شیر و ماست

در جدیدترین تحقیقاتی که در خصوص درمان سرطان روده توسط محققان دانشگاه کلمبیا آمریکا صورت گرفته است. به این نتیجه پی برده اند که مصرف شیر و ماست در درمان سرطان روده بسیار مصرف است. در این مقاله از دکتر سلام به فواید درمانی شیر و ماست پرداخته ایم. پیشنهاد ما این است که حتما این مقاله را مطالعه کنید و از دست ندهید.

محققان دانشگاه کلمبیا آمریکا دریافتند کنترل میکروب های روده تولیدکننده هیستامین موجب کاهش التهاب و تشکیل تومور در موش های شد که خودشان توانایی تولید هیستامین را نداشتند.

این نتایج نشان می دهد تعویض میکروبیوم روده با پروبیوتیک ها ممکن است شیوه جدید پیشگیرانه یا درمانی برای بیمارانی باشد که در معرض ریسک سرطان روده مرتبط با التهاب روده هستند.

جیمز ورسالوویچ، عضو تیم تحقیق، در این باره می گوید: «مطالعه میکروب های که در بدن ما زندگی می کنند تشخیص و درمان بیماری های انسانی را تسهیل می کند. تنها با بکارگیری شیوه های پیشگیری سرطان براساس رژیم غذایی، می توانیم ریسک ابتلا به سرطان را کاهش دهیم.»

مطالعات قبلی نشان داده است که هیستامین، ماده شیمیایی تولید شده توسط بدن که به خاطر نقشش در بیماری های آلرژیک شناخته شده است، ممکن است اثر ضد توموری بالقوه هم داشته باشد.

در مطالعه جدید، پژوهشگران به بررسی این موضوع پرداختند که ایا پروبیوتیک L reuteri ۶۴۷۵، که قادر به تولید هیستامین است، دارای توانایی کاهش فراوانی و شدت ابتلا به سرطان روده مرتبط با التهاب در موش های فاقد توانایی تولید هیستامین در بدن خودشان، هم بود.

ماست

موش های تحت آزمایش به طور خوراکی L reuteri ۶۴۷۵ حاوی ژن هیستیدین دکربوکسیلاز برای تولید هیستامین دریافت کردند؛ موش های کنترل، L reuteri فاقد ژن تولیدکننده هیستیدین دکربوکسیلاز دریافت کردند.

بعد و قبل از دریافت درمان واحد برای تحریک تشکیل تومور در موش ها، پروبیوتیک هم به آنها داده شد.

پانزده هفته بعد، موش ها کشته شده و بافت شان برای مطالعه برداشته شد.

حیوانات درمان شده با L reuteri ۶۴۷۵، افزایش تجلی آنزیم هیستیدین دکربوکسیلاز باکتریایی و مقدار هیستامین را در روده هایشان نشان دادند.

محققان با استفاده از روش PET (توموگرافی انتشار پوزیترون) مشاهده کردند این موش ها در مقایسه با موش های گروه کنترل، تومورهای کمتر و کوچک تری داشتند.

محققان عنوان می کنند درمان با پروبیوتیک تولیدکننده هیستامین موجب کاهش واکنش های التهابی مرتبط با افزایش ریسک رشد تومور می شود.

منبع: میزان