واریس را می توان از جمله بیماری های شایعی که برای رگ ها به وجود می آید نام برد. این بیماری بیشتر در بانوان دیده می شود. واریس باعث تورم قابل لمس رگ ها می شود. از روش های متفاوتی برای درمان واریس استفاده می کنند که در این باره می توان به لیزر و RF اشاره کرد. در ادامه با دکتر سلام همراه باشید.

دکتر چنگیز دلاوری*ورید‌ها (سیاهرگ‌ها) مسئول بازگرداندن خون از اندام‌ها و بافت‌ها و احشا به قلب می‌باشند بنابراین هر تداخلی در تخلیه و بازگشت خون در ورید‌ها ؛ بسته به محل اختلال با مشکلاتی همراه می‌باشد. برای مثال اگر بازگشت خون از روده‌ها به قلب یا از کبد به قلب دچار اختلال شود فرد با مشکلات بسیار جدی روبرو خواهد شد همین مساله در اندام و بخصوص اندام تحتانی هم رخ می‌دهد.زمانی که ورید‌های اندام تحتانی همانطور که ذکر خواهد شد دچار اختلال شوند، بازگشت خون با مشکل مواجه شده و می‌تواند فرد را مستعد واریس نماید.ورید‌های واریسی در ده درصد از افراد جامعه مشاهده می‌شوند.
از علل ایجاد واریس می‌توان موارد زیر را ذکر کرد : چاقی، سابقه خانوادگی، عدم تحرک و فعالیت، جنس مونث، سابقه جراحی‌های وسیع در اندام، سابقه آسیب‌های وسیع اندام، سابقه لخته شدن خون در ورید‌های اندام تحتانی چه سطحی و چه عمقی و در نتیجه آسیب به دریچه‌های وریدی.
علایم بیماران چیست: ورید‌ها دارای دریچه‌هایی هستند که اجازه نمی‌دهند خونی که به سمت قلب در حرکت است به عقب برگردد، در نتیجه وقتی این دریچه‌ها آسیب ببینند، خون تجمع پیدا کرده و کم کم دیواره ورید‌ها گشاد و پرپیچ و خم می‌شود درنتیجه بیمار احساس سنگینی و خستگی در اندام می‌کند، بخصوص خستگی زودرس بوده و با فعالیت بیشتر می‌شود. کم کم ظاهر پوستی ناخوشایند ورید‌های برجسته و پرپیچ و خم ظاهر می‌شود و به دنبال آن احساس خارش و تورم اندام در طول روز که با ایستادن و نشستن بیشتر می‌شود و در موارد شدید زخم‌های پوستی ایجاد می‌شود. از دیگر علایم می‌توان به درد و تغییر رنگ پوست اطراف ورید‌های مبتلا (پوست تیره می‌شود) اشاره کرد، همچنین درد و تورم و احساس خستگی با دراز کشیدن و بالا بردن پاها بهتر می‌شود.
انواع درمان: استفاده از جوراب واریس مهم ترین بخش درمان می‌باشد اما باید توجه داشت که بیماران به صورت  سرخود جوراب استفاده نکنند چراکه جوراب‌های واریس فشارهای مختلفی داشته و بسته و چاقی اندام بیمار و شدت علایم باید جوراب متناسب خود را تهیه و استفاده نماید. همچنین جوراب‌ها طول‌های متفاوتی دارند برای مثال می‌توانند تا زانو یا حتی تا کمر باشند بنابراین جوراب هر شخص ویژه خودش باید باشد و متناسب با علایم، چاقی، لاغری و محل واریس‌ها تجویز و تهیه می‌شود. اگر با استفاده صحیح و مداوم از جوراب واریس ؛ تغییر رنگ پوست بهبود پیدا نکرد و زخم ایجاد شد و یا علایم بهبود نداشت و یا بیمار از مشکلات زیبایی شکایت داشت باید مداخلات دیگر صورت گیرد.
برای واریس‌های کوچکتر از سه میلیمتر می‌توان از روش اسکلروتراپی استفاده کرد که طی آن از تزریق برخی مواد مانند سالین‌هایپرتونیک جهت تخریب ورید‌ها استفاده می‌شود و پس از آن چند روز بانداژ اندام و جوراب واریس برای دو هفته استفاده می‌شود. از دیگر روش‌ها سوزاندن داخل وریدی می‌باشد که می‌توان از انواع آن سوزاندن با انرژی رادیوفرکوئنسی را نام برد. از دیگر روش‌ها، جراحی می‌باشد که طی آن ورید‌های بزرگ را با برش‌های پوستی خارج کرده و اندام را بانداژ می‌کنند. در واریس‌های بزرگتر از دو سانتی متر دهانه ورید اصلی  را در کشاله ران می‌بندند و ورید اصلی را با کمک وسایل داخل عروقی بیرون می‌کشند (لیگاتور صاقنوفمورال جانکشن و استریپینگ ورید صافن). روش‌های ذکر شده غیر از جوراب واریس دارای عوارضی می‌باشند‌: آسیب اعصاب اندام تحتانی، خونریزی و کبودی، عفونت، ایجاد لخته در ورید‌های اندام تحتانی و از بین رفتن پوست.
مجددا ذکر می‌شود که مهمترین بخش درمانی واریس، کاهش وزن و استفاده صحیح و مداوم از جوراب واریس متناسب و ویژه برای هر فرد می‌باشد.
*متخصص جراحی عمومی
بورد تخصصی جراحی عمومی
عضو جامعه جراحان ایران

 

منبع: مردم سالاری