ashura-al-hussein-by-mustafa20-d5dip4l
امام حسین علیه السلام الگوی ما شیعیان برای زندگی است احترام به برادر بزرگ تر ,  توجه به خواسته های همسر ,  احترام و علاقه به همسر و دخترش ,  اظهار محبت به فرزندان  از جمله رفتارهای پسندیده امام حسین علیه السلام بوده اند با نگاهی به زندگینامه این امام معصوم و پیروی از ایشان زندگی سالمی خواهید داشت و اعضای خانواده تان از شما راضی و خرسند خواهند بود.در ادامه به برخی از ویژگی های بارز رفتاری این امام معصوم اشاره خواهیم کرد.

این روزها همه مردم از پیر و جوان گرفته تا زن و مرد در مراسم سوگواری امام حسین(ع) شرکت می کنند و یکی از آرزوهایشان این است که توفیق یابند و سبک زندگی امام حسین(ع) را در لحظه لحظه زندگی شان به کار گیرند تا در دنیا و آخرت، سعادتمند شوند. به گزارش سایت حوزه، آنچه که در ادامه این مطلب مطالعه خواهید کرد، نگاهی گذرا به سیره اخلاقی امام حسین(ع) در خانواده است.
احترام و علاقه به همسر و دخترش
احترام به همسر از عواملی است که در تربیت فرزندان، تاثیر فراوانی دارد. مادری که در خانه، عزیز باشد و مورد تکریم شوهرش قرار گیرد با روحی سرشار از عاطفه و آرامش و احساسِ شخصیت، فرزندان را تربیت خواهد کرد. به عکس اگر همسر در خانه مورد آزار و اذیت روحی و جسمی قرار گیرد و شخصیتش در خانه و پیش فرزندان تحقیر شود، بدیهی است که از روان سالمی برخوردار نخواهد بود و در نتیجه، آرامش خود را از دست می‌دهد و اضطراب و نگرانی او در فرزندان نیز تاثیر خواهد گذاشت. امام حسین(ع) با همسران و فرزندان خویش در نهایت ادب، محبت و مهربانی معاشرت می کردند. یکی از یاران ایشان می نویسد: «حسین (ع) از آن افرادی بود که به فرزندان خویش، محکم ترین علایق را داشت و نیز نسبت به همسرانش بهترین عواطف را دارا بود.» گفته شده است امام درباره همسر باوفایش، رباب و دختر شیرین زبانش، سکینه چنین می گفتند: «من دخترم و مادرش را دوست می دارم و مالم را در راه آنان می دهم و فردی نمی تواند مرا بر این علاقه و دوستی ملامت کند.» واضح است که همین دوستی و صمیمیت است که بنای خانواده را محکم و استوار می گرداند و از تزلزل و فروپاشی آن جلوگیری می کند.
احترام به برادر بزرگ تر
امام حسین(ع) به برادرش امام مجتبی(ع) بسیار احترام می گذاشت و همواره با او، هم گام و همراه بود و هیچ گاه میان دو برادر شکافی رخ نداد. از امام باقر(ع) نقل شده است که امام حسین(ع) به قدری، برادرش امام مجتبی(ع) را گرامی می داشت و بزرگ می شمرد که در حضور او هیچ وقت سخنرانی نمی کرد. وحدت کلمه و اتفاق نظر، پیوسته در میان دو برادر برقرار بود و این برای اطرافیان، قابل توجه بود.
توجه به خواسته های همسر
امام حسین(ع) به خواست، علاقه و حس زیبایی دوستی همسرش، توجه خاصی می فرمود و برخی اوقات به همین دلیل با انتقادات اصحاب و دوستان خود روبه رو می شد ولی به خواست طبیعی و مشروع همسر خویش احترام می گذاشت. جابر از امام باقر(ع) نقل می کند که عده ای بر امام حسین(ع) وارد شدند؛ ناگاه فرش و پشتی های فاخر و زیبا را در منزل آن حضرت مشاهده کردند. عرض کردند: ای فرزند رسول خدا! ما در منزل شما وسایل و چیزهایی مشاهده می کنیم که ناخوشایند ماست (وجود این وسایل در منزل شما را مناسب نمی دانیم!) حضرت فرمود: پس از ازدواج، مهریه زنان را پرداخت می کنیم و آنها هر چه دوست داشتند، برای خود خریداری می کنند. هیچ یک از وسایلی که مشاهده کردید، از آنِ ما نیست. در روایت دیگر نقل شده  است که از امام صادق (ع) سؤال شد که آیا خرید جواهرات برای زینت بچه ها درست است؟ حضرت فرمود: علی بن الحسین(ع) برای بچه ها و همسرانش زیورآلات از نوع طلا و نقره تهیه می کرد و آنها را با آن زیورها می آراست. از این روایات و نظایر آن، به خوبی استفاده می شود که امام حسین(ع) به حس زیبایی دوستی همسر خود احترام می‌گذاشتند و امکانات لازم را در حد متعارف آن زمان، برای آنها فراهم می کردند.
اظهار محبت به فرزندان
محبت به فرزندان امری درونی است که خداوند آن را در دل والدین به ودیعه نهاده است. اما آنچه در این میان مهم می شود و آثار تربیتی در پی دارد ابراز آن است. این امری اختیاری است و والدین و مربیان می توانند در پرتوی آن زمینه تربیت صحیح رافراهم آورند. چه بسیارند والدینی که در برابر فرزندان خود محبت فراوان دارند اما آن را ابراز نمی کنند در حالی که محبت وقتی سازنده و تاثیر گذار خواهد بود که فرد مورد محبت از آن آگاهی یابد. امام حسین(ع)به عنوان الگوی تربیتی مطمئن و کامل، محبت به فرزندان را از نیازهای ضروری آنان دانسته و در قالب های گوناگون به ابراز آن می پرداخت. گاه با در آغوش گرفتن و به سینه چسباندن خردسالان، زمانی با بوسیدن آنان و گاه با به زبان آوردن کلمات شیرین و محبت آمیز. عبیدا… بن عتبه چنین می گوید: «نزد حسین بن علی(ع) بودم که علی بن الحسین(ع) وارد شد. امام حسین(ع)، او را صدا زد، در آغوش گرفت و به سینه چسباند، میان دو چشمش را بوسید و سپس فرمود: پدرم به فدایت باد، چقدر خوشبو و زیبایی!»
زندگی سالم