جدا شدن از همسر،یعنی عزاداری؛یعنی فرد با پدیده فقدان رو به رو می‌شود. علائم رفتاری و هیجانی از جمله انکار، غم و اندوه همراه با اضطراب و عصبانیت و در نهایت پذیرش واقعیت می باشند.
معضل طلاق به عنوان یک واقعیت تلخ در جامعه وجود دارد که هر کدام از طرفین را بسیار دچار آسیب می‌کند اما معمولا همه زنان را ضربه پذیر تر از مردان، پس از طلاق می‌دانند.
مهدی دوایی روانشناس و عضو پژوهشکده علوم شناختی گفت: مردان در موضوعات مختلف، بسیار متمرکز می‌شوند یعنی تمام توان و توجهشان را معطوف یک مسئله می‌کنند و نمی‌توانند در یک لحضه به چند موضوع توجه داشته باشند.
وی ادامه داد: وقتی مسئله بزرگی مثل طلاق حادث می‌شود، برای مردان معضل و فاجعه محسوب می‌شود و احساس خلاء و تنهایی بزرگی پیدا می‌کنند. مردانی که طلاق را تجربه می‌کنند، احساس پوچی و نا کار آمدی دارند. توان فکر کردن به هیچ موضوع دیگری غیر از جدایی را ندارند و دچار افسردگی عمیق می‌شوند.
این متخصص روانشناس گفت: از سوی دیگر بیشترین انتظار و توقع اطرافیان در مورد مردان است که فکر می‌کنند باید مقاوم باشد. این جمله اشتباه که از کودکی به پسر بچه‌ها گفته می‌شود: “مردان که گریه نمی‌کنند” همیشه در ذهن او می‌ماند. بنابر این احساساتش را بروز نمی‌دهد و چون درون گرا می‌شود، دچار افسردگی پس از جدایی، در درجات بیشتر و عمیق تر نسبت به زنان می‌شود
