red-grape-bunch

 

تومور مغزی به رشد یک توده غیر طبیعی در مغز که امکان دارد خوش خیم یا بدخیم باشد، اطلاق می‌‌شود. یک تومور خوش‌خیم مغز ممکن است به اندازه‌ یک تومور بدخیم ناتوانی ایجاد کند، مگر این که به طور مناسب تحت درمان قرار ‌گیرد.

ثریا ابراهیم پور، زیر نظر دکترسید مسعود کیمیاگر؛ متخصص تغذیه

 

برای شناخت اثرات درمانی رزوراترول در تورمورهای مغزی بهتر است ابتدا تومورهای مغزی را بشناسیم.

تومورهای مغزی
تومور مغزی به رشد یک توده غیر طبیعی در مغز که امکان دارد خوش خیم یا بدخیم باشد، اطلاق می‌‌شود. یک تومور خوش‌خیم مغز ممکن است به اندازه‌ یک تومور بدخیم ناتوانی ایجاد کند، مگر این که به طور مناسب تحت درمان قرار ‌گیرد.

انواع تومورهای مغزی
به طور کلی می‌‌‌توان تومورهای مغزی را به دو گروه اولیه و ثانویه تقسیم‌بندی کرد:

تومورهای اولیه آنهایی هستند که از مغز و پرده‌‌های پوشاننده آن (سخت شامه) منشاء می‌‌‌گیرند.

تومورهای ثانویه از سایر مناطق بدن مثل ریه، پستان،‌ دستگاه گوارش و… به مغز انتشار یافته‌‌اند و اصطلاحاً متاستاز نامیده می‌‌‌شوند.

از نظر شیوع، تقریبا هر دو مورد مشابه هستند و می‌‌توان گفت هر کدام نیمی از موارد را تشکیل می‌‌دهند، اما در برخی آمارها شیوع متاستاز، بیشتر از گروه تومورهای اولیه است. از نظر میزان بدخیمی می‌‌‌توان متاستازها را تماما بدخیم در نظر گرفت، در حالی‌که تقریبا‌ نیمی از تومورهای اولیه خوش‌خیم هستند. اگرچه احتمال پیدایش تومورها در هر سنی وجود دارد، اما بیشتر در کودکان 3 تا 12 سال و بزرگسالان 40 تا 70 ساله مشاهده می‌‌‌شوند. اغلب تومورهای مغزی کودکان از نوع اولیه هستند.

علائم تومورهای مغزی
تومورهای مغزی بسته به نواحی درگیر می‌‌توانند علائم بسیار متنوع و بعضا گول زننده‌ای را پدید آورند. بعضی از این علائم به حدی موذی و مرموز هستند که گاه حتی متخصصین را هم به اشتباه می‌‌‌اندازند. به اندازه‌ای که گاه ماه‌‌ها و حتی سال‌‌ها زمان لازم است تا توموری تشخیص داده شود.

 

 

این علائم می‌‌توانند به صورت حاد و ناگهانی یا بسیار تدریجی و موذیانه پدید آیند. محل درگیر، سرعت رشد تومور، ‌میزان دقت فرد بیمار، سطح فرهنگی – اجتماعی او و بسیاری از موارد دیگر می‌‌‌توانند در سرعت تشخیص ارزش داشته باشند. بعضی از علائم این تومورها عبارت هستند از: سردرد، تشنجات، اختلال حافظه، تغییرات خلق‌و‌خو، اختلال در قدرت عضلانی بخشی از بدن، اختلالات حسی در بخشی از بدن، اختلال پیشرونده تکلمی و علائم متفرقه دیگر.

عواقب مورد انتظار
در صورتی که تومور مغزی درمان نشود، آسیب دائمی مغز یا مرگ در انتظار بیمار خواهد بود. رشد تومور به خارج توسط استخوان‌های جمجمه محدود می‌‌شود، بنابراین این مغز است که در اثر رشد تومور، تحت فشار قرار می‌‌گیرد. اگر تومور زود کشف شود و به سرعت جراحی شود یا تحت اشعه درمانی و شیمی درمانی قرار گیرد، بهبودی کامل اغلب امکان پذیر خواهد بود.

عوارض احتمالی
ناتوانی یا مرگ، در صورتی که نتوان تومور را به علت اندازه یا جای خاص آن، تحت عمل جراحی قرار داد.

درمان
در صورت امکان، عمل جراحی و برداشتن تومور تا حد ممکن تا به این ترتیب از فشار روی مغز کاسته شود، درمان متداول است. امکان دارد از اشعه درمانی و شیمی درمانی نیز استفاده شود. تومورهای خوش‌‌خیم معمولا قابل معالجه هستند؛ هر چند گاهی محل تومور، برداشت کامل آن را غیر ممکن می‌‌سازد. چنان چه توموری به داخل بافت مغز نفوذ پیدا کند، به طوری که برداشت کامل آن امکان‌پذیر نباشد، احتمال عود بیماری بعد از عمل جراحی وجود دارد.

هم تومورهای خوش‌خیم و هم انواع بدخیم می‌توانند باعث اختلالات عصبی عمیق و جبران‌ناپذیر شوند. با این حال تومورهای بدخیم اولیه یا ثانویه قابل علاج نیستند. تومورهای مغزی ممکن است مسیر جریان مایع مغزی نخاعی در مغز را مسدود ساخته و با تجمع این مایع در داخل و اطراف نسج مغز باعث افزایش فشار بر ساختار‌های مغز ‌شوند.

این یکی از عوارض جدی تومورهای مغزی است که اصطلاحا به آن هیدروسفالی می‌‌‌گویند. برای دفع فشار و کاهش خطر آسیب بیشتر به مغز، گاهی تخلیه این مایع ضرورت پیدا می‌‌‌کند…