yeast-infections-women

برای درمان و پیشگیری از ابتلا به عفونت وازن در خانم ها یک سری مراقبت ها و توصیه های بهداشتی داریم که در این مطلب برایتان آورده ایم.

درباره علل، علائم و انواع عفونت واژن در زنان صحبت کردیم. حالا راه های درمان و پیشگیری از آن را برایتان می گوییم.

 

درمان
برای تشخیص عفونت واژن، پزشک آزمایش مستقیم ترشحات واژن (جهت بررسی میکروسکوپی) و در صورت لزوم کشت از ترشحات را درخواست خواهد کرد.

برای درمان عفونت‌های زنانه، پزشک داروهای خوراکی یا موضعی (قرص، کرم یا ژل واژینال) برای بیمار تجویز می‌کند که حتما باید دوره درمان آن کامل شود.

از آنجا که بعضی از عفونت‌ها به ظاهر فروکش می‌کنند، ولی درمان نمی‌شوند، حتما یک یا دو هفته پس از اتمام دوره درمان، برای معاینه مجدد به پزشک مراجعه کنید.

در موارد عفونت‌های مزمن نیز درمان همسر و همچنین استفاده از ترکیبات پروبیوتیک که امروزه به صورت داروهای خوراکی یا واژینال در دسترس است و سبب تقویت میکروب‌های غیر بیماری‌زای واژن می‌شود، باید مد نظر قرار بگیرد.

 

پیشگیری با رعایت نکات بهداشتی
بهترین راه پیشگیری از عفونت‌های زنانه، رعایت بهداشت ناحیه تناسلی، پوشیدن لباس‌های زیر نخی، استفاده از ژل‌های شست‌وشوی واژن (در صورت لزوم)، شستن مرتب لباس زیر و قرار دادن آن جلوی نور آفتاب برای خشک شدن یا اتو کشیدن آن (اگر نور آفتاب نبود)، جدا کردن لباس زیر از دیگر لباس‌ها هنگام شست‌وشو، تعویض سریع مایو پس از اتمام شنا و نپوشیدن مایو روی لباس زیر، جلوگیری از مصرف خودسرانه آنتی بیوتیک ها برای درمان بیماری‌هایی مثل سرماخوردگی و مراجعه مرتب به پزشک برای معاینه است.

لباس زیر خود را حداقل دو روز در میان عوض کنید و بشویید و جلوی نور آفتاب پهن کنید تا خشک شود

رژیم غذایی خاصی برای پیشگیری از عفونت واژن توصیه نمی‌شود، ولی ماست به علت داشتن اسیدلاکتیک ممکن است به احیای میکروب‌های غیر بیماری زای واژن و کاهش عفونت کمک کند.

 

در اینجا چند توصیه بهداشتی به خانم ها داریم:

– پس از ادرار کردن و دفع مدفوع همیشه از سمت جلو به طرف عقب، خودتان را بشویید. این کار از راندن میکروب های ادرار و مدفوع به طرف واژن جلوگیری می‌کند.

 

– همیشه سعی کنید جنس لباس زیرتان (شورت) از الیاف نخی باشد، نه پلاستیکی (نایلونی). از پوشیدن لباس تنگ مانند شلوار جین تنگ، ساپورت، جوراب شلواری و مایو نیز به مدت طولانی اجتناب کنید. لباس‌های گشاد و نخی به تن کنید.

 

– لباس زیر خود را حداقل دو روز در میان عوض کنید و بشویید و جلوی نور آفتاب پهن کنید تا خشک شود. اگر دسترسی به نور خورشید نداشتید، بعد از خشک شدن لباس، آن را اتوی داغ بکشید.

 

– برای شستشوی لباس زیر خود از مواد شوینده ملایم استفاده کنید و لباس زیر خود را با وایتکس نشویید، چون محیط طبیعی واژن را به هم می زند.
همچنین لباس زیر خود را جدا از سایر لباس ها بشویید و آن را در ماشین لباسشویی نیندازید.

