finger-pointing-mom
باید آگاهانه شرایطی را برای کودک ایجاد کنیم که دروغ نگوید و اگر دروغ می گوید نه با واکنش احساسی و هیجانی بلکه به صورت منطقی به او بفهمانیم که نیازی به دروغگویی نیست.

روانشناسان تاکید دارند که تنبیه کودکان به خاطر دروغگویی به ترک این عادت منفی در آنها کمکی نمی‌کند.

در بررسی اخیر متخصصان دپارتمان آموزش و مشاوره روانشناسی دانشگاه مک‌گیل به مطالعه روی 372 کودک چهار تا هشت ساله پرداختند. نتایج تحقیق فوق نشان داد تهدید کردن کودکان به تنبیه‌ شدن برای آنکه دروغ نگویند تاثیر سوء و عکس خواهد گذاشت.

در این بررسی از کودکان درخواست شد مدت یک دقیقه و در حالی که با عروسکشان در اتاق تنها هستند از نگاه کردن به آن خودداری کنند. اگرچه این کودکان اجازه نگاه کردن به عروسکشان را نداشتند برخی از آنان این کار را انجام دادند. سپس از آنان پرسیده شد که آیا به عروسکشان نگاه کرده‌اند یا نه؟ در پایان معلوم شد کودکانِ بزرگتر به مراتب کمتر از خردسالان به عروسکشان نگاه کرده بودند. علاوه بر این، نتایج بررسی‌ها نشان داد 66.5 درصد از کودکانی که به عروسکشان نگاه کرده‌ بودند در مورد انجام ندادن این کار به والدینشان دروغ گفتند.

همچنین در این بررسی مشخص شد کودکانی که از تنبیه شدن واهمه داشته باشند بیشتر تمایل به دروغگویی دارند اما در صورتی که مطمئن باشند گفتن حقیقت موجب شادی و رضایت بزرگترهایشان می‌شود، ترغیب به راستگویی می‌شوند.

به گزارش ساینس ورلد ریپورت، پرفسور «ویکتوریا تالوار» تاکید کرد: نکته قابل توجه این است که تنبیه کردن موجب راستگویی در کودک نمی‌شود. در حقیقت تهدید به تنبیه شدن می‌تواند تاثیر عکس داشته باشد.