visual-sensory-processing-disorder-1

اگر هرکدام از نماهاي رفتاري ، حركتي ، هيجاني ، اجتماعي و عملكردي غير طبيعي مرتبط با پردازش ضعيف محركهاي حسي در فزرندتان مشاهده کردید وی را نزد متخصص طب کودکان ببیرید و عامل را جویا شوید

اختلال پردازش حسي، يک اختلال بسيار شايع است که از هر 20کودک حداقل يکي را تحت تاثير قرار مي دهد اما با اين حال اين اختلال در اغلب موارد اشتباه تشخيص داده مي شود.

 فريبا خان احمدي در خصوص نه به نوازش هاي كودكانه  نوشت:اگر فرزند شما به اختلال پردازش حسي دچار است، بهتر است از همين حالادست به کار شويد و فرزندتان را براي شرکت در طرح هاي درماني و تمرين تمرکز آماده کنيد. آيا کودک نوپاي شما هنگام نوازش عقب نشيني مي کند، حاضر نيست جز شما با کسي ديگر بيرون برود، به صداهاي اطراف بيش از اندازه حساس است، شايد او دچار اختلال پردازش حسي است که متخصصان روان درمانگر به آن اختلال پردازش حسي يا SPD مي گويند، بيماري که به ناتواني در دريافت و پردازش اطلاعات حسي در مغز مربوط مي شود .

اختلال پردازش حسي، يک اختلال بسيار شايع است که از هر 20کودک حداقل يکي را تحت تاثير قرار مي دهد اما با اين حال اين اختلال در اغلب موارد اشتباه تشخيص داده مي شود.

مشکلات رفتاري در کودکان مبتلابه SPD در نتيجه ناکامي هاي مکرر شايع است. اين کودکان ممکن است علائم افسردگي، اضطراب يا پرخاشگري را نشان دهند و در انجام مهارت هاي حرکتي دچار مشکل باشند. کودک براي انجام فعاليت هاي خود نياز به سطح مناسبي از پردازش حسي دارد. اگر پردازش حسي بالاباشد کودک، تحريک پذير و حساس، بيش از حد نگران، عصباني، خارج از کنترل و برانگيخته است و در تمرکز مشکل دارد. اگر پردازش حسي در کودک پايين باشد، او کند، خواب آلوده، بي حال، تنبل و تمرکزش پايين است. اگر پردازش حسي طبيعي باشد کودک، آرام، هشيار، متمرکز و آماده براي بازي و يادگيري است. بيماري هايي مانند بيش فعالي، اوتيسم، اسکيزوفرني، وسواس، اختلالات خواب با پردازش حسي بالاو بيماري هايي مانند، کم رويي، ترس، اضطراب، افسردگي، استرس، سلامت رواني کمتر و اختلال شخصيت اجتنابي با پردازش حسي پايين ارتباط دارد.

از طرف ديگر اختلالات يادگيري با پردازش هاي حسي بالاو پايين مرتبط است. کودکي که مشکلات پردازش حسي دارد، در مدرسه با مشکلاتي مانند حساسيت به صدا، شلوغي و ازدحام، درخشندگي نور، تماس هاي بدني و تصاوير و کلمات کتاب ها روبه رو مي شود که عامل مهمي در مشکلات يادگيري است. افراد مبتلابه SPDدر حواس چندگانه مشکل دارند. اين اختلال معمولاً به شکست تحصيلي در مدرسه، مشکلات رفتاري و حتي اضطراب و افسردگي شديد منجر مي شود. تصور مي شود اين اختلال با ترکيبي از عوامل ارثي و محيطي ايجاد مي شود اما هنوز علت قطعي آن ناشناخته مانده است. تفاوت هاي فيزيولوژيکي بين کودکاني با رشد نرمال و کودکان مبتلابه SPDوجود دارد. اگر جزو آن دسته از والديني هستيد که نمي توانيد نشانه هاي اين بيماري را در فرزندتان شناسايي کنيد وب سايت بنياد اختلال پردازش حسي پرچم قرمز اين بيماري را بالابرده است.

نوزادان و کودکان نوپا مبتلابه اين اختلال معمولاً هنگام نوازش و لمس عقب نشيني مي کنند ، حاضر نيستند به جز پدر و مادرشان با شخص ديگري بيرون بروند، هنگام پوشيدن لباس احساس راحتي نمي کنند و نسبت به اسباب بازي هايشان علاقه مند نمي شوند. کودکان پيش دبستاني مبتلابه اختلال پردازش حسي نسبت به سر و صدا، لمس و بو بسيار حساس هستند، در پيدا کردن دوست مشکل داشته و در انجام مهارت هاي حرکتي ضعيف عمل مي کنند، به طور مداوم راه مي روند و به فضاي اطراف شان بي اعتنا هستند، در لباس پوشيدن، خوردن، خوابيدن و آداب دستشويي رفتن نيز مشکل دارند. درجه اختلال SPDدر دانش آموزان با علائمي مانند، راه رفتن مدام، بيقراري، رفتارهاي تهاجمي، حساسيت زياد به سر و صدا، لمس و بو و ناآگاهي از درد بروز مي کند. اختلال پردازش حسي در نوجوانان و بزرگسالان نيز با بي حالي، پريشاني و پرت شدن حواس، ناتواني در به پايان رساندن وظايف، ضعف اعتماد به نفس، حساس نسبت به سر و صداهاي اطراف و مشکلات تمرکز ظاهر مي شود. اگرچه درمان قطعي برايSPD وجود ندارد، اما کاردرماني گاهي به اين کودکان کمک مي کند که بياموزند با علائم خود کنار بيايند. در روان درماني به اين کودکان تعليم داده مي شود که واکنش هاي خود را نسبت به تحريک هاي حسي مهار کنند و رفتار خود را بهبود بخشند.
اگرچه پرچم قرمز ايده خوبي در مورد اينکه آيا فرزند شما از SPDرنج مي برد يا نه مي دهد اما تنها کساني که به صورت حرفه اي آموزش ديده اند مي توانند اين اختلال را تشخيص دهند. پزشک شما با اين پرچم قرمزي که در دست دارد نشانه هاي مختلف را جست و جو خواهد کرد. اگر علائم به اندازه کافي براي اختلال SPD وجود داشته باشد از فرزندتان آزمون مي گيرد. رايج ترين تست براي کودکان تست SIPT است که نوعي آزمون کار درماني است. روش ديگر تشخيص شامل آزمون هاي استاندارد، گزارش والدين و مشاهدات باليني است. بعد از تشخيص اختلال پردازش حسي، فرزند شما به احتمال زياد بايد در کلاس هاي کار درماني، شنوايي درماني يا ترکيبي از اين دو شرکت کند. درکار درماني از فعاليت هاي سرگرم کننده و چالش برانگيز استفاده مي شود که پاياني موفقيت آميز دارد. در روش شنوايي درماني با استفاده از صدا مغز را تحريک مي کنند و عملکرد فيزيولوژي عصبي براي يکپارچه سازي ورودي هاي حسي بهبود مي يابد. هر دو کاردرماني و شنوايي درماني مبتني بر انعطاف پذيري عصبي است. همان طور که کودک همچنان تجارب مثبت را ياد مي گيرد اطلاعات حسي پردازش مي شود. اميدوار باشيد، اگر فرزندتان به اختلال SPD مبتلااست خودتان را در روند درمان درگير کنيد. کار سختي نيست براي تشويق فرزندتان از هيچ تلاشي دريغ نکنيد.