بالا رفتن سن
کاهش شفافیت عدسی- چسبندگی پروتئین ها در عدسی (که سبب پراکندگی نور می شوند)- انباشته شدن رنگدانه های زرد و قهوه ای بعلت تجزیه پروتئین های عدسی- کاهش برداشت اکسیژن- افزایش سدیم و کلسیم- کاهش ویتامین C پروتئین و گلوتاتیون (یک ماده ضد اکسیژن).
بیماری های چشمی توام با کاتاراکت
رتینیت رنگدانه ای- نزدیک بینی- کنده شدن و جراحی شبکیه- عفونت (زونا، یووئیت)- جراحی تامین درناژ
عوامل سمی
کروتیکوستروئیدها بخصوص دوزهای بالا و استفاده های دراز مدت- سوختگی شیمیایی چشم با مواد قلیایی مسمومیت- استعمال سیگار- کلسیم، مس، آهن، طلا، نقره و جیوه که تمایل به رسوب در ناحیه مردمکی عدسی دارند.
کاهش سطوح عوامل ضد اکسیژن- سوء تغذیه- چاقی
عوامل جسمی
کم آبی توام با اسهال مزمن- مصرف مسهل ها در بی اشتهایی عصبی و استفاده از اکسیژن غلیظ- ترومای کند- سوراخ شدن عدسی با یک شیء تیز یا جسم خارجی- شوک الکتریکی- اشعه ماوراء بنفش در نور خورشید و اشعه ایکس.
بیماری های سیستمیک و سندرم ها
دیابت شیرین- سندرم داون- اختلالات مربوط به متابولیسم چربی- اختلالات کلیوی- اختلالات عضلانی- اسکلتی.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد