گونه سازی یا جراحی پروتز گونه، برای زیبایی بیشتر و فرم دادن به گونه ها انجام می شود که طرفداران زیادی دارد ولی بیشتر افراد، نگران عوارض این پروتز و مدت زمان ماندگاری آن هستند. شاید بد نباشد اگر مطالعه ای در مورد نحوه ی انجام این گونه سازی و عوارض آن داشته باشید.

علاقه افراد به جوان سازی چهره و خوش فرم شدن اعضای آن باعث شده که جراحان زیبایی روش‌های مختلفی را برای تغییر هر یک از این اعضا به کار گیرند. اعمالی مانند پروتز لب، پروتز چانه، لیفت گردن و… همگی برای رسیدن به چهره‌ای خوش حالت و جذاب انجام می‌شوند.
یکی از اعمالی که امروزه طرفداران زیادی را به خود سمت خود جذب کرده است عمل گونه سازی یا در اصطلاح گذاشتن پروتز گونه است. در واقع برجسته کردن گونه باعث نشان دادن بهتر دیگر اعضای چهره شده و منجر به بالا رفتن اعتماد به نفس فرد در برخورد با دیگران خواهد شد. همانطور که می دانیم اضافه کردن جسم خارجی و یا اعمال جراحی بدون عوارض و نتایجی نخواهد بود که در ادامه به چگونگی نحوه گذاشتن پروتز گونه و عوارض و نگهداری آن خواهیم پرداخت.
معمولاً گونه گذاری توسط پزشکان به صورت تزریق ژل، چربی و قرار دادن پروتز درون گونه انجام می‌گیرد که به بیماران به دلیل تقارن بهتر پروتزها، این روش‌ را نسبت به روش‌های دیگر ترجیح می‌دهند.

چه کسانی نیاز به جراحی پروتز گونه دارند؟

معمولاً جراحی زیبایی گونه در مورد افرادی انجام می‌شود که استخوان گونه آن‌ها رشد نکرده یا اگر رشد کرده به شکل برجسته درنیامده است. البته به غیر از این مورد، موارد تروما و آسیب‌هایی که ممکن است در ناحیه صورت باعث آسیب دیدن گونه‌ها شود نیز از دلایل دیگر جراحی پروتز گونه هستند.

انواع پروتز گونه

پروتزهای گونه در سه مدل زیر اعمال می‌گردند.
  • گونه‌ای: این نوع پروتز در استخوان گونه قرار داده می‌شود و سبب برجستگی بیشتری در گونه شما می‌شود.
  • زیرگونه‌ای: این نوع پروتز سبب ایجاد گونه‌های پرتری خواهد شد و لاغری را افتادگی گونه را نیز رفع می‌کنند.
  • ترکیبی: این مول پروتز سبب بهبود مناسب وضعیت گونه و استخوان گونه می‌شود.

نحوه گذاشتن پروتز گونه به چه صورتی است؟

برای قرار دادن پروتز، ناحیه داخلی گونه از بین دندان‌ها و لپ برش داده می‌شود، سپس پروتز را روی استخوان گونه قرار می‌دهند و با پیچ فیکس می‌کنند؛ بنابراین همه برش‌ها داخل دهانی هستند. از بخیه‌های حل شونده می‌توان در داخل دهان استفاده کرد، اما این بخیه‌ها به قدری در بالای دهان قرار می‌گیرند که حتی زبان بیمار نیز نمی‌تواند بخیه‌ها را احساس کند. این جراحی بهتر است تحت بیهوشی کامل انجام شود. مدت زمان آن نیز حدود یک ساعت است. با‌توجه به پیشرفت سیستم‌های بیهوشی و پمپ‌های درد می‌توان گفت میزان درد بعد از عمل بسیار خفیف است.
به دنبال عمل جراحی، یک پوشش پارچه ای تنگ شبیه ماسک برای پوشاندن صورت بیمار مورد استفاده قرار می‌گیرد. این پوشش کمک می‌کند ورم‌های ایجاد شده پس از عمل جراحی حداقل شوند و ایمپلنت در محل صحیح خود در سطح استخوان باقی بماند و در بافت نرم صورت شناور نباشد.
دوران نقاهت این جراحی نهایتاً یک هفته طول می‌کشد. در این مدت، شست‌وشو و بهداشت دهان بسیار مهم است، بنابراین باید روزی چهار بار بخیه‌ها را با دهان‌شویه یا آب نمک شست‌وشو داد. مسواک زدن هم از اولین روز بعد از جراحی مجاز است. درواقع مسواک با محل بخیه‌ها اصلاً تماسی ندارد، همچنین بیمار باید برای یک هفته آنتی‌بیوتیک مصرف کند.

ماندگاری ایمپلنت‌ ها درون گونه چقدر است؟

عمر این ایمپلنت‌ها درون گونه به ده‌ها سال خواهد رسید. با توجه به اینکه ایمپلنت بر روی ساختار استخوانی عمیق زیر پوست قرار می‌گیرد و از طریق یک پیچ مخصوص کوچک در جای خود تثبیت می‌شود، امکان حرکت و جابجایی آن وجود ندارد. بر خلاف ژل‌های تزریقی و عوارض تزریق چربی گونه و عمل جراحی پیوند، ایمپلنت‌های گونه یک بخش دائم از استخوان‌های صورت خواهند بود. به خاطر داشته باشید که هر چند نتایج این عمل بطور گسترده با دوام است، با این وجود امکان برداشتن ساده پروتز گونه با بی هوشی موضعی در هر زمان وجود دارد.

عوارض جراحی پروتز گونه چیست؟

مسلماً هر عملی عوارض خاص خود را دارد. عوارض پروتز گونه هم قابل تأمل است ولی این عوارض معمولاً به ندرت اتفاق می‌افتد. یکی از از این عوارض خطرات و واکنش‌های منفی بیمار نسبت به داروی بیهوشی است. قبل از جراحی می‌بایست پزشک خود را از مصرف هر گونه دارو و یا دخانیات آگاه کنید.
از دیگر عوارض پروتز گونه می‌توان به عفونت اشاره کرد. البته در اکثر موارد این عفونت با مصرفانتی بیوتیک قابل حل است. همچنین ممکن است پروتز گونه به صورت مناسب جایگذاری نشود که سبب جابجایی یا عدم تقارن صورت خواهد شدکه در این صورت به جراحی زیبایی ثانویه نیاز است. سعی کنید برای پروتز گونه بهترین جراح را انتخاب کنید. دستمزد و هزینه بالا هیچ گاه نشان دهنده مهارت جراح نیست.
 مجله اینترنتی ستاره