 

– در صورتی که از تامپون در دوران قاعدگی استفاده می‌کنید، حداکثر آن را هر سه تا چهار ساعت یک بار عوض کنید. پیش از گذاشتن تامپون نیز دست‌های خود را کاملا بشویید. در طی خواب شبانه هیچ‌گاه از تامپون استفاده نکنید و به جای آن از نوار بهداشتی استفاده کنید.

 

– نوار بهداشتی (پد) را باید هر چهار تا شش ساعت یک‌بار (حداکثر هشت ساعت) عوض کرد. پیش از گذاشتن پد نیز دست‌های خود را با آب و صابون بشویید.

 

– از تامپون، نوارهای بهداشتی و دستمال توالت بودار (معطر) استفاده نکنید.

 

– هرگز ناحیه تناسلی خود را با صابون نشویید، زیرا باعث عفونت واژن می شود. بهترین ماده برای شستن ناحیه تناسلی، آب ولرم یا ژل‌های مخصوص شستشوی واژن (در صورت لزوم) است که در همه داروخانه‌ها موجود می باشد. از نشستن در وان حمام پر از کف صابون نیز خودداری کنید.

 

– هنگام شامپو زدن و آب کشیدن موها در حمام، سر خود را به جلو خم کنید تا شامپو روی ناحیه تناسلی نریزد.

ناحیه تناسلی و اطراف آن را خشک و تمیز نگه دارید، زیرا رطوبت رشد میکروب‌ها را سرعت می‌بخشد. لذا بعد از شستن ناحیه تناسلی در توالت، خودتان را با دستمال خشک کنید

– پس از استحمام ادرار کنید.

 

– به هیچ وجه ادرار خود را نگه ندارید. لذا قبل از بیرون رفتن از منزل، حتما دستشویی بروید و زیاد آب و مایعات ننوشید، چون ممکن است به توالت دسترسی نداشته باشید.

 

– ناحیه تناسلی و اطراف آن را خشک و تمیز نگه دارید، زیرا رطوبت رشد میکروب‌ها را سرعت می‌بخشد. لذا بعد از شستن ناحیه تناسلی در توالت، خودتان را با دستمال خشک کنید. بعد از حمام نیز این ناحیه را کاملا با حوله خشک نمایید.

 

– هیچ‌گاه لباس خیس و مرطوب نپوشید و چنانچه لباس‌هایتان خیس شد، فورا آنها را عوض کنید. بعد از شنا نیز فورا مایوی خود را درآورید. در ضمن هیچ وقت روی لباس زیر خود، مایو نپوشید.

 

– از دوش واژینال هرگز استفاده نکنید، چرا که این کار ترشحات و باکتری‌های مفید و محافظ این ناحیه را از بین می برد.

 

– مصرف بی‌رویه و خودسرانه آنتی‌بیوتیک‌ها، میکروب‌های مفید و طبیعی بدن را از بین می برد و زمینه ابتلا به عفونت‌های قارچی واژن را افزایش می‌دهد.

 

– خانم‌هایی که در دوران بارداری، شیردهی و یائسگی هستند و همچنین خانم‌هایی که از قرص‌های ضدبارداری استفاده می‌کنند، از آنجایی که میزان هورمون‌های بدنشان تغییر می کند، باید بهداشت فردی خود را بیشتر رعایت کنند تا دچار عفونت نشوند.

 

– به زنان متاهل نیز باید گفت کاندوم‌ها و دیافراگم‌های از جنس لاتکس و ژل‌های اسپرم‌کش در برخی از زنان ایجاد تحریک می‌کنند. لذا باید از سایرروش‌های جلوگیری از بارداری استفاده کرد. همچنین اگر خشکی واژن دارید، حین مقاربت با همسر از لغزنده‌کننده‌های محلول در آب و بدون بو استفاده کنید و از وازلین و لغزنده‌کننده‌های حاوی سیلیکون استفاده نکنید. 

منبع: تبیان