images

عوارض دیابت به دو گروه اصلی تقسیم می شوند عوارض کوتاه مدت و عوارض بلندمدت.
عوارض کوتاه مدت:
1- کاهش قند خون (هایپوگلایسمی)
اگر قند خون شما بیش از اندازه کاهش یابد دچار هایپوگلایسمی می شوید که بعضی از نشانه های آن عبارتند از:
اضطراب
تعریف
لرز
رنگ پریده شدن
افزایش ضربان قلب
گرسنگی
تحریک پذیری
خستگی
تاری دید
سردرد
اختلال در تمرکز
تمایل به گریه کردن
احساس سوزن سوزن شدن اطراف دهان
لجبازی کردن
گستاخ شدن

نکته:
اگر فکر می کنید که دچار کاهش قند خون شده اید فورا یک ماده  قندی سریع الاثر مانند نوشیدنی های شیرین یا تعدادی قند بخورید و زمانی که قند خون تان به حد نرمال برگشت مواد قندی طولانی اثر تر مانند ساندویچ، میوه یا غذا بخورید. اگر کاهش قند خون تان را رفع نکنید در نهایت بیهوش شده و به خدمات اورژانس نیاز پیدا می کنید.
2- افزایش قند خون (هایپرگلایسمی)
اگر قند خون شما بیش از اندازه افزایش یابد دچار هایپرگلایسمی می شوید. هایپرگلایسمی یک وضعیت بالقوه خطرناک است که بعضی از نشانه های آن عبارتند از:
نوشیدن و ادرار کردن بیش از حد
کمبود انرژی
سردرد
معده درد
عوارض بلندمدت:
کنترل ضعیف قند خون در طول زمان می تواند خطر ابتلا به بیماری های میکرو واسکولاز (بیماری های عروق کوچک بدن از جمله مویرگ ها) و بیماری های ماکرو واسکولار (بیماری های عروق بزرگ بدن) را افزایش دهد.
تغییر رایجی میان عموم و به ویژه مبتلایان به نوع 2 وجود دارد مبنی بر این که دیابت نوع 2 کمتر از دیابت نوع 1 عارضه ایجاد می کند و بنابراین نوع بهتر دیابت است (کمتر ایجاد نگرانی می کند، کمتر خطرناک است و…و).
در حقیقت دیابتی های نوع 1 بیشتر مستعد ابتلا به عوارض دیابت نسبت به دیابتی های نوع 2 هستند. که این مسئله به ویژه در مورد عوارض میکرو واسکولار یا عروق خونی کوچک مثل بیماری کلیه و رتینوپاتی صادق است.
با این حال، تعداد بیشتری از دیابتی های نوع 2 مبتلا به عوارض خطرناک ناشی از دیابت به نسبت دیابتی های نوع 1 می شوند به علاوه بسیاری از مبتلایان به نوع 2 عوامل خطر بیشتری نسبت به مبتلایان به نوع 1 دارند که احتمال ابتلا به عوارض ماکرو واسکولار یا عروق خونی بزرگ مثل بیماری قلبی را در آن ها می افزاید. اکثر مبتلایان به دیابت نوع 2 دچار ازدیاد انسولین آزاد به علت عدم توانایی در مصرف آن و وضعیت غیر طبیعی چربی های خون می باشند و ترکیب این دو مهم سبب افزایش خطر بیماری قلبی و سکته مغزی می شوند. در واقع مبتلایان به دیابت نوع 2 دوتا چهار برابر بیشتر از افراد غیر دیابتی و 22% بیشتراز مبتلایان نوع 1 مستعد مرگ در اثر بیماری های قلبی هستند. مسلما جدی ترین عارضه هر بیماری مرگ می باشد. بنابراین می توان گفت که دیابت نوع 2 بیشتر از دیابت نوع 1 هراس انگیز و نگران کننده است.
عواملی که سب ایجاد عارضه در دیابت نوع 1 و 2 می شوند از بسیاری جهات برای تمام مبتلایان به دیابت مشخص می باشند. با عدم کنترل مناسب دیابت خطر عوارض در هر دو نوع بالا می رود. هیچ نوع دیابتی
بی ضرر نیست. دیابت از هر نوعی یک مشکل طبی جدی است.
علاوه بر درگیری عروق در اعضاء مختلف بدن دیابت عوارض دیگری نیز دارد که بحث در مورد تمامی آن ها از حوصله این کتاب خارج است.
نکات کلیدی:
دیابت بیماری است که در سوخت و ساز قند خون تداخل ایجاد می کند و منجر به هایپرگلایسمی
می شود.
دیابت نوع 1 در اثر ناتوانی بدن برای تولید انسولین ایجاد می شود.
دیابت نوع 2 در اثر کمبود نسبی تولید انسولین، یا کاهش توانایی بدن برای مصرف انسولین و یا هر دو ایجاد می شود.
هایپرگلایسمی مزمن سبب آسیب به عروق خونی بسیار کوچک موجود در اعصاب، کلیه ها و چشمان می شود. این مشکل در هر نوع دیابت 1و2 رخ می دهد.
اکثر مبتلایان به دیابت نوع 2 دچار ازدیاد انسولین آزاد در گردش خون و وضعیت غیر طبیعی
چربی های خون می باشند و ترکیب این دو مهم سبب افزایش خطر بیماری قلبی و سکته مغزی
می شوند.
خطر عوارض دیابت با مدت ابتلای فرد به دیابت و سطوح بالاتر قند خون افزایش می یابد.
علت دیابت ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی می باشد که هنوز کاملا مشخص نمی باشد.

این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد