images

از آثار منفي خود کم بيني، کم رويي و خجالت کشيدن از مردم است. در بعضي از موارد، احساس حقارت چنان تأثير مي گذارد که  شخص مبتلا، جرأت معاشرت با مردم را پيدا نمي کند و از ترس اين که مبادا در ميان جمع مورد تحقير واقع شود، کناره گيري را بر هرگونه آميزشي ترجيح مي دهد

شاید کم نباشند والدین و مربیانی که تصور می‌کنند، تحقیر کودک و نوجوان نوعی تلنگر به وی و روشی برای تربیت است.

دکتر مهدی دوایی، روانشناس و عضو هیئت علمی پژوهشکده علوم شناختی‌ گفت: ریشه بسیاری از بیماری‌های روانی، حقارت است، در علوم روانشناسی، دو نوع حقارت از جمله حقارت سازنده و حقارت مخرب وجود دارد.

در حقارت سازنده، فرد خودش را نسبت به توانایی‌هایی که در وجودش دارد و بالقوه است، می‌سنجد و حقیر می‌داند و این نوع تحقیر، نوعی نیروی محرکه در فرد برای تلاش و تکاپوی بیشتر برای رسیدن به هدفش، ایجاد می‌کند.
دکتر دوایی، در ادامه گفت: متأسفانه بیشتر والدین، مربیان و حتی خود فرد، از تحقیر مخرب استفاده می‌کنند و با سرکوب اعتماد به نفس و القاء ارزش‌ها و احساسات منفی نه تنها زمینه‌های ایجاد رشد برای بالا رفتن توانایی‌های فرد، تقویت نمی‌شود، بلکه اعتمادبه‌نفس فرد بسیار کاهش پیدا می‌کند و به حس خودکم‌بینی می‌رسد.
این متخصص روانشناسی افزود: بهترین روش برای تقویت یک فرد این است که در ابتدا او را خودش و توانمندی‌ها و استعدادهای درونی‌اش مقایسه کنیم و در گام بعدی، زمینه‌های رشد و تعالی و شکوفایی توانمندی‌هایش را فراهم سازیم.