6_petercarroll-patient-as-news

مشکلات پروستات از سنین پنجاه سال شروع می شود و به مراتب تشدید می یابد از جمله علائم بیماری در پروستات می توانیم شامل تکرر ادرار, نیاز به دفع سریع, مشکل در جریان ادرار,درد پس از تخلیه اشاره کنیم  دارودرمانی و کنترل به وسیله سونو و مراجعه دوره ای به اورولوژیست می تواند به آقایان در درمان این عارضه کمک کند.

مطالعات جدید نشان می دهد چگونه مکانیسم های مولکولی  منجر به تورم و بزرگ شدن پروستات یا هیپرپلازی خوش خیم می شود. محققان همچنین بر این باورند که این کشف منجر به غلبه بر مقاومت به درمان با هدف اندروژن می شود.

پروستات متورم با هیپرپلازی خوش خیم (BPH) مشکل شایعی در مردان سالخورده است که در آن پروستات متورم می شود ولی سرطان نیست.

زمانیکه غده پروستات بزرگ می شود، به مثانه فشار می آورد.  همچنین، دیوار مثانه به مرور زمان ضخیم شده و  ضعیف می شود و توانایی اش را برای تخلیه کامل از دست می دهد.

نشانه های هیپرپلازی خوش خیم (BPH)، شامل تکرر ادرار, نیاز به دفع سریع, مشکل در جریان ادرار,درد پس از تخلیه و انزال, عدم تخلیه کامل مثانه, نیاز به دفع مکرر در هنگام شب است.

گزینه های درمانی برای هیپرپلازی خوش خیم (BPH) شامل، تغییر سبک زندگی، داروها (درمان هدف با اندروژن )، روش ها کمتر تهاجمی و جراحی.

چگونگی ایجاد هیپرپلازی خوش خیم (BPH) هنوز مشخص نشده است. بعضی از شواهد، تورم را عامل این بیماری می دانند ولی اطلاعات کمی در مورد مکانیسم های مولکولی آن وجود دارد.

مطالعه جدید انجام شده در دانشگاه پزشکی بیلور (Baylor College of Medicine) در هوستون، تگزاس، که در مجله (Molecular Cell) به چاپ رسیده است، نشان دهنده مکانیسم مولکولی گیرنده های اندروژنی               سلول های پروستات را که عامل هیپرپلازی خوش خیم (BPH) است.

نقش گیرنده های اندروژنی در هموستاز

در ابتدا، تیم تحقیقاتی نقش گیرنده های اندروژنی در تعادل سلول های اپی تلیال غدد پروستات و عملکرد درست آن ( فرآیندی به نام هموستاز) را مورد بررسی قرار دادند.

سلول های اپی تلیال، سلول هایی هستند سطوح عروق خونی و ارگان های بدن را می سازند.

گیرنده های اندروژن به سلول ها  امکان پاسخگویی به اندروژن ها و هورمون هایی که دستگاه تولید مثل را تحت تاثیر قرار می دهند را می دهد.

محققان با حذف سلول های اپی تلیال غدد پروستات نقش گیرنده آندروژن پروستات ها را مورد بررسی قرار دادند، ولی نتایج مطلوبی بدست نیاوردند.

محقق ارشد این مطالعه دکتر لی زین (Li Xin)،  استاد زیست شناسی سلولی و مولکولی دانشگاه بیلور در این باره می گوید به دو علت ما از نتایج تحقیقات قبلی راضی نیستیم.

دلیل اول: آن ها گیرنده های درون سلول های حیوانات را قبل از  به بلوغ رسیدن حذف کرده بودند و دقیقا مشخص نکرده اند که نتایج بدست آمده ناشی از اثر گیرنده های اندروژنی یا هموستاز است.

دلیل دوم: ازآنجائیکه در مطالعه قبلی تمام گیرنده های را حذف کرده بودند، اینکه نتایج بدست آمده بطور مستقیم یا غیر مستقیم ناشی از حذف گیرنده های اندروژنی است، قابل تشخیص نمی باشد.

