دانشمندان دریافته اند بهره گیرى از سم مار مى تواند جان هزاران بیمار را از مرگ نجات دهد.سم مار در بر طرف کردن دردهای عصبی و ماهیچه ای ،ایست قلبی ،درمان بیماریهای صرع، آسم یا تنگی نفس ، دردهای عصبی، لومباگو و سیاتیک و.. بسیاری موارد غیرقابل درمان مانند سرطان مورد استفاده قرار می گیرد.
بعد از انتشار نتایج برخی از مبنی بر این‌که زهر زنبور، مار و عقرب توان کشتن تومورهای سرطانی را دارد، حال محققان پیشنهاد استفاده از آنها را در جنگ علیه سرطان مطرح کرده‌اند.
به گزارش دیلی تلگراف، محققان دریافته‌اند سمی که در نیش زنبور یا خزندگان وجود دارد می‌تواند در محیط آزمایشگاهی، سلول‌های سرطانی پستان و پوست را از بین ببرد.
این گروه از پژوهشگران همچنین در نظر دارند این سموم را به صورت ذرات کوچک به بیمار بدهند تا با مانع شدن از نشت آن به خون، اثرات زیانبار آن روی انسان به حداقل برسد.
دکتر دیپانجان پن از دانشگاه ایلی‌نویز می‌گوید: «ما به روشی کاملا ایمن، سموم نیش زنبور را به صورت ذراتی در مقیاس نانو درآوردیم و از آنها برای از بین بردن سرطان پستان و پوست در آزمایشگاه استفاده کردیم. این ذرات که از سیستم ایمنی پنهان شده‌اند، سموم را مستقیما به سلول‌های سرطانی می‌برند و آسیبی به سلول‌های سالم نمی‌رسانند. این سموم پپتیدی که ما ساخته‌ایم، سفت و سخت در یک نانو ذره بسته بندی شده‌اند که وقتی در معرض جریان خون قرار می‌گیرد، از آن نشت نکند و در نتیجه اثر جانبی نداشته باشد».
زهر مار، زنبور و عقرب حاوی پروتئین‌ها و پپتیدهایی است که می‌توانند به دیواره‌های سلول‌های سرطانی بچسبند. اما این سموم می‌تواند سلول‌های قلب و اعصاب را هم تحت تاثیر قرار داده و منجر به خونریزی‌های داخلی زیر پوست بدن شوند.
دکتر پن می افزاید: «نکته مهمی که درباره این سموم وجود دارد این است که توان آنها را کنترل کنیم. آنها بسیار توانمند هستند و همین دلیل مرگبار بودن آنها است. و اگر ما این توان را در راستایی که خود می‌خواهیم به کار بگیریم، نتیجه آن بسیار خوب خواهد بود».
محققان ماده ای به نام ملیتین را در زهر زنبور شناسایی کرده‌اند که مانع از تکثیر سلول‌های سرطانی می‌شود. میزان این ماده در سم زنبور به حدی کم است که نمی‌توان آن را در آزمایشگاه از سم استخراج و جدا کرد و برای کاربردهای بالینی بعدی آن را در آزمایشگاه سنتز کرد.
به نظر اعضای این گروه سم مارها و عقرب‌ها هم توان بسته بندی شدن داخل نانو ذرات را دارد و می‌توان از آنها به عنوان یک درمان احتمالی سرطان استفاده کرد. آنها امیدوارند که آزمایش‌های انسانی را در سه تا پنج سال آینده آغاز کنند.
این تحقیق در گردهمایی ملی انجمن شیمی آمریکا در سن‌فرانسیسکو ارائه شده است
