diabetes

دلیل برداشت های متفاوت از دیابت در بین گروه بزرگسال درمعرض ریسک دیابت  به واسطه پژوهشگران معین گردید، این پژوهش رویکردی  تازه را به آموزش و جلوگیری از دیابت  ارائه  نمود.

 برداشت ها از بیماری یا به عبارت دیگر شناخت و باورهای افراد درباره ی یک وضعیت، تعیین کننده ی رفتار افراد در مراقبت  از خود و نتایج حاصله در بیماران است.

روشی که افراد در مورد بیماریها می اندیشند تأثیر بسیار زیادی بروی روش مدیریت این بیماریها و در نتیجه پروگنوز یا پیش آگهی آن دارد.

 در مقاله ی جدید منتشر شده در مجله ی The Diabetes Educatorدانشمندان ابراز داشتند تفاوتهایی دربرداشت افراد بزرگسال ازبیماری دیابت مشاهده می شود، برداشت افراد در معرض خطر دیابت به ویژگی های  خاصی که این افراد را در معرض خطر قرار می دهد، بستگی دارد.

درک و برداشت فرد از بیماری ارتباط  محکمی با نتایج حاصل از آن بیماری در فرد دارد.

دکتر اشتراوس و گروهش از بخش آمار و مدیریت اطلاعات کالج Nyuدانشکده ی پرستاری و دندانپزشکی برای اولین بار به بررسی برداشت افراد درمعرض خطر دیابت از این بیماری بر اساس عوامل خطر آنها  پرداختند. نتایج این تحقیق ممکن است برای طراحی روشهای مراقبتی مناسب و اختصاصی برای هر بیمار تأثیر مثبتی داشته  باشد.

 محققان به ارزیابی  شناخت عمومی افراد از دیابت پرداختند، آنها با استفاده از یک پرسشنامه 8 بعد از شناخت  و برداشت افراد از بیماری دیابت را اندازه گیری کردند. دانشمندان سپس از این اطلاعات تفاوت های آماری موجود بین این 8 بعد ازادراک دیابت را براساس وجود یا عدم وجود عوامل خطر دیابت بررسی کردند.

بر اساس این یافته ها، دانشمندان دریافتند نگرانی در مورد ابتلا به بیماری دیابت در افرادیکه از میان خانواده ی درجه اول آنها فردی به دیابت مبتلا نشده است نسبت به افرادیکه در خانواده ی درجه اول آنها فردی به این بیماری مبتلا می باشد کمتر است، افراد گروه اول درک ضعیفی از بیماری داشته و کمتر از نظر احساسی توسط احتمال ابتلا به دیابت درآینده تحت تأثیر قرار می گیرند.

از نظر آماری تفاوتهای معنی داری درسه جزء مشابه از برداشت بیماری در افرادی با نژاد لاتین مشاهده گردید. درافرادی با نژاد لاتین نگرانی درباره ی ابتلا به دیابت بیشتر است زیرا این افراد درک بهتری از دیابت داشته و از نظر احساسی بیشتر تحت تأثیر احتمال ابتلا به دیابت درآینده درمقایسه با افراد غیرلاتین قرار می گیرند.

دراین مطالعه  همچنین مشخص شد افرادی با نمایه ی توده ی بدنی  25 kg/m2یا بیشتر بر این باورند که چنانچه به دیابت مبتلا شوند، دیابت تأثیر بیشتری بر زندگی  آنها خواهد گذاشت، این افراد شناخت بیشتری از دیابت نسبت به افرادی با نمایه ی توده ی بدنی پایین تر دارند.

 علاوه براین، افراد درمعرض خطر ابتلا به دیابت به دلیل نژاد(سیاه پوستان، بومیان آمریکا، آسیائیان و بومیان جزایر اقیانوس آرام) در مقایسه  با افرادیکه  نژادشان آنها را در معرض افزایش خطر ابتلا به دیابت قرار نمی دهد، بر این باورند که دیابت تأثیر کمتری بر آنها خواهد گذاشت . این افراد معتقدند چنانچه به این بیماری مبتلا شوند، کنترل فردی بیشتری بر دیابت خواهند داشت و درمان به آنها برای مقابله با بیماریشان کمک خواهد کرد. این گروه درک و شناخت بهتری از بیماری دیابت دارند. با توجه به ماهیت پیشرونده ی دیابت ، پرفسور اشتراوس معتقد است ادراک فرد از بیماری و شناخت  آن و مراقبتهای شخصی از اهمیت ویژه ای برخوردار است، بنابراین طراحی نحوه ی آموزش و کمک به درک فرد از بیماری دیابت می تواند رفتارهای مراقبت فردی را بهبود داده و به حداکثر میزان خود نزدیک کند و عوارض جانبی آنرا کاهش دهد.

از آنجائیکه افراد مبتلا به پیش دیابت – مرحله ی پیش از دیابت کامل که فرد به اختلالات  متابولیک  اولیه مبتلا می شود- قادرند که با انجام اقداماتی بیماری را معکوس کرده و از تبدیل آن به دیابت کامل جلوگیری  کنند، دکتر اشتراوس می گوید: طراحی آموزش های فردی دیابت و بهبود  درک فرد از بیماری دارای  تأثیر مثبتی بر این  رویکرد است.

یافته های این تحقیق نشان داد درک افراد از بیماری دیابت در میان افراد در معرض خطر یا افراد مبتلا به  پیش دیابت با افرادیکه به دیابت کامل مبتلا هستند، متفاوت است. تشخیص این تفاوتها برای آموزگاران دیابت و در نظر گرفتن آنها برای طراحی آموزشهای فردی بسیار مهم و تاثیرگذار است. این پژوهش متناسب با یک ماموریت بهداشتی بزرگتر است که به شناسایی افراد مبتلا  به دیابت  و  پیش دیابت  که از ابتلا خود به این بیماریها مطلع نیستند، می پردازد.

 به گفته ی پرفسور اشتراوس قدم اول در رسیدگی  به اپیدمی دیابت یافتن افرادیست که از ابتلا خود  به این بیماری  بی اطلاع هستند- چه دیابت و چه پیش دیابت – زیرا بسیاری از افراد درباره ی بیماری خود  اطلاعات کافی ندارند. در مطالعات  قبلی دکتر اشتراوس و همکارانش نشان  دادند مطب دندانپزشکان  محل مناسبی  برای غربالگری دیابت است.

منبع : diabetestma.org