run

* روزانه ورزش کنید. ورزش در کاهش اضطراب، استرس و افسردگی نقش به سزایی دارد. تحقیقات فراوانی در طی سالها تاثیرات مثبت روانی ورزش را ثابت کرده اند. امروزه نقش ورزشی در مقابله با افسردگی اثبات شده است. بنابراین فعالیت ورزشی روزانه را فراموش نکنید. سی دقیقه تمرین و نرمش بدنی برای حداقل سه روز در هفته می تواند در عرض چند هفته حال شما را بسیار بهبود بخشد.
* اندیشه های منفی را دور بریزید. فردی که افسرده است و در اندیشه های خود غوطه ور شده بسار کمتر به خودش توجه می کند. از همه مهمتر نسبت به زندگی و امور گوناگون تصور منفی دارد و همه چیز را پوچ و بی هدف می انگارد. اندیشه ها و تخیلات منفی و مایوس کننده و یا سرزنش کننده همچون مگسهای ناپسند و مزاحم پیوسته در مغز شما در پرواز هستند.
از به کار بردن کلمه هایی مانند نمی توانم و نباید خودداری ورزید. به جای اینها از کلمه های می توانم و می خواهم استفاده کنید. همه ما روزانه با خود سخن می گوییم و در مورد ظاهر و کارهایمان نظرهایی می دهیم. اگر صدای درونی تان همواره انتقاد آمیز است خود را وادارید که به اظهارات انتقادی غیر واقعی و منفی توجه نکنید و تمرکز خود را به چیزهایی که درباره خودتان دوست دارید یا چیزهایی که به خوبی انجام می دهید معطوف سازید.
با احساسات منفی دیگران به پایین کشیده نشوید. بعضی از مردم فقط دوست دارند که یک حباب مثبت را متلاشی کنند بنابراین از آنها دوری کنید و احساسات مثبت خود را حفظ نمایید.
* اعتقاد مذهبی تان را افزایش دهید.
افرادی که دید مذهبی و روابط اجتماعی خوبی دارند کمتر به افسردگی دچار می شوند. شناخت درمانگرها معتقدند افرادی که دید مذهبی دارند به دلیل داشتن روابط اجتماعی بالا کمتر دچار افسردگی می شوند. دیدگاه مذهبی انسان در جلوگیری از ابتلا به افسردگی موثر است. یک انسان غیر مذهبی درباره مشکلاتش طوری فکر می کند که چند اتفاق بد را مساوی با بدبختی می داند در حالی که انسانی که دید مذهبی دارد می اندیشد با اینکه چند چیز بد برایش اتفاق افتاده است اگر خدا بخواهد یا اگر خدا نخواهد نتیجه می تواند خوشبختی یا بدبختی او باشد.
* دانش خود را درباره افسردگی افزایش دهید. دانش و آگاهی در مورد شناخت آنچه بر فرد افسرده، شما و دیگر اعضای خانواده تان اثر می گذارد کمک بسیار اسای می باشد و هر چه شما آگاه تر باشید تصمیم گیری تان آگاهانه تر خواهد بود.
* در مصرف مواد کافئین دار دقت نمایید. بیماران مبتلا به افسردگی باید از مصرف مواد کافئین دار بپرهیزند. کافئین ماده محرکی است که افراد گوناگون واکنشهای متفاوتی نسبت به آن از خود نشان می دهند. افرادی که احساس افسردگی و اضطراب می کنند نسبت به این ماده بیشتر حساس هستند. تحقیقات ثابت کرده اند که بیماران مبتلا به افسردگی میل زیادی به مصرف مواد کافئین دار بیش از هفتصد میلی گرم در روز دارند.
مقدار مصرف کافئین با شدت بیماریهای روحی نسبت مستقیم دارد. به بیان دیگر هر چه مصرف کافئین در بیمارانی که دچار اختلالات روانی هستند بیشتر باشد بیماری آنها هم شدیدتر و وخیم تر است. به نظر می رسد ترکیب کافئین با مواد قندی تصفیه شده زیان آور از مصرف هر کدام از این مواد به تنهایی است. تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده است نشان می دهد که بین ترکیب این مواد با یکدیگر و بروز افسردگی رابطه مستقیمی وجود دارد.
* بروز احساسات ناخوشایند را در دل زندانی نکنید. بروز احساسات اسباب بروز فشار روحی و افسردگی می شود. کوشش کنید موقعیتها یا رفتارهایی را که بیشترین فشار روحی را به وجود می اورند با تغییر دادن این رفتارها به دنبال راههای ویژه ای باشید با یک مشاور و متخصص صحبت کنید.
