طب اسلامی که از قدیم مورد استفاده قرار می گرفته است و همراه با طب سنتی برای درمان بیماری ها با روش های های مختلف از جمله گیاهان دارویی بسیار موثر بوده است ،امروز کمتر مورد توجه و استفاده پزشکان است.
سرویس دانستنی ها – طب سنتی، روش های سنتیِ درمانی است.
به گزارش فانوس، منابع اسلامی شامل حجمی از آموزه های متقن نیست که بتوان علمی زیر عنوان “طب اسلامی” بنیان کرد. پس پاسخ منفی است.
در منابع اسلامی مستنداتی وجود دارد که به جهت سند و دلالت قابل توجه است. مثلاً در قرآن به شفا بخشی عسل تصریح شده است. همچنین در فقه در احکام و آداب خوردن و آشامیدن مطالب محکم و مسند وجود دارد، امّا اکثر روایاتی که در مورد گیاهان دارویی و روش های درمان وجود دارد مرسل هستند و غیرقابل اعتماد. حاصل اینکه مستندات دینی موجود نمی تواند بنیانگذار چیزی زیر عنوان طب اسلامی باشد.
اگر این مستندات زیاد بود و با علم طب امروز تعامل علم ساختی برقرار میکرد و پیکره بندی جدیدی را در آن ایجاد می نمود، می شد بگوییم طب جدید، طب اسلامی است. شاید در دوره مدینه ای علم و پس از ظهور امام مهدی عج، اسرار درمانی زیادی از قرآن بیرون کشیده شود ولی ادعاهای امروز مبنی بر این مسئله گزاف است. توجه داشته باشید که قرآن، کتاب طبیعیات و طب نیست… وظیفه انبیاء طبابت ابدان نبوده است.
۲٫ گاه طب ستنی را همان طب اسلامی می دانند. این کاملا اشتباه است. طب سنتی، روش های سنتیِ درمانی است و کمابیش در تمام جوامع وجود داشته و شامل درمان بوسیله گیاهان دارویی، طب سوزنی، طب کوبه ای، ماساژ درمانی و… می شود.
در یونان، ایران، چین و… این گونه از روش ها شیوع داشته و دارد. امروزه پزشکان به انواع این روش ها اقبال کرده اند اما باید دانست که همه این روشها نیاز به بازنگری دارد.
در هر حال طب سنتی، طب اسلامی نیست و اگر یک عالم دین، طبیب سنتی باشد، آن طب، اسلامی نمی شود.
منبع:طبایع
