interior-of-body

اینک, محققان بر این باورند که اساسی ترین و مهمترین فاکتور بروز مقاوم شدن به انسولیت بالا رفتن وزن و فعالیت نداشتن است  ولی پژوهش های جدید نشان داد که عدم تعادل خاصی در باکتریهای روده می تواند منجر به مقاومت به انسولین شود و خطر ابتلا به اختلالاتی مانند دیابت نوع 2 را افزایش دهد.

پرفسور Pedersenاز مرکز متابولیسم  دانشگاه کپنهاگ و نویسنده ی ارشد این مقاله می گوید: تحقیقات ما نشان داد که عدم تعادل خاصی در میکروبیوتای روده نقش اساسی در بروز مقاومت به انسولین دارد. مقاومت به انسولین یک وضعیت پیشرونده از اختلالاتی مانند دیابت نوع 2، فشار خون و بیماریهای قلبی عروقی آترواسکلروز است که بصورت همه گیر در حال رشد می باشد.

در این مطالعه 277 فرد غیردیابتی و 75 فرد مبتلا به دیابت نوع 2 با محققان دانشگاه کپنهاگ، دانشگاه فنی دانمارک و گروه وسیعی از محققان بین المللی که به بررسی فعالیت انسولین پرداختند، همکاری نزدیک داشتند.

محققان غلظت بیش از 1200 متابولیت را در خون این افراد اندازه گیری  کردند و با مطالعات پیشرفته ی مبتنی بر DNAبه بررسی صدها نوع از باکتریهای روده ای پرداختند. آنها می خواستند بدانند آیا عدم تعادل در باکتریهای روده ای در بروز اختلالات  متابولیکی و قلبی عروقی نقش دارد؟

محققان مشاهده نمودند افرادی که ظرفیت عملکرد انسولین در آنها کاهش می یابد و در نتیجه به انسولین  مقاوم می شوند، غلظت زیر گروهی از اسیدهای آمینه بنام اسیدهای آمینه با زنجیره ی جانبی یا شاخه ی جانبی( BCAAs) افزایش می یابد . نکته ی مهم این بود که افزایش اسیدهای آمینه ی  BCAAsدر خون با تغییرات خاصی در ترکیب  و عملکرد باکتریهای  روده ای  در ارتباط  است.

علل اصلی افزایش بیوسنتز BCAAsتوسط باکتریهای روده ای دو باکتری بنام Prevotella copriو  Bacteroides vulgatusهستند. برای بررسی مکانیسم ارتباط باکتریهای روده ای با مقاومت به انسولین، محققان موشها را با باکتری Prevotella copriبه مدت 3 هفته  تغذیه کردند.

درمقایسه با گروه شم، در خون موشهای تغذیه شده با Prevotella copri، میزان اسیدهای آمینه ی BCAAsافزایش یافت و موشها به انسولین مقاوم شده و دچار عدم تحمل گلوکز شدند.

دکتر Nielsenنویسنده ی ارشد این مقاله از دانشگاه تکنولوژی دانمارک می گوید: این مطالعه نشان دهنده ی پیشرفت علوم پزشکی و فن آوری است، این اولین مطالعه ای است که در آن متابولیک های  سرمی، میکروبیوم و داده های بالینی در یک آنالیز با هم ادغام می شوند، نکته ی مهم اینست که این آنالیز   اهمیت  گونه های مختلف باکتری را در ارتباط با بیماریها نشان  داد و بنابراین ما را قادر می سازد تا یک  میکروب خاص که انتقال آن به موش موجب مقاومت به انسولین می شود را شناسایی کنیم.

پرفسور Pedersenمی گوید: بسیاری از افراد از مقاومت بدنشان نسبت به انسولین آگاه نیستند با این حال اکثر افراد دچار اضافه وزن یا چاق به انسولین مقاومند، تغییرات تغذیه ای و گرایش به مصرف غذاهای کم کالری و گیاهی ومصرف کمتر غذاهای مملو از چربی حیوانی سبب بازگشت تعادل به میکروبیوتای روده و همزمان بهبود حساسیت به انسولین  در میزبان می شود.

منبع : diabetestma.org