caffeine_trivia_small

می خواهیم به برخی نکته های مهم در مورد کافئین و مصرف آن بگوییم که ممکن است تابحال نشنیده باشید و اطلاعی از آن نداشته باشید این نکات توسط محققین کلینیک مایو درمورد این ماده کشف و منتظر شده است

کافئین محبوب‌ترین داروی تغییر خلق و خوی در جهان است. در واقع این ماده یک محرک خفیف سیستم عصبی مرکزی است و در مصرف آن در مقادیر متوسط اثرات مثبتی بر ذهن و بدن می‌گذارد.
برخی شواهد حاکی از آن است که کافئین ممکن است به بهبود حافظه کمک کند. مصرف روزانه 400 میلی گرم کافئین برای بزرگسالان و 200 میلی گرم برای زنان باردار، توصیه شده است. یک فنجان قهوه معمولاً 100 تا 200 میلی گرم کافئین دارد و این در حالی است که مقدار کافئین یک فنجان چای 70 میلی گرماست.
کلینیک مایو تاکید می‌کند که این میزان مصرف در نوجوانان باید 100 میلی گرم در روز باشد.
برخی از افراد به کافئین حساس‌اند چون می‌تواند منجر به سردرد و یا ناراحتی معده شود. ضمن این که می‌تواند احساس وحشت زدگی، اختلالات خواب و یا تپش قلب را نیز ایجاد کند.

نیمه عمرکافئین در بدن حدود 4 ساعت است اما این بدان معنان نیست که همه کافئین در بدن از بین رفته و گاهی 8 تا 12 ساعت بعد از نوشیدن قهوه می‌توان اثرات آن را دید. نیمه عمرکافئین در سیگاری‌ها 3 ساعت است.
یکی از حقایق جالب دیگر در مورد کافئین این است که مرگ ناشی از مصرف آن اگرچه بسیار نادر است ولی می‌تواند رخ دهد.
کافئین شبیه به یک ماده شیمیایی در مغز است و ساختار مولکولی آن شبیه آدنوزین، یک انتقال دهنده عصبی است. به دلیل این شباهت، کافئین می‌تواند به گیرنده‌های آدنوزین در مغز متصل شود.
و دیگر این که کافئین می‌تواند به تولید هورمون‌های استرس کمک کند.

livescience