بهداشت جنسی + ازدواج 4

 در همه جا بحث کتابهای دینی و قرآن به ازدواج  تاکید شده است که ازدواج یک امر بسیار پسنیدده و خوبی است ولی شرایطی دارد که باید  مهیا شود تا گرایش به ازدواج بوجود بیاید و امروزه چون دانش و آگاهی افراد در سطح بالاست  ازدواج سخت گرفته میشود مثلا درزمانهای قدیم شاید 5% تحصیلات دانشگاهی داشتند درصورتیکه الان این رقم شاید به 90% رسیده است و افراد فکر میکنند دانشگاه هم مرحله ای از تحصیلات است که باید پشت سر گذشته شود

ازدواج یک امر مبارک و فرخنده است.در اهمیت آن بسیار گفته و نوشته شده است.در اینجا مایل نیستیم که به تکرار آنها بپردازیم.فقط لازم می دانیم که به قدر حوصله خوانندگان گرامی، چکیده برخی مطالب را ذکر کنیم.

1- سن مناسب ازدواج: همانطور که می دانیم بلوغ جنسی زن و مرد،اولین شرط لازم برای ازدواج است.در دخترها این بلوغ بسته به نژاد و شرایط اقلیمی و تغذیه ای ، بین سنین 10 تا 12 سالگی رخ می دهد..در واقع بلوغ جنسی سرآغاز دوره تازه ای در جسم و جان است که در پی آن تغییراتی در فیزیولوژی و اندامهای جنسی دختر روی می دهد.آغاز تخمک گذاری و دوران قاعدگی،بزرگ شدن سینه ها،رویش مو در برخی قسمتهای بدن مانند زیر بغل،اطراف آلت تناسلی،ساق پاها و … نهایتا منجر به آغاز نوعی گرایش به جنس مخالف می شود.

در پسرها نیز این تغییر بسته به نژاد و شرایط اقلیمی و تغذیه ای،بین سنین 13 تا 15 سالگی رخ می دهد و در اینجا نیز تغییرات جسمانی و روانی را در پی دارد.پسران پس از بالغ شدن، قدرت و شدت نعوظشان کامل می شود و به مرحله تولید اسپرم وارد می شوند که همراه مایع منی از آنها خارج می گردد.علاوه براین در پسران نیز تغییرات دیگر مانند رویش موهای زاید،تغییر تن صدا و گرایش به جنس مخالف، نوید ورود به این دوران را می دهند.

در قدیم به دلایل مختلف، اغلب سن ازدواج نزدیک به سن بلوغ پسران و دختران بود.

ولی رفته رفته با افزایش سطح دانش و آگاهی مردم و تغیرات شدید اجتماعی،سن ازدواج نیز تغییر فاحشی یافت.

امروزه از سوی مراجع بهداشتی و اجتماعی،سن مناسب ازدواج برای دختران از 18 سال به بالا و برای پسران،24 سال به بالا توصیه می شود.در این موضوع عوامل بسیاری دخالت دارند.البته این مساله استثنائاتی هم دارد.

 

2- انجام مشاوره ژنتیک: به دختران و پسرانی که با هم تصمیم به ازدواج می گیرند،توصیه می گردد قبل از هر کاری، با مراجعه به مراجع صلاحیت دار، مشاوره ژنتیک انجام دهند.

می دانیم که:

یک هدف اصلی از ازدواج، زاد و ولد می باشد و بدیهی است هر پدر و مادری در آرزوی داشتن فرزندان سالم و تندرست هستند.

و دیگر اینکه تاثیر عوامل ارثی و ژنتیکی در بروز نارسایی ها در کودکان ثابت شده است.

 

3- انجام واکسیناسیون و آزمایشهای لازم: به زوجین جوان توصیه می گردد که قبل از آغاز عمل جنسی و زناشویی،خود را در برابر یک سری از بیماریها مانند هپاتیت واکسینه کنند.همچنین آزمایشهای لازم و مربوط به شناسایی و پیشگیری بیماریهای عفونی نظیر انواع هپاتیت و ایدز را به عمل آورند.

 

4- سن بارداری: با توجه به اینکه جسم دختران، تا سن 18 سالگی در حال رشد بوده و استخوان بندی آنها در حال تغییر است،بنابر نظر متخصصان،بهترین سن بارداری 20 تا 30 سال تعریف می شود.ولی اساسا زنان می توانند از سن 18 سالگی تا 35 سالگی، بارداری کم خطری داشته باشند.

 

5- رعایت بهداشت دهان و دندان و آلات تناسلی برای زوجین بسیار ضروری است.اگر دهان یکی از زوجین دارای مشکلاتی مانند بوی ناهنجار،بیماریهای لثه ای، آلودگیهای میکروبی و … باشد، این امر به کیفیت زندگی مشترک آنها لطمه می زند.از سویی وجود هر نوع بیماری پوستی و مقاربتی مسری می تواند طرف مقابل را نیز آلوده کند. در این مورد آلودگیهای  قارچی، سوزاک و سفلیس را می توان برشمرد.

به ویژه مردان بایستی توجه کنند که آلت تناسلی زن به دلیل آنکه یک عضو تقریبا داخلی محسوب می گردد به بیماریها بسیار حساس می باشد.مردان در هر حالت باید از تمیزی دستها و آلت تناسلی خود مطمئن باشند.زیاد استحمام کنند و قبل از آنکه جهت اجابت مزاج و ادرار به دستشویی بروند، از تمیزی دستان خود مطمئن شوند.این فکر قدیمی را که فقط باید پس از اجابت مزاج دستها را شست، رها کنید.

 

به طور کلی به جوانان توصیه می شود که در امر ازدواج بیشتر به ندای عقل گوش دهند.نگذارند طوفان احساس، آنها را از رعایت کردن احتیاطات لازم دور سازد.بهتر است که آنها پیش از تعمیق عواطف و احساساتشان ،حداقل یک سری آزمایشهای لازم و ضروری مانند اعتیاد،خون و آلودگیهای ویروسی مانند ایدز و هپاتیت را انجام دهند و در صورتی که در این زمینه ها مشکلی نبود، به مراحل بعدی زندگی مشترک،گام بگذارند.