نقص اتصال ها و خروج مولکول های التهاب زا

در این مطالعه، پروفسور زین و همکارانش موش ها را بوسیله مهندسی ژنتیک به بلوغ رساندند. آن ها همچنین فقط تعدادی از گیرنده های سلول های اپی تلیال غدد پروستات را حذف کردند و با این روش موفق به کشف زنجیره ای از اتفاقات شدند که به درک چگونگی التهاب و تکثیر سلول های هیپرپلازی خوش خیم (BPH) کمک می کند. پروفسور زین در این باره می گوید:

” زمانیکه  ما تعدادی از گیرنده های اندروژنی سلول های اپی نلیال به نام سلول های لومینال را حذف کردیم، سلول های واسطه های التهاب به نام سایتوکاین ها (cytokines) را ترشح می کنند که در حالت طبیعی در سلول های لومینال تولید نمی شود. حذف گیرنده های اندروژنی همچنین باعث تضعیف اتصالات محکم  (ارتباط بین دو سلول مجاور که فضای بین آن ها را پر می کند) می شود. در سلول های طبیعی اتصالات محکم سالم هستند و مولکول های التهاب نمی توانند به بافت های اطراف نفوذ کنند. ولی در سلول های لومینال که گیرنده های اندروژنی حذف شده اند، اتصالات محکم سالم نیستند و مولکول های التهابی یا سایتوکاین ها می توانند نشت کنند.

مطالعات این تیم تحقیقاتی نشان می دهد، مولکول های التهابی سیستم ایمنی (بویژه ماکروفاژها (macrophages) و سلول های T (T-cells) ) در بافت پروستات را تقویت می کند. در نتیجه سایتوکاین های بیشتری ترشح شده و سلول های ایمنی بیشتری را فرا می خواند.

یکی از سایتوکاین ها، اینترلوکین ۱ (IL-1) منجر به آزاد کردن فاکتورهای رشد که تکثیر سلولی در بافت پروستات را اقزایش می دهد، خواهد شد.

چرخه معیوب

بنابراین، نتایج این تحقیق نشان می دهد حذف گیرنده های اندروژنی پاسخ التهابی را کاهش داده و تکثیر سلولی را افزایش می دهد. پروفسور زین در این باره می گوید: ” برخی از سلول های لومینال که وابسته به سیگنال های  اندروژنی برای ادامه زندگی شان هستند، می میرند، ولی همزمان زنجیره ای از اتفاقات سیگنالی ایجاد می کند که منجر به تکثیر سلولی می شود.”

تخریب گیرنده های اندروژنی پیام رسان در سلول های لومینال می تواند منجر به کاهش این گیرنده ها در سلول های لومینال غدد ملتهب پروستات در مقایسه با سلول های طبیعی می شود.

هرچند پروفسور زین یادآوری می کند، نمی توان بطور قطع گفت که التهاب بیان گیرنده های اندروژنی را تحت تاثیر قرار دهد، ولی ممکن است این چرخه را معیوب کند

نتایج این تحقیق می تواند در پیشرفت درمان هدفمند با اندروژن در روند درمانی هیپرپلازی خوش خیم و سرطان پروستات مفید باشد.

در انتها پروفسور زین می افزاید:” نتایج ما ممکن است توضیح دهد، چرا برخی از بیماران مبتلا به هیپرپلازی خوش خیم (BPH) به درمان با اندروژن مانند، داروی فیناستراید (finasteride) پاسخ مثبت می دهند، در صورتیکه در بیماران دیگر، بیماری به پیشرفت خود ادامه می دهد. همچنین نشان می دهد، درمان بیمای هیپرپلازی خوش خیم (BPH) به کمک اندروژن درمانی با همراه داروهای التهاب می تواند موثرتر باشد.

خاص پرس