* در انجام کارهایتان برنامه منظمی داشته باشید. برای حفظ سلامت روحی خویش و به ویژه پیشگیری از افسردگی کارهایی را که به آنها علاقه و کشش دارید انجام دهید. در برنامه های روزانه خود کارهایی را که بیشترین شادمانی را برای شما ایجاد می کنند بگنجانید. سعی کنید فعالیتهای روزمره خود را به طور منطقی و عقلی انجام دهید. چنانچه تحت تاثیر انبوه کارها مشغول شوید فلج می گردید و نمی توانید به وظایف خود عمل کنید. بروز چنین حالتی
می تواند باعث افسردگی شود.
* مصرف خودسرانه دارو هرگز. مصرف داروهای غیر مجاز می تواند به شما کمک کند تا برای مدت کوتاهی احساس کنید که حالتان بهتر است اما در بلندمدت افسردگی شما را
وخیم تر خواهد کرد.
بعضی مواقع افسردگی می تواند نتیجه اثر جانبی مصرف برخی از داروها باشد. برخی از داروهای فشار خون ضد حساسیت و استروییدی که برای بیماران آسم تجویز می شود ممکن است میزان بروز افسردگی را تشدید کند بنابراین لازم است که از مصرف خودسرانه هر گونه دارو خودداری نمایید.
به طور کلی چنانچه دارویی مصرف می کنید در مورد آن با پزشک خود مشورت نمایید اغلب افراد فکر می کنند فقط با خوردن قرصهای ضد افسردگی و آرام بخش می توان این بیماری را برطرف ساخت. متاسفانه این روزها همه این قرصها را بدون در نظر گرفن عوارض آن مانند نقل و نبات مصرف می کنند و حتی خوردن آن را به دیگران توصیه می کنند.
تحقیقات بالینی نشان می دهد که داروهای ضد افسردگی تقریبا به یک سوم بیماران کمکی نمی کند و این بیماران نمی توانند عوارض این گونه داروها را تحمل کنند. اگر چه داروهای ضد افسردگی در شصت تا هفتاد و پنج درصد بیماران موجب تخفیف و کاهش افسردگی
می گردند وی عوارض گوناگونی را به همراه دارند.
* نوشیدن الکل ممنوع. یکی از متداولترین علل فیزیکی افسردگی این است که غالبا افراد فراموش می کنند از آن نامی ببرند مصرف الکل است. الکل یکی از قوی ترین مواد کُند کننده است که در طبیعت وجود دارد. الکل فعالیت مغز را کند ساخته و انسان را افسرده می سازد. همچنین الکل موجب افزایش آن دسته از هورمونهای غده فوق کلیوی می شود که بر فرایند سلولهای مغز اثر می گذارد و موجب برهم زدن خواب طبیعی می شود.
مصرف الکل موجب کاهش قند خون نیز می شود. کاهش قند باعث می شود فرد میل شدیدی به خوردن مواد قندی پیدا کند تا از این راه کمبود قند را جبران کند. کمبود قند خون که ناشی از مصرف الکل حاصل می شود به نوبه خود موجب تشدید اختلالات و بیماریهای ذهنی- روانی می شود.
* از دیگران کمک بگیرید. بهتر است برای کنترل و کاهش افسردگی از دوستان، خانواده، همکاران مورد اطمینان کمک بگیرید و با آنها درباره شرایط زندگی تان مشورت کنید. این حامیان اجتماعی نقش حیاتی برای غلبه بر احساس افسردگی و تنهایی در طول مدت بهبودی حمله قلبی دارند.
* برای درمان امروز و فردا نکنید. چنانچه فکر می کنید افسرده شده اید حتما برای معاینه به پزشک یا روانپزشک مراجعه نمایید. افسردگی به آسانی قابل کنترل و درمان است. پزشکان می توانند در بیشتر از 80 درصد بیماران نشانه های افسردگی را از بین ببرند و یا کاهش دهند فراموش نشود که هر اندازه تشخیص این بیماری به تعویق بیفتد و درمان نشود کنترل و درمان آن سخت تر خواهد شد.
اگر افسردگی بدون درمان رها شود باعث کوتاهی و کاهش بازده کار درمان می شود. بنابراین چنانچه افسردگی شما برای مدت سه هفته یا بیشتر ادامه یافت نزد پزشک بروید. به طور کلی هر گونه درمان افسردگی حتما باید زیر نظر روانپزشک یا روانشناس باشد.

این مطلب توسط  مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد