاً وقتی توانست یک سوره کوچک از قرآن را حفظ کند.

احساس همدردی کنید
اگر کودکتان خودش را به شکلی ناخوشایند با خواهر برادرها یا همسالانش مقایسه می‌کندمثلا می گوید: «چرا نمی تونم مثل دوستم توپ پرت کنم» ، با او همدردی کنید و بعد روی یکی از توانایی‌هایش تاکید کنید. مثلا بگویید، «آره راست می‌گی. دوستت توپ پرت کن ِ خوبیه. تو هم خیلی تند می‌دوی». این به کودکتان کمک می‌کند متوجه شود که ما همه نقاط قوت و ضعفی داریم و لازم نیست که حتما بی عیب باشد تا احساس خوبی درباره خودش داشته باشد.

از اتفاقات مثبت تجلیل کنید
همه تشویق  پذیر هستند، بنابراین سعی کنید چیزهای خوبی را که کودکتان در روز انجام می‌دهد با صدای بلند اعلام کنید. مثلا به پدرش بگویید «پیتر امروز همه تکالیفش را سریع انجام داد». با این کار او را در معرض  تحسین خود و پاسخ دلگرم کننده‌ی پدرش قرار می‌دهید. واضح و مشخص بیان کنید. به جای این که بگویید « خوب بود» بگویید «ممنون که میز شام را چیدی». این درکِ انجام کار و ارزش فردی را در او بالا می‌برد و به او اجازه می‌دهد دقیقا بداند چه کاری را درست انجام داده است.

خوب گوش کنید
اگر کودکتان نیاز به حرف زدن دارد، بایستید و به چیزی که برای گفتن دارد خوب گوش دهید. او نیاز دارد احساس کند که افکارش، احساساتش، خواسته‌ها و نظراتش مهم هستند. به او کمک کنید با نام گذاشتن روی احساساتش با آنها راحت کنار بیاید. بگویید «می‌فهمم که ناراحتی چون نمی‌توانی به آن مهمانی بروی». با پذیرفتن احساساتش بدون قضاوت درباره آنها، به احساسات او اعتبار می‌بخشید و نشان می‌دهید که برای چیزی که می‌خواهد بگوید ارزش قایلید. اگر احساسات خودتان را با او سهیم کنید مثلا اگر بگویید:«من نگران مامان بزرگم. خیلی مریضه»، او هم در بیان احساسات خودش اعتماد به نفس پیدا می‌کند.

از مقایسه اجتناب کنید
نظراتی مثل «چرا سعی نمی‌کنی مثل برادرت باشی؟» یا «چرا مثل دوستت مودب نیستی؟» فقط کودکتان را به یاد مشکلاتش می‌اندازد و  در او احساس خجالت، حسادت و رقابت را تشدید می‌کند. حتی مقایسه‌های مثبت مثل «تو بهترین بازیکنی» هم به طور بالقوه مخرب اند چون چون کودک به سختی می تواند همیشه بر طبق این تصویر خود را بسازد. اگر بگذارید کودکتان بداند که او را به خاطر منحصر به فرد بودنش تحسین می‌کنید، او هم ارزش بیشتری برای خودش قایل می‌شود.

تشویق کنید
هر کودکی نیاز به شکلی از حمایت از جانب عزیزانش دارد که پیغام می‌دهند «ما به تو ایمان داریم. ما تلاشهایت را می‌بینیم. ادامه بده!» تشویق یعنی تشخیص دادن پیشرفت  و نه فقط پاداش دادن به نتیجه ای. پس اگر کودکتان با مسئله‌ی ریاضی دست و پنجه نرم می‌کند، به جای این که بگویی «نه اینطوری نیست. بگذار برات حلش کنم»، بگویید «خیلی داری تلاش می‌کنی. تقریبا به جواب رسیدی»

تفاوتی بین تحسین و تشویق هست. تحسین پاداش به انجام کار است، در حالی که تشویق پاداش به فرد است («تو تونستی» به جای «من به تو افتخار می‌کنم»). تحسین ممکن است به کودک بفهماند که تنها وقتی «خوب» است که کاری را درست انجام داده باشد. از سوی دیگر، تشویق به رسمیت شناختن تلاش است. گفتنِ «خب بهم بگو بازی چطور بود. دیدمت چطور حمله می‌کردی» مفیدتر از گفتن «تو بهترین بازیکن تیمی» عمل می‌کند. تحسین بیش از اندازه اعتماد به نفس را خدشه دار می‌کند چون فشاری برای انجام کار و نیاز مداومی به تایید دیگران ایجاد می‌کند. بنابراین تحسین را کناری بگذارید و آزادانه او را تشویق کنید؛ این به کودکتان کمک می‌کند تا با احساس خوبی نسبت به خود رشد پیدا کند.

تبیان