مداخله نابینایی در بخش مراقبت های سلامتی شامل درک دینامیک های روانی کمبود ایجاد شده و سازگاری با مسئله کوری آگاهی از سوء تعبیرهای موجود در رابطه با کوری، استفاده از تکنیک های اصلی جهت یابی و حرکت مشارکت خانواده بعنوان یک بخش مهم مراقبتی و ارجاع زودرس به مراکز نوتوانی می باشد. وقتی که تلاش برای بازگرداندن بینایی به بیمار بی نتیجه می ماند این مسئولیت مهم اولیه بر عهده پزشک است که اجتناب ناپذیر بودن مسئله کوری را به بیمار و خانواده اش تفهیم نماید. هدف از نوتوانی بهبود کیفی زندگی بیمار با استفاده از مهارت های یادگیری است تا بدین وسیله استقلال بیمار در حد قابل قبولی حفظ کرد. هدف نهایی برای بیماران نابینا باز گرداندن آنها به میان اجتماع و بدست آوردن زندگی رضایت بخش است. ارجاع بیماران به آژانس های اجتماعی، تداوم مراقبت ها را برای کاهش عواقب جسمی، روانی و شغلی مربوط به نابینایی تضمین می کند. آموزش های توانبخشی برای نابینایان عبارتند از: آموزش جهت یابی و حرکت مهارت های کسب استقلال در زندگی، مهارت های خواندن و نوشتن (با استفاده از کامپیوتر، وسایل کمی نوشتاری، کامپیوتر یا بریل) استفاده از وسایل کمکی برای بهبود بینایی آموزش حرفه ای و فعالیت تفریحی.
آموزش های جهت یابی و حرکت عبارتست از: استفاده از عصای بلند، وسایل الکترونیکی کمکی برای ایاب و ذهاب و آموزش استفاده از سگ های راهنما.
بعضی از آژانس های نوتوانی برنامه های خود را طوری تنظیم می کنند که افراد نابینا در تمام طول مدت آموزش در مرکز بمانند. سایر برنامه های غیر اختصاصی ممکن است در خارج از مرکز پیگیری شود.
مشاورین نوتوانی به افراد نابینا و کم بینا کمک می کنند تا فرصت های شغلی مناسبی را بدست آورند. اکثر نابینایان قبل از کسب آمادگی جهت یافتن شغل به مشاوره این رابطین نیاز دارند.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد