برخی والدین و اطرافیان فکر میکنند هنگام صحبت کردن با کودکان باید لحن بچه گانه و کودکانه ای بگیرند درصورتیکه این کار اشتباه است و باید مانند یک شخص و یا یک فرد بالغ با وی صحبت کنید.
حتماً بارها و بارها در زندگی تجربه کرده اید و هنگام مواجه با کودکی که تازه حرف زدن را یاد گرفته شما هم سعی کردید به همان شیوه و با زبانی کودکان صحبت کنید. اما این کار چه تأثیری در کیفیت برقراری ارتباط با کودکان دارد؟ آیا کودکانی با کسانی که مثل خودشان صحبت می کنند سریع تر ارتباط می گیرند؟ آیا این شیوه صحبت کردن می تواند برای کودک آسیب زا باشد؟
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، اغلب پدر و مادرها گمان می کنند باید با کودکشان با زبان و شیوه خودش صحبت کنند. آنها با تصور برقراری رابطه صمیمانه با فرزندشان کلمات را می کشند، آواهای بی معنا به کار می برند و کلمات عجیب و غریبی می سازند که تا به حال گوش کسی نخورده است. اما به عقیده کارشناسان این اشتباه ترین راه برقراری ارتباط با کودک است؛ زیرا باید با کودک حتماً به صورتی واضح و درست صحبت کرد. اشتباهی که متأسفانه بیشتر پدر و مادرها در سراسر دنیا مرتکب می شوند.
نکته که اغلب بزرگسالان در این قضیه از آن غافل می شوند اهمیت قائل شدن برای قدرت نوزاد در شناخت آوا و صداهاست. بنابراین زمانی که شما با هدف برقراری ارتباط راحت تر با کودکتان از کلمات و واج های ناشناخته استفاده می کنید در جهان شناختی او اختلال ایجاد می کنید. جالب این جاست که سیستم یادگیری زبان در کودک به گونه ای عمل می کند که او کلمات به هم ریخته و آواهای عجیب را بهتر در ذهنش نگه می دارد. در واقع این کار والدین با هر هدفی که انجام شود نتیجه جز اختلال وارد کردن به فرآیند یادگیری زبان کودک ندارد.
