زمانی که بشر به چهل سال می رسد، شادی هایش پایان می یابد. این تنها یکی از نگرش هایی است که پاول دولان، استاد علوم رفتاری در مدرسه اقتصاد لندن، با انجام بررسی ده ساله دریافت که چه چیزی ما را شادتر می نماید. وی در کتابش، شادی بوسیله ی طراحی، تغییر آنچه انجام می دهید نه آنچه به آن فکر می کنید را نوشت.
دولان راه های ساده ای برای افزایش رضایت از زندگی توصیه می کند: ساختار زندگی خود را براساس آنچه از آن لذت می برید بنا کنید، اهدافی که برایتان دست نیافتنی هستند را دنبال نکنید، زندگی خود را با اهداف و لذت ها متعادل کنید.
شما افکار مثبت را از بین می برید. به چه علت؟

کتاب های کمک به نفس، به شما می گویند “مثبت باشید”. نه اینطور نیست. اما تنها کاری که می توانید انجام دهید این است که خودتان را خوشحال کنید. شما در هر جایی از 2000 تا10000 تصمیم می گیرید. اگر مجبورید همه ی این تصمیمات را عاقلانه بگیرید، فکر کردن به اینکه چگونه هر تصمیمی شادی تان را افزایش می دهد، سر تان را منفجر می کند.

طراحی محیط اطرافتان کار راحت تری است وتصمیماتی را که خود به خود شادی تان را افزایش می دهند نشان می دهد. تصمیمی بگیرید که بیشتر از آن لذت می برید، دویدن در نیمروز، امتحان کردن غذای جدید برای شام، خواندن یک کتاب، سپس برنامه ی این کارها را تنظیم کنید. برای همکاران خود مشخص کنید که در ساعت ناهار می روید که بدوید در نتیجه آنها قرار ملاقاتی تنظیم نخواهند کرد؛ مشترک خدمات تحویل جایی شوید که محصولات تازه به مشتریان عرضه می کند.

صفحه ی اصلی کامپیوتر خود را روی سایتی که رمان توصیه می کند تنظیم کنید. به این ترتیب شما محیط اطرافتان را بگونه ای پر می کنید تا به شما کمک کند تصمیمات ناخودآگاهی بگیرید که سبب خوشحالی شما می شود. اینگونه می توانید برای شادی خود برنامه ریزی کنید.

افراد میان سال بسیار نا امید به نظر می رسند. چرا؟

میدانیم که مشکلی هست. اگر آمار خودکشی درآمریکا را نظر بگیرید می بینید که بیشترین آمار خودکشی در میان افراد میان سال وجود دارد بیش از 50 درصد در 15 سال گذشته، اما اطلاعات علمی کافی در خصوص علت آن وجود ندارد. توضیحاتی که مفید هستند: بشر ممکن است به این بیاندیشد که زندگی اش به این ترتیب، ازدواج، فرزندان و شغل ایده آل مرتب شده است یا آنها می توانند آنچه سبب ناراحتی شان شده را برطرف کنند و تجربیات جدید را از بین ببرند. این مشکلی است که همه با آن مواجه هستند، نه فقط مردان. زمانی که افراد باور دارند که در آینده نسبت به زمان فعلی با رضایت بیشتری زندگی خواهند کرد، شادی شان کم می شود و این مسئله تا 50 سالگی ادامه می یابد.

تقریبا به نظر می رسد توصیه این باشد که”تصمیم بگیرید کمتر شاد باشید و آن را بدست آورید”
فقط تاکید بیش از حدی بر خود ایده آل نداشته باشید، شخصی با شغل عالی، خانواده ی عالی، هر چه ممکن باشد. خیلی از کارهایی که ما انجام می دهیم، توسط چیزهایی که فکر می کنیم ما را خوشحال می کنند هدایت می شوند. شما خوشحالی فعلی را قربانی دستاورد های خیالی آینده می کنید. شما به این بها فکر نمی کنید و یک مرتبه که به اهداف خودتان دست پیدا کردید، اصلا خوشحالتان نمی کنند.


چگونه این کار را انجام داده اید؟

بهترین مثال من لکنت زبانم است. من همیشه به خودم می گفتم که اگر آنرا نداشته باشم، چقدر شادتر خواهم بود. چند سال پیش، تصمیم گرفتم که توجه خود را از با لکنت ادا کردن کلمات . آنچه دیگران در مورد آن فکر می کنند( که بدتر از آنچه من تصور می کردم نیست) به اینکه تا چه حد بطور موثر ارتباط برقرار کنم، چطور در یک گفتگو مشارکت کنم، بازخورد مثبتی که کسب خواهم کرد، تغییر دهم. من شادتر می شوم و همچنین کمتر درگیر این مسئله خواهم شد.
بنابراین تمرکز خود را تغییر دهید.
فقط به مسائلی که سبب می شوند احساس کوچک شدن کنید، یا روزتان را خراب می کنند، مانند مدام چک شدن تلفنتان، توجه نکنید. توجه خود را بر روی مسائلی که بارها و بارها اثبات شده اند که سبب خوشحالیتان می شوند متمرکز کنید.

چه چیزی سبب خوشحالی ما می شود؟

اهدافی ایجاد کنید که دارای تعادل لذت و هدف هستند. بنابراین شغلی را که به نظر می رسد شما را خوشحال می کند، یا بخاطر اینکه شغل باکلاسی است یا دستمزد بالایی دارد. اگر می دانید که کار روزمره ی شما استرس زا، بی رحمانه و ناخشنود کننده است آن را قبول نکنید.

بر گردان عرب زاده