3- هنگامی که ورزش توصیه نمی شود

 

در حالی که انجام ورزش، زمانی که شما سرماخوردگی خفیف و یا گوش درد خفیف دارید، به طور کلی بی ضرر است، اما تمرین کردن، زمانی که شما در حال تجربه هر یک از علائم زیر هستید، توصیه نمی شود:

 

– تب

هنگامی که تب دارید، درجه حرارت بدن شما بالاتر از حد نرمال آن (در حدود 98.6 درجه فارنهایت و37 درجه سانتیگراد) می باشد. تب می تواند به علت بسیاری از بیماری ها ایجاد شود، اما اغلب به علت عفونت باکتریایی یا ویروسی اتفاق می افتد.

تب ها می توانند نشانه های ناخوشایندی مانند ضعف، کم آبی، درد عضلانی و از دست دادن اشتها ایجاد کنند. تمرین کردن در حالتی که شما تب دار هستید، خطر از دست دادن آب بدن را افزایش می دهد و می تواند باعث بدتر شدن تب شود. علاوه بر این، داشتن تب، قدرت عضلات و استقامت را کاهش می دهد، دقت و توازن را کاهش می دهد و خطر آسیب را افزایش می دهد. به همین دلیل،بهتر است تا زمانی که تب شما قطع نشده است، از رفتن به سالن ورزش اجتناب کنید.

 

– سرفه مولد یا مکرر

یک سرفه گاه به گاه واکنش طبیعی نسبت به عوامل مضر یا مایعات، در راه های هوایی بدن است و به حفظ سلامت بدن کمک می کند. با این حال، داشتن دوره های مکرر سرفه، ممکن است نشانه ای از عفونت تنفسی مانند سرماخوردگی، آنفلوآنزا یا حتی پنومونی باشد.

در حالی که یک سرفه مرتبط با خارش در گلو، دلیل نرفتن به ورزشگاه نیست، اما یک سرفه مزمن می تواند نشانه ای باشد که شما نیاز به استراحت دارید. اگرچه یک سرفه خشک و گاه گاه، ممکن است توانایی شما را در انجام تمرینات خاصی زیان نرساند، اما یک سرفه مکرر و مولد، دلیلی برای حذف تمرین است.

یک سرفه مداوم می تواند تنفس عمیق را برای شما دشوار سازد، به ویژه هنگامی که ضربان قلب شما در طی ورزش افزایش می یابد. این باعث می شود که شما تنفس کوتاه داشته و احساس خستگی داشته باشید. سرفه مولد که بلغم یا خلط را به وجود می آورد ممکن است نشانه ای از عفونت یا یک وضعیت پزشکی دیگر باشد که نیاز به استراحت دارد و باید توسط پزشک درمان شود.

علاوه بر این، سرفه یکی از راههای اصلی گسترش بیماریهایی مانند آنفلوآنزا است. هنگامی که سرفه می کنید، با رفتن به ورزشگاه، دیگر افراد سالم را در معرض خطر ابتلا به میکروبهای خود قرار می دهید.

 

– باگ معده

بیماری هایی که سیستم گوارش را تحت تاثیر قرار می دهند، مانند آنفلوانزای معده، می تواند نشانه هایی جدی را ایجاد کند که خارج از حد کار می کنند. تهوع، استفراغ، اسهال، تب، گرفتگی های معده و کاهش اشتها، همه علائم شایع در ارتباط با باگ معده هستند.

اسهال و استفراغ شما را در معرض خطر کم آبی قرار می دهد که فعالیت بدنی آن را بدتر می کند. هنگامی که یک بیماری معده دارید، احساس ضعف شایع است و احتمال آسیب در طول تمرین را افزایش می دهد. علاوه بر این، بسیاری از بیماری های معده مانند آنفلوانزای معده بسیار مسری هستند و می توانند به راحتی به دیگران گسترش پیدا کنند. اگر در هنگام بیماری های معده احساس بی قراری داشته باشید، کشش سبک یا یوگا در خانه، امن ترین گزینه ها است.

 

– نشانه های آنفلوآنزا

آنفلوآنزا یک بیماری مسری است که سیستم تنفسی را تحت تاثیر قرار می دهد. آنفلوانزا علایمی مانند تب، لرز، گلو درد، درد های بدن، خستگی، سردرد، سرفه و گرفتگی را به دنبال دارد. آنفلوآنزا بسته به سطح عفونت، می تواند خفیف یا شدید باشد، و حتی ممکن است باعث مرگ در موارد جدی شود.

