در سال 1385 تاثیر داروهای ضد آریتمی بر روی سلول ضربان ساز قلب در راستای تکمیل مدل الکتروفیزیولوژیکی قلب در دانشکده مهندسی پژشکی دانشگاه صنعتی امیرکبیر مدلسازی شد.
به گزارش دکتر سلام، فارغ التحصیل کارشناسی ارشد بیومکانیک دانشکده مهندسی پزشکی و مجری طرح با بیان این مطلب افزود: در این پروژه با جنبه‌های مختلف مهندسی مانند بیوشیمی، بیوفیزیک و … و همچنین تخصص‌های پزشکی مانند فیزیولوژی، فارمالوژی و … مواجه بودیم؛ بنابراین از تکنولوژی باندگراف به عنوانی یکی از بهترین روش‌های هماهنگ کننده استفاده کردیم و در نهایت مدل ریاضی دقیق اعمال انواع داروهای قطبی به سلول‌های قلبی تهیه شد.

مهندس زهرا شهبازی ادامه داد: با تمرکز بر خانواده داروهای ضد آریتمی و سلول ضربان ساز مرکزی نتایج به دست آمده از مدل را با آزمایش‌های تجربی ارائه شده در مقالات مختلف مقایسه شد؛ به طوری که در این پروژه با استفاده از آنالیز انرژی مسیر جدیدی در راستای توصیف بیماری ارائه شده است. تحلیل انرژتیکی تاثیر داروهای مختلف بر سلولهای قلبی مقدمات بررسی آنتروپی و نقش آن در شناسایی بیماریهای مختلف را فراهم کرد.

وی افزود: با توجه به این که بیماری در بدن باعث تغییر در نظم سیستم بدن می‌شود و ایجاد بی‌نظمی می‌کند با نگاه به تغییرات انرژی می‌توان اختلال به وجود آمده را توصیف کرد. تحقیقات انجام شده در این پروژه زمینه لازم برای تحلیل آنتروپی در شرایط فیزیولوژیک و پاتولوژیک را فراهم کرده است.

مجری طرح به کاربردهای این پروژه اشاره کرد و گفت: در حال حاضر دارو با توجه به معیارهای کلان انتخاب می‌شود با تکمیل این پروژه پزشک می‌تواند هر دارو را با توجه به پارامترهای فیزیولوژیکی بیمار به طور خاص انتخاب کند.

شهبازی گفت: با استفاده از این مدل، تاثیر همزمان داروهای مختلف را بررسی و از تداخل داروها جلوگیری شد، به علاوه این مدل می‌تواند در انتخاب داروهای جدید بسیار مفید باشد؛ بدین ترتیب که با استفاده از این مدل می‌توان تعداد آزمایش‌های مورد نیاز برای تایید داروهای جدید اجباری را کاهش داد.

این دانش‌ آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر خاطرنشان کرد: این مدل‌سازی در حال حاضر بر روی یک سلول قلبی انجام شده و در نظر داریم در آینده این کار را روی کل قلب انجام دهیم. تکمیل این پروژه می‌تواند گام مهمی در شناسایی بیماری، انتخاب دارو و تعیین دوز دارو باشد.

تحقیقات این طرح با راهنمایی دکتر احمدرضا عرشی در دانشکده مهندسی پزشکی دانشگاه صنعتی امیرکبیر انجام شده است.