یکی از دغدغه های فکری نوجوانان (خصوصا دختر خانم ها) توجه بیش از حد به خصوصیات ظاهری و جسمانی خودشان است و متاسفانه در بیشتر موارد جنبه های منفی به خود می گیرد: دست و پاهام مثل میمونه! چه خوبق می شد بلند قد و لاغر (اسکلتی) بودم دماغم خیلی بزرگه، پاهام خیلی درازند، موهام مثل پشم گوسفندند، از موی لخت بدم میاد، کاش چشمام سبز بودند، اینها و هزاران نمونه دیگر از خصوصیات جسمانی و ظاهری خود هستند. اهمیت این چنین تصوراتی در کاهش اعتماد به نفس و عواقب آن است که می تواند در روند بلوغ روحی روانی و اجتماعی شخص اثرات منفی و مخرب شدیدتری داشته باشد. علل اصلی این گونه تصورهای منفی عبارتند از:
تغییرات دوران رشد: همانطور که در بخش قبل ذکر شد بارزترین تغییرات دوران بلوغ، تغییرات جسمانی همچون رشد سریع قد، درآوردن مو در بدن، جوانه زدن و بزرگ شدن پستانها، تغییر بوی بدن، رشد نابرابر اندام و تنه و غیره است. بدون شک این چنین تغییراتی که نسبتا سریع هم رخ می دهند همراه با پیش زمینه ذهنی که به مقدار زیادی متاثر از فرهنگ و تفکرات حاکم بر خانواده و جامعه است برای برخی از افراد ناخوشایند و آزار دهنده می باشد (خصوصا اگر شخص نسبت به این تغییرات طبیعی و ماهیت آنها آگاهی کافی نداشته باشد).
عوامل محیطی فرهنگی: یکی از ویژگیهای نوجوانان پیروی تقریبا بی چون و چرای نوجوانان از قهرمانان و الگوهای فردی آنها است. زمانی که فلان هنرپیشه معروف دماغش را خوکی عمل می کند (و به قول جراحان گوش و حلق و بینی به شکل انگلیسی) می بینیم بسیاری از طرفداران وی دماغ خود را به آن شکل در می آورند (هر چند که ممکن است بینی آنها هیچ عیب و نقصی نداشته باشد) و یا وقتی می بینیم مانکن ها (مدل های لباس) همگی لاغر و اسکلتی هستند بسیاری از افرادی که جثه ای متوسط و معمولی هم دارند خود را چاق و بدشکل می پندارند و برای رفع آن گاهی خود را گرفتار هزاران مصیبت واقعی می کنند. به عبارت دیگر بسیاری از ارزشها و زیبایی و زشتی ها اموری نسبی و تا حدی انتسابی و قراردادی هستند. برای یک زن آفریقایی که طبق رسم و رسوم خود به کمک حلقه و وسایل دیگر لبش به شکل کاسه در آمده است ممکن است یک زن شهری زشت به نظر برسد و همین طور برعکس.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد