یکی از گیاهان بومی کشور هند ماش میباشد که البته کشتش در دیگر نقاط جهان همانند ایران هم انجام میشود.4 سال هزار سال قبل در جنوب کشور هند از ماش استفاده میشده است.سویای سبز نامی است که چینی ها برای ماش انتخاب نموده اند و باید بگوییم که ماش یک گیاه علفی میباشد که ساقه زاویه دار دارد.

میزان اسید فولیک «ماش» به قدری بالاست که کارشناسان تغذیه توصیه می‌کنند خوردن آن نقش موثری در پیشگیری از بیماری‌های قلبی و عروقی دارد.

دانه ماش، حاوی بسیاری از مواد مورد نیاز بدن است و در عین حال کالری کمی دارد. زودهضم بوده و از آنجا که ماده غذایی متعادلی است مصرف آن به دیابتی‌ها نیز توصیه می‌شود.

پتاسیم ماش نیز فراوان است بنابراین مصرف آن برای مبتلایان به پرفشاری خون، توصیه می‌شود. ماش از نظر منگنز و سلنیوم که خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارند، نیز غنی است و مصرف آن موجب پیشگیری از بیماری‌های مزمن می‌شود. به علت دارا بودن ویتامین آ و د نیازهای بدن ما را تامین می‌کند و برای تقویت اعصاب و بینایی نیز مفید است.

استفاده از ماش به شکل جوانه خواص آن را چند برابر می‌کند؛ چرا که فرآیند همه مواد مغذی به‌ ویژه آهن افزایش یابد.

منبع : تیتر شهر