کاشت مو و سبیل

یکی از الگوهای زیبایی که این روزها بسیار طرفدار پیدا کرده است  کاشت مو می باشد.این شیوه  در مقایسه با زمان گذشته نیز بسیار طرفدار پیدا کرده است و هرروز بیشتر ازاین متد استقبال می شود. یکی از انواع کاشت مو، کاشت سبیل و ریش می باشد.

اما خب همیشه این پرسش در ذهن مصرف کنندگان این روش وجود داشته است که آیا این کار خطراتی را به دنبال ندارد؟ آیا به سایر موهای صورت آسیب وارد نمی کند؟ به همین دلیل در این مطلب سعی کرده ایم که تا در رابطه با کاشت موی سبیل و ریش صحبت کنیم و از عوارض آن نیز شمارا آگاه سازیم.
نوع موی ریش و سبیل با سایر موهای بدن نیز کاملا متفاوت است و در کاشت آن نیز باید بسیار دقت نمود. ریش و سبیل یکی از عوامل موثر در زیبایی صورت مردان است و به همبن دلیل باید به این موضوع اهمیت نشان دارد.بنابراین ازدست رفتن آنها به هر دلیلی می‌تواند فرد را دچار استرس شدیدی کند و او را برای مداوا به سمت‌انواع درمان‌های دارویی یا جراحی بکشاند.

عمل کاشت موی صورت، درواقع نه‌تنها برای بازیابی موهای ریش و سبیل، بلکه برای ایجاد موهایی ضخیم‌تر در ناحیه گونه یا نواحی دچار اسکار سوختگی یا آکنه انجام می‌شود. نداشتن موی صورت می‌تواند مادرزادی یا به‌دنبال الکترولیز قبلی یا لیزر موی زائد یا حتی ضربه و جراحت ناشی از سوختگی یا انواع حوادث اتفاق بیفتد. درصورت وجود تریکوتیلومانیا (کندن مو)، کاشت ریش و سبیل فایده‌ای ندارد و باید فرد ابتدا به روان‌پزشک معرفی شود. کاشت ریش و سبیل در بیماری آلوپسی آره‌آتا (طاسی منطقه‌ای) که در آن دایره‌های کوچک و بزرگ در منطقه ریش و سبیل کاملا خالی از مو می‌شوند نیز موثر نیست. تعداد گرافت از چند صد تا چند هزار متغیر است ولی به‌طور تقریبی در ناحیه ریش ۵۰۰-۳۵۰ گرافت، در یک منطقه پر ریش پروفسوری ۷۰۰-۶۰۰ گرافت، دو طرف کناری ریش پروفسوری ۲۵۰-۲۰۰ گرافت و در منطقه ریش گونه‌ها ۷۰۰-۳۰۰ گرافت قابل کاشت است. در بعضی موارد برای ایجاد ضخامت بهتر ممکن است به عمل دوم نیاز باشد.
مشکلاتی که در حال حاضر در تکنیک و روش انجام کاشت ریش و سبیل وجود دارد، عبارتند از:

۱) در هیچ کجای بدن مویی وجود ندارد که کاملا شبیه موی ریش و سبیل باشد بنابراین موهای کاشته‌شده با موهای فعلی ریش و سبیل تا حدی مطابقت ندارند و معمولا موهای کاشته‌شده از لحاظ مشخصات ظاهری (مثل رنگ، ضخامت و…) تا حدی با موهای قبلی ریش و سبیل تفاوت خواهند داشت البته باید در انتخاب محل دهنده مو برای کاشت ریش و سبیل دقت کرد تا این مشکل تا حد امکان کمتر شود.

۲) از آنجا که با لوازمی که در حال حاضر برای کاشت ریش و سبیل (که البته بسیار ظریف و میکروسکوپیک هستند)، استفاده می‌شوند، نمی‌توان تراکمی شبیه ریش و سبیل طبیعی ایجاد کرد، فاصله موهای کاشته شده بیشتر از موهای طبیعی ریش و سبیل خواهدبود. البته می‌توان در جلسه‌های دوم و سوم کاشت ریش و سبیل، این فاصله‌ها را کم کرد ولی به هر حال تراکم آن هیچ‌وقت شبیه ریش و سبیل طبیعی نخواهد شد.

۳) با توجه به چرب‌بودن طبیعی پوست صورت در ناحیه، امکان بروز جوش‌های چرکی پس از کاشت ریش و سبیل بیشتر از کاشت موی سر است بنابراین گاهی باید بیمار برای مدتی پس از کاشت ریش و سبیل آنتی‌بیوتیک مصرف کند. البته این مشکل رشد موهای کاشته‌شده را مختل نخواهد کرد.

مراحل برداشت و کاشت موها در کاشت ریش و سبیل، شبیه کاشت موی سر است با این تفاوت که در کاشت ریش و سبیل، فقط از واحدهای فولیکولی دارای یک یا دو تار مو استفاده می شود.