تغییرات رفتاری فرزندان به والدین
چرا فرزندان در سنین نوجوانی و جوانی تمایل به سرکشی و سرباز زدن از دستورات والدین دارند؟ برخی از آن ها به والدین بی اعتنایی و بی احترامی کرده و توجهی به آن ها نمیکنند. می خواهیم در این بخش راهنمایی هایی به والدین در این زمینه ارائه دهیم تا بتوانند این تغییرات رفتاری در فرزندشان را اصلاح کنند.

از منظر سنتی، نقش والدین در تربیت کودکان تا زمانی ادامه پیدا می‌کند که فرزندان به اندازه کافی تکامل پیدا کنند، بتوانند از خودشان مراقبت کنند و روابط اجتماعی محترمانه را بدون مشکل برقرار کنند. با این‌حال، تغییرات اقتصادی و اجتماعی در جهان امروز، سلسله‌مراتب سنتی بین والدین و فرزندان را تغییر داده و بازتعریف کرده است. در چنین شرایطی، پذیرش و تحمل بی‌احترامی از فرزندان بزرگسال واقعا کار سختی است، چون آن‌ها به اندازه کافی بزرگ شده‌اند و مسئولیت رفتارهای خودشان را بر عهده دارند. با توجه به این‌که نظم و انضباط اصلا برای فرزندان بزرگسال اختیاری نیست، بهتر است که رابطه والدین و فرزندی خودتان را دقیق‌تر بررسی کنید و اطلاعات بیشتری درباره نحوه تاثیرپذیری خودتان از بی‌ادبی و پرخاشگری فرزندان به دست بیاورید. برای این کار، ۵ گام کاربردی را به شما معرفی می‌کنیم.

گام اول رابطه بین خودتان و فرزند بزرگسال‌تان را بازتعریف کنید و به این موضوع دقت کنید که رفتار هر کدام از شما چطور روی دیگری تاثیر می‌گذارد. برای مثال، اگر در موقعیتی قرار گرفتید که فرزندتان از شما حمایت کرد، باید این نکته را هم بدانید که بعد از این اتفاق، فرزندتان خودش را گاهی اوقات در جایگاه والدین فرض خواهد کرد. بنابراین، هرگز اجازه ندهید که ارزش شما در جایگاه والدین پایین بیاید و فرزندتان از موضع ضعف با شما برخورد کند. دقت کردن به تغییرات رابطه والدین و فرزند، به شما کمک می‌کند تا دلایل بی‌ادبی فرزندتان را بهتر شناسایی کنید.

گام دوم زمان مشخصی را برای صحبت کردن با فرزندتان ترتیب بدهید. هر گونه تغییری که رابطه شما را تغییر داده است، به زبان بیاورید و بگذارید فرزندتان بداند که بی‌ادبی او، چه تاثیراتی روی شما داشته است. در این مرحله باید آرامش خودتان را حفظ کنید و از متهم کردن فرزندتان خودداری کنید. در ضمن، از فاعل «من» برای بیان جمله‌های خودتان کمک بگیرید. به‌جای گفتن این‌که «تو با من بدرفتاری می‌کنی»، بگویید «من احساس حقارت و سرافکندگی می‌کنم، وقتی که تو…».

گام سوم انتظارات خودتان از رفتارهای فرزندتان را روشن کنید و آن‌ها را در شرایط مختلف کنار نگذارید. شما باید به فرزندتان توضیح بدهید که انتظار دارید همه با شما محترمانه برخورد کنند، خصوصا فرزندان بزرگسال‌تان. شفاف بودن در زمینه انتظارات، فضای ارتباطی بین شما و فرزندتان را باز نگه می‌دارد.

گام چهارم برای رفتارهای نادرست فرزندان بزرگسال‌تان، بهانه‌سازی نکنید. مرتبط کردن بدرفتاری و بی‌ادبی فرزندان بزرگسال با مسائلی مانند استرس در دانشگاه یا محل کار، به آنان اجازه می‌دهد تا همواره به بی‌ادبی خودشان ادامه بدهند. بنابراین، مسئولیت همه رفتارهای فرزندتان را به خودش واگذار کنید و اگر پرخاشگری یا بی‌ادبی را در رفتارش احساس کردید، این موضوع را به او بگویید.

گام پنجم اگر رفتارهای بی‌ادبانه و غیرمحترمانه فرزند بزرگسال‌تان ادامه پیدا کرد، از این رابطه نادرست فاصله بگیرید. با این‌که نمی‌توان فرزندان بزرگسال را به‌خاطر بی‌ادبی‌شان به تنها ماندن در اتاق‌شان وادار کرد، اما والدین می‌توانند از وقت‌گذرانی با آن‌ها دوری کنند. احترام، یک خیابان دوطرفه است و شما مجبور نیستید که بی‌احترامی و بی‌ادبی را از سوی هیچ فردی (خصوصا فرزندان بزرگسال) تحمل کنید.

سلامتیسم