تاریخچه ی پیدایش و پیشرفت ورزش رزمی جودو

 

اگر می خواهید با ورزش رزمی جودو (Judo) و تاریخچه ی پیدایش آن آشنا شوید حتما این بخش را مطالعه کنید. در اینجا پیشرفت جودو در جهان را شرح می دهیم. امیدواریم کاملا با تاریخچه جودو آشنا شوید. یکی از پیشنیاز های یادگیری هر ورزش یا هنری، آشنایی با پیشینه ی تاریخی آن است. منشا جودو از هنر رزمیجوجیتسومی باشد . لغت جوجیتسو در قرن 16 میلادی در ژاپن به وجود آمد. این کلمه به همه هنرهای رزمی که با دست خالی انجام میگرفت اطلاق می شد. جودو قبل از آنکه در المپیک سال 1964 به عنوان یک رشته ورزشیپذیرفته شود سیستمی ازدفاع شخصی بود که توسط جیگوروکانو بنیانگذاری شده بود .

 

جودو ریشه در هنرهای رزمی سامورایی دارد که با دست خالی مبارزه میکردند و بر اساس دست به یقه شدن می باشد .

در ژاپن اسم های زیادی برای هنرهای رزمی که بدون وسیله و با دست خالی انجام می گیرد وجود دارد. از میان آنها می توان بهتوریتی، واتسو، یاوارا، گوگوسوگو، تایوتسووکمپو اشاره کرد .

 

پیشینه تاریخی جودو

 

در سال 1882 استاد جوانی به نام جیگوروکانو باشگاهی را برای آموزش هنر رزمی خود به وجود آورد. وی نام این باشگاه ( یا مدرسه ) را باشگاه کودوکانو نام هنر رزمی خود را جودو نامید . همانگونه که جوجیتسو به معنای هنر ملایمت است جودو نیز به معنای روش ملایمتی باشد. آقای کانو می خواست با انتخاب این کلمه نه تنها به شاگردانش هنرهای رزمی عالی را نیز بیاموزد.

هدف ورزش جودو پرتاب کردن ، گیر انداختن ، خفه کردن و قفل مفصل حریف به منظور تسلیم کردن وی می باشد . در این ورزش ضربه مشت و لگد وجود ندارد و همین باعث تمایز این ورزش با بسیاری دیگر از هنرهای رزمی شده است. حتی زمانی که فرد جودو را به عنوان دفاع شخصی فرا می گیرد چگونگی دفع مشت ها، لگد ها و سلاح ها را با پرتاب کردن، خفه کردن و قفل های مفاصل می آموزد . این ورزش اگر به درستی تعلیم داده شود یکی از بهترین روش هایدفاع شخصی می باشد . بزرگترین ارزش جودو در تاکید آن روی ملایمت واعتدالبه عنوان یک روش است .
جودو به شخص می آموزد که از درگیری پرهیز کند و به دنبال معتدل ترین راه حل برای همه درگیری ها باشد.

امیدواریم توانسته باشیم شما را با ورزش جودو و پیشینه ی تاریخی آن آشنا کنیم.

گردآوری این مطلب توسط بهزاد زیبائی – کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی