22

در این مطلب قصد داریم به بررسی فواید یکی از مواد مصرفی که در کشور ما طرفداران بسیار زیادی دارد بپردازیم. چای در مناطق شمالی کشور کشت و تولید می شود. باید بدانید که این ماده نوشیدنی حاوی مواد معدنی فراوانی است.

مواد معدنی موجود در چای فراوانند؛ از پروتئین، نشاسته و حتی چربی های نوع لیپید بگیرید تا ویتامین (اگرچه بسیار کم) و اسیدهای آمینه و ترکیبات فنلی و حتی قندهای محلول. به دلیل وجود همین مواد است که نوشیدن چای در حد متعادل خواصی مفید برای حفظ سلامتی بدن دارد و در صورت زیاده روی و افراط یا نوشیدن آن در زمانی نامناسب مضر می شود.

 

با برخی از مزایا و مضار چای که در پی فهرست شده آشنا شوید:

 

چای حاوی عناصر آنتی اکسیدان است که پیری سلول ها را به تاخیر می اندازد. واضح است هر قدر چای کمرنگ تر باشد اثر این مواد هم کمتر خواهد بود.

 

چای پررنگ باعث ایجاد لایه رنگی قهوه ای بر دندان و در برخی افراد نیز تحریک معده به سبب افزایش ترشح اسید آن می شود.

 

بهتر است در مقدار و غلظت رنگ چای روزانه دقت کنید و از افراط در حجم و دفعات نوشیدن چای پررنگ بپرهیزید.

 

چای یکی از بهترین نوشیدنی ها برای کاهش اضطراب و استرس به شمار می رود و نوشیدنی مفیدی برای رفع احساس خستگی است.

 

نیم ساعت قبل از خوردن غذا و یک ساعت بعد از آن چای ننوشید. اگر به کمبود آهن دچارید نیم ساعت دیگر هم به زمان های یادشده بیفزایید و حتما این فاصله را در نوشیدن آن رعایت کنید. کافئین و تئین موجود در چای، جذب آهن در بدن را بخصوص بین خانم ها کاهش می دهد.

 

افراط در نوشیدن چای سیاه، کافئین بیشتری را به بدن می رساند که نه تنها برای زنان باردار مناسب نیست، بلکه سبب خشکی تارهای صوتی و مخاط حلق و گلو، سفت شدن عروق و رگ ها، تحریک عصب ها و حتی تپش قلب می شود.

 

اولین اثر افراط در نوشیدن چای سبز هم کاهش شدید فشار خون است. نوشیدن چای سبز به زنانی که کودک شیرخوار دارند نیز توصیه نمی شود.

 

آنتی اکسیدان های فلاوونوئید سبب کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع دوم می شود.

 

پلی مورفیسم چای سبز هم اثرات معتدل کننده ای بر اختلالات حاصل از وجود چربی خون در این بیماران دارد. برخی مطالعات حاکی از آنند که عصاره چای سبز سطح تری گلیسیرید را کاهش می دهد.

 

چای ترش که از گلبرگ گیاهی به نام Hibiscus Sabdariffa به دست می آید، برای پیشگیری و درمان سنگ های کلیه و مثانه مفید است و افزون بر اثرات کاهنده فشار خون، خواص ضدقارچ و آنتی باکتریال دارد.

 

به سبب داشتن مواد پلی فنولی، نوشیدن یک فنجان چای در روز برای کسانی که رژیم لاغری گرفته اند، باعث کاهش بهتر وزن می شود.

 

چای با داشتن مقادیری از فلوراید به عنوان دهانشویه و به طور موضعی برای درمان آکنه و کاهش احساس خارش و التهاب ناشی از گزیدگی حشرات اثرات مفیدی دارد.

 

کاتچین چای، سرعت رشد سرطان را کاهش می دهد.

 

افزودن متعادل چند دانه هل یا چند قطره لیموترش به طور گاه به گاه در چای خاصیت ضد باکتریایی آن را بیشتر می کند و خاصیت عدم جذب آهن را نیز کاهش می دهد؛ اما زیاد از دارچین و بویژه زعفران استفاده نکنید.

 

به رغم مزایای مفید، هر نوع از چای اثرات مضری هم دارد؛ چای سیاه از جذب آهن بخصوص در خانم های مبتلا به کم خونی می کاهد و به دردهای حاصل از روماتیسم مفصلی می افزاید.

 

همچنین احتمال ابتلا به سرطان پستان را در خانم ها افزایش می دهد (به طور نسبی، چای سیاه برای مردان کم خطرتر از زنان است).

 

بر عکس، چای سبز به واسطه اثرات مفید در کارکرد تخمدان و دستگاه تناسلی برای زنان بهتر و به سبب آثار نامطلوبش بر اسپرم و دستگاه تناسلی برای مردان نامناسب است؛ با این حال، زیاده روی در نوشیدن چای سبز و سیاه برای هر دو جنس، مضر است.

 

ترکیبات آلکالوئیدی درون چای بویژه تانن باعث تلخی چای می شود. اثر آن را می توان با گرداندن آب سرد درون قوری و یکی دو بار شستن چای پیش از دم کردن آن کاهش داد.

 

اگر دارو مصرف می کنید (بخصوص داروهای ضدآسم) برای جلوگیری از اختلالات درمانی حتما با پزشک خود مشورت کرده، فواصل زمانی نوشیدن چای را به سه تا چهار ساعت پیش و پس از مصرف دارو موکول کنید.

 

به هیچ وجه چای و حتی آب گرم را در لیوان های پلاستیکی (مخصوصا آنها که به لیوان یک بار مصرف معروفند) نریزید. آب داغ در این لیوان ها به سبب ایجاد ترکیبات شیمیایی با جنس لیوان، اثرات سمی و سرطانی آب و چای را به بدن هدایت می کند.