درپژوهش جدیدی که بواسطه محققان کالج UCSFانجام گردید یک ترکیب شیمیایی جدید برای ارزیابی دقیق قسمتی از یک شبکه کنترل کیفی مهم یاخته ای طراحی گردید که حفاظت مهمی از متدهای جانوری علیه اشکال دژنرایتو نابینایی و دیابت را باعث می گردد.
این تحقیقات علاوه بر ایجاد مسیر روشنی برای ابداع داروهایی برای طیف گسترده ای از بیماریهای مرتبط با کاهش سلولی ، دیدگاه جدیدی برعملکرد پاسخ پروتئینهای تانخورده (UPR)که یک شبکه ی پیام رسانی سلولی” زندگی یا مرگ” است را ارائه کرده است. هنگامیکه سلولها تحت استرس قرار می گیرند، این شبکه (UPR)برای اطمینان از تولید پروتئین ها با یپکربندی صحیح وارد عمل می شود اما سلولهایی که این وظیفه را انجام نمی دهند بسرعت توسط شبکه ی UPRتحریک و وادار به خود تخریبی می شوند.
قبل از این تصور می شد که یکی از اجزاء شبکه ی UPRبنام مسیر IRE1است مسئول رسیدگی به جنبه های محافظتی این پاسخ و ترویج بقای سلول از طریق فراهم نمودن منابع بیولوژیکی مورد نیاز برای کنار آمدن با استرس است و یک مسیر مکمل بنام PERKبا مرگ سلولی درارتباط می باشد اما در تحقیق جدید که نتایج آن درشماره ی ماه ژوئیه ی مجله ی Cellمنتشر گردید مشخص شد زمانیکه محققین از یک مولکول کوچک ممانعت کننده ی کیناز بنام KIRA6برای ممانعت از عملکرد IRE1α(یک حسگر مولکولی که باعث تحریک مسیر IRE1می شود) استفاده کردند، مرگ سلولی مسدود شده و عملکرد مدلهای تجربی از دو بیماری انسانی (بیماری رتینیت پیگمانتر و دیابت حفظ گردید.
در دو مدل از موش صحرایی که به بیماری retinitis pigmentosaیا رتینیت پیگمانتر (بیماریی که درآن سلولهای حساس به نور در شبکیه بتدریج از بین می روند و نابینایی حادث می شود)، ممانعت کننده ی KIRA6موجب حفظ سلولها وعملکرد بینایی می شود و در موشی که از نژاد Akitaمی باشد وحامل یک جهش ژنتیکی است که موجب بروز دیابت دراوایل زندگی بر اثر مرگ سلولهای بتا بر اثر استرس می شود، استفاده از KIRA6ازسلولهای بتا در برابر مرگ سلولی محافظت می کند ومنجر به افزایش دو برابری مقدار انسولین و بهبود کنترل قندخون می شود.
به گفته ی نویسنده ی ارشد این مقاله پرفسور Oakes: این یک پیشرفت بزرگ است. به ظاهر این دو بیماری با هم بسیار متفاوتند اما مرگ القأ شده توسط IRE1درهر دو بیماریها وجود دارد و ریشه ی هر دو بیماری است.
نتایج بدست آمده نقطه ی اوج یک پروژه ی عظیم است که برای اولین بار منتشر گردیده و نشان می دهد که مسیر IRE1می تواند موجب بروز بیماریهای دژانرایتو شود، پس از این کشف دانشمندان به طراحی ترکیبات و آزمایش آنها برای ممانعت از بروز این تخریب ها پرداختند.
دکتر Papaاز UCSFو یکی از نویسندگان این مقاله می گوید: در طی چهار سال ما بیش از یکصد آزمایش جداگانه در زمینه های مختلف انجام دادیم که در آن 24 محقق در 7 آزمایشگاه درچهار شهر شرکت داشتند.
KIRA6آخرین مولکول در یک سری از ترکیبات بود (مخفف Kinase-Inhibiting RNase Attenuators) که در اصل در آزمایشگاه دکتر Dustinدر دانشگاه واشنگتن طراحی و ساخته شد در حالیکه مولکول KIRA6در حیوانات موثر بود، دکتر Papaمی گوید: بیان این نکته مهم است که باید از طریق تحقیقات شیمی دارویی بهینه سازی هایی بروی این ترکیب به منظور استفاده از این دسته از ترکیبات در آزمایشهای بالینی بروی انسان انجام گردد.
منبع-http://diabetestma.org
