رگ‌نگاری یا آنژیوگرافی روشی برای مشاهده و معاینه دقیق رگ‌های خونی، پس از پر کردن آنها از ماده حاجب، به وسیله پرتونگاری می باشد. این روش برای تشخیص پاتولوژی فضای داخلی رگ‌های خونی یا لومن به کار گرفته می‌شود.آنژیوگرافی، روش استانداردی برای تشخیص تنگی‌ها یا سایر مشکلات عروقی است.
مراحل آنژیوگرافی
آنژیوگرافی، روندی است که دقیق‌ترین اطلاعات ممکن از عروق را تهیه می‌کند و قبل از عمل در اختیار جراح قرار می‌دهد. بر پایه این اطلاعات، جراح می‌تواند برخی بیماری‌ها را بدون نیاز به عمل جراحی باز، درمان کند و در صورت نیاز به عمل باز، این اطلاعات، جراح را در انجام سریع و دقیق یاری می‌رساند. امروزه آنژیوگرافی به منظور تشخیص به صورت سرپایی انجام می‌گیرد.
ابتدا از طریق یک کاتتر که به فضای داخل عروقی راه یافته و تا مبدا عروق مورد بررسی هدایت شده است، ماده حاجب به ابتدای رگ مورد بررسی تزریق و سپس تصویربرداری رادیوگرافیک انجام می‌شود. عروق دچار تنگی یا اتساع یا انسداد در تصویر مشخص هستند. آنژیوگرافی، روش استانداردی برای تشخیص تنگی‌ها یا سایر مشکلات عروقی است.
کاربرد آنژیوگرافی، شناسایی عروق آسیب‌دیده و عروق گرفته یا تنگ شده است. این کار در نواحی مختلف صورت می‌گیرد که رایج‌ترین آنها عروق قلبی است (بررسی وضعیت عروق کرونری). البته در عروق مغزی یا محیطی نیز گاهی آنژیوگرافی صورت می‌گیرد.
مراقبت‌های پس از آنژیوگرافی
ـ حداقل پنج شش ساعت روی تخت استراحت کنید. همچنین ۲ تا ۱۲ ساعت از خم کردن عضوی که برای آنژیوگرافی به کار رفته، (مفصل ران یا مچ دست) خودداری کنید.
ـ پس از ترخیص، به آهستگی قدم بزنید.
ـ تا چند روز از انجام فعالیت شدید و ناگهانی خودداری کنید.
ـ چنانچه درد و تورم در محل آنژیوگرافی وجود داشته باشد، میتوانید از مسکن استفاده کنید. کمپرس گرم نیز بلامانع است. اگر درد وتورم شدید باشد، به پزشک مراجعه کنید.
ـ سی‌دی و جواب آنژیوگرافی را از بخش آنژیو تحویل بگیرید و در مراجعات بعدی به پزشک همراه داشته باشید.
منبع: خبرپو
