بدن ما به طور شگفت آوری برای سازگاری آمادگی دارد اما اگر ما بدون استفاده از توانمندی بدنی زندگی کنیم، آن را از دست خواهیم داد. سالها برای رفتن به اداره از اتومبیل استفاده می کنیم، در پشت میز کار از ساعت 9 تا 5 کار می کنیم، عصرها هم با اتومبیل به خانه بر می گردیم، جلو تلویزیون و روی تخت دراز می کشیم، پاها لاغر شده (و قلب ضعیف می شود) که اثر آنها در هر مکانی قابل رؤیت است. خوردن و آشامیدن بیش از حد افتادگی شکم را اضافه می کند، در عین حال فشار روانی خطوط صورت را اضافه می کند و شکل خشنی به آن می دهد، سازگاری را با یک راه ناسالم زندگی فراهم آورده و مرگ نابهنگام را تسریع می کند. اما هنوز هم می توان از همه آنها پرهیز کرد؛ اهمیتی ندارد که چه مقدار از این جاده طولانی را طی کرده چندان برای برگشت دیر نشده است و هر زمان که تصمیم بگیرید، پیشرفت را به جانب سلامتی شتاب خواهید بخشید. هر چه بیشتر بدنتان بپذیرد شما بیشتر قادر به انجام فعالیت خواهید بود.
فعالیت تنها راه افزایش ظرفیت صعود منحنی است و آن نیروی زیست، قدرت و کشش را اضافه خواهد کرد اینها در زبان انگلیسی هر سه با S شروع می شود که سه عامل آمادگی بدنی هستند. بنا بر گفته هرینگ ما اکنون باید یک آگاهی قابل توجهی ارائه دهیم: نظر شما هر چه باشد، هیچ گونه دوره فعالیتی را شروع نکنید تا زمانیکه بتوانید به طور قطعی بر میزان فشار روانی خود که در بخش پیش توصیه شده، فائق آئید. تقدمها عبارت است از آرامش، استراحت و بهبودی. در صورتی که شما آنها را انجام ندهید، فعالیت می تواند فشار روانی شما را اضافه کند، نه اینکه آن را کاهش دهد. وقتی که میزان فشار روانی شما کاهش یافت، فعالیت بدنی می تواند برای افزایش ظرفیت و کاهش بیشتر آنها به کار گرفته شود.
