سلنیوم یک عنصر معدنی است که در خاک و مواد غذایی وجود دارد. سلنیوم یک ماده غیرفلزی با علامت اختصاری Se است. سلنیوم خاصیت آنتی‌اکسیدانی قوی دارد و در پیشگیری از سرطان، سلامت قلب، تنظیم تیروئید، و بهبود عملکرد ذهنی نقش دارد.
فواید سلنیوم برای سلامتی
به نظر می‌رسد که سلنیوم نقش بسزایی در سلامتی بدن داشته باشد. این ماده شیمیایی در بهبود متابولیسم بدن نقش دارد و به طور خاص بر تیروئید اثر می‌گذارد. به دلیل خواص آنتی‌اکسیدانی قوی، برای سلامت قلب و عروق، مبارزه با سرطان از طریق از بین سلول‌های رادیکال آزاد مفید شناخته شده است. سلنیوم در بدن برای ساختن سلنوپروتئین نیز استفاده می‌شود که در کاهش اکسیداسیون سلولی نقش دارد. اما شواهدی هست که نشان می‌دهد میزان بیش از حد سلنیوم در بدن، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش می‌دهد.
سلنیوم در زنجیره‌ی غذایی
میزان سلنیوم در خاک‌های مناطق مختلف، یکسان نیست. میزان تجمع سلنیوم در گیاهانی مانند حبوبات، بستگی به نوع خاکی دارد که در آن رشد کرده‌اند اما بدن حیوانات میزان سلنیوم را تنظیم می‌کند و به یک حد تقریبا ثابت می‌رساند. بنابراین جوامعی که رژیم غذایی گیاهی دارند و سلنیوم در خاک آنها کم یافت می‌شود، مانند کشور چین، معمولا مقدار سلنیوم کمی از طریق غذا دریافت می‌کنند.
منابع غذایی سلنیوم
غذاهایی که سلنیوم بالایی دارند عبارتند از : گوشت، غذاهای دریایی، حبوبات و تخم‌مرغ، اسفناج.
میزان مصرف سلنیوم
میزان سلنیوم تقریبا 55 میکروگرم در روز توصیه می‌شود. اما میزان مصرف روزانه سلنیوم برای یک آمریکایی حدود 108 میکروگرم است. به دلیل وجود سلنیوم زیاد در خاک آمریکای شمالی و رژیم پرگوشت مردم آن، احتمال کمبود سلنیوم در این منطقه بسیار کم است. گاهی میزان سلنیوم در بدن به بیش از حد مجاز می‌رسد که به دلیل وجود بیش از حد سلنیوم در خاک آن منطقه است. علائم آن عبارتند از ریزش مو، خشکی ناخن، خستگی و تحریک‌پذیری عصبی. برای جلوگیری از این حالت بهتر است مکمل‌های سلنیوم بیشتر از 400 میکروگرم درروز مصرف نشوند.
منبع-http://fa.parsiteb.com/