اگرچه هر فردی که مبتلا به آنفلوآنزا شده، تب را تجربه نمی کند، اما افرادی که تب را تجربه می کنند، در معرض خطر کم آبی هستند، که شرایط بدی را به وجود می آورد.

 

اگرچه اکثر افراد مبتلا، در کمتر از دو هفته بهبود می یابند، انتخاب تمرین شدید در حالی که بیمار هستید، ممکن است آنفلوآنزا را طولانی ترکند و بهبودی شما را به تاخیر بیندازد. این به این علت است که درگیر شدن در فعالیت های شدیدتر مانند دویدن یا کلاس چرخش به طور موقت پاسخ ایمنی بدن را سرکوب می کند. به علاوه، آنفلوانزا یک ویروس بسیار مسری است که عمدتا از طریق قطرات کوچکی که از طریق سرفه یا عطسه افراد مبتلا به هوا می رود، گسترش می یابد. اگر ویروس آنفلوآنزا در شما تشخیص داده شده است، بهتر است آسان بگیرید و تا زمانی که علائم شما را ترک نکرده اند، از ورزش کردن دوری کنید.

 

4- چه زمانی برای برگشتن به تمرین معمولی و روزانه بهتر است؟

 

بسیاری از مردم پس از بهبودی از یک بیماری، و بنا به دلایل خوب برای بازگشت به ورزشگاه مشتاق هستند. ورزش منظم از طریق تقویت سیستم ایمنی بدن، می تواند خطر ابتلا به بیماری را در ورود به اولین مکان در شما کاهش دهد. با این حال، مهم است که اجازه دهید تا قبل از بازگشت به حالت عادی، بدن شما به طور کامل از یک بیماری بهبود یابد، و حتی اگر مدت زمان طولانی ورزش نداشته باشید، نباید به خودتان فشاربیاورید.

در حالی که برخی از مردم نگران این هستند که چند روز عقب ماندن از ورزشگاه آنها را به وضع قبل برگرداند و باعث از بین رفتن عضلات و قدرت آنها شود، اما این مورد درست نیست.بسیاری از مطالعات نشان می دهند که برای اکثر مردم، از بین رفتن عضله پس از تقریبا سه هفته بدون آموزش شروع می شود، در حالی که این اثر درمورد قدرت در حدود 10 روزه کاهش می یابد. همانطور که علائم فروکش می کنند، به تدریج فعالیت های جسمی بیشتری را در روز خود شروع کنید، مراقب باشید که زیاده روی نکنید.

در اولین روز بازگشت خود به ورزشگاه، با تمریناتی با شدت کم و تمرین کوتاه تر شروع کنید، و در حین تمرین حتما آب بنوشید. به یاد داشته باشید بدن شما ممکن است احساس ضعف کند، به خصوص اگر از بیماری معده یا آنفولانزا رنج می برید و مهم است که به احساس خود توجه کنید.

اگر سوالی در مورد این دارید که آیا می توانید با خیال راحت بعد از بهبودی خود ورزش را دوباره شروع کنید، از پزشک خود مشورت بگیرید. علاوه بر این، اگرچه ممکن است شما احساس خوبی داشته باشید، به یاد داشته باشید که ممکن است هنوز بتوانید بیماری خود را به دیگران گسترش دهید. بزرگسالان تا هفت روز پس از اولین تجربه علائم آنفلوآنزا، قادر به آلوده کردن دیگران با ویروس آنفلوآنزا هستند. اگر چه بازگشت به باشگاه ورزشی بعد از بیماری، برای سلامت کلی شما مفید است، مهم است که هنگام تصمیم گیری در مورد انجام فعالیت های شدیدتر، به بدن خود و دستورات پزشک خود گوش فرا دهید.

 

5- سخن آخر

 

هنگامی که علائمی مانند اسهال، استفراغ، ضعف، تب و یا سرفه مولد را تجربه می کنید، بهتر است که به بدن خود استراحت بدهید و تا مدت کوتاهی از رفتن به ورزشگاه صرف نظر کنید. با این حال، اگر شما سرما خوردگی خفیف داشته یا در معرض گرفتگی بینی قرار دارید، نیازی نیست که دور از ورزش باشید.

اگر به اندازه کافی احساس خوبی برای ورزش دارید، اما انرژی کمتراز حد معمول احساس می کنید، کاهش شدت یا طول تمرین، یک راه عالی برای فعال ماندن شما است. و کوتاه این که، وقتی که بیمار هستید، سلامت و ایمن بمانید؛ همیشه بهتر است که به بدن خود گوش کنید و از توصیه های پزشک خود پیروی کنید.