آیا ملتهب شدن مغز می تواند یکی از علل مبتلاشدن به اسکیزوفرنی باشد چگونه به این مشکل مبتلا می شویم و روش های درمانی برای این عارضه کدامند توصیه متخصصین در این زمینه چیست
محققان می‌گویند که بین التهاب مغز و اسکیزوفرنی پیوندی پیدا کرده‌اند.
محققان بریتانیایی از تصاویر PET برای ارزیابی فعالیت سلول ایمنی در مغز 56 فرد استفاده کردند. بعضی از آنها اسکیزوفرنی داشتند، برخی در معرض خطر اختلال روانی بودند و دیگران هیچ نشانه‌ای از خطر ابتلا به بیماری نداشتند.
نتایج نشان داد که سلول‌های ایمنی در مغز کسانی که اسکیزوفرنی دارند و آنهایی که در خطر ابتلا هستند، فعال‌ترند.
مؤلف اصلی، پیت بلومفیلد، از مرکز علوم بالینی ایمپریال کالج لندن در یک نشست دانشگاهی گفت: «یافته‌های ما هیجان‌انگیزند چرا که قبلاً معلوم نبود این سلول‌ها قبل یا پس از بروز بیماری فعال می‌شوند یا نه.»
او اضافه کرد: «حالا ما این درگیری زودرس و مکانیزم‌های بیماری را نشان داده‌ایم و داروهای جدید می‌توانند کشف شوند.»
بنابر نظر محققان، این یافته‌ها می‌تواند فهم فعلی از اسکیزوفرنی را تغییر دهد و این امکان را افزایش دهد که آزمایش افراد در معرض خطر آنها را قادر سازد تا آن‌قدر زود تحت درمان قرار گیرند که از شدیدترین علائم جلوگیری به عمل آید.
اینکه دقیقاً چه چیزی عامل اسکیزوفرنی است، هنوز روشن نیست. در حال حاضر گمان بر این است که ژنتیک، زیست‌شناسی (عدم تعادل در شیمی مغز) و/یا عفونت‌های ویروسی و اختلال‌های ایمنی ممکن است نقش داشته باشند.
یافته‌های مطالعه در روز 16 اکتبر در ژورنال امریکایی روان‌پزشکی منتشر شد.
الیور هوز، سرپرست گروه تصویربرداری روان‌پزشکی در مرکز علوم بالینی، در یک نشست خبری گفت: «اسکیزوفرنی اختلالی است که توان بالقوه‌ای برای ویرانی دارد و ما ناامیدانه به درمان‌های جدید برای کمک به مبتلایان و در نهایت، پیشگیری از آن، نیاز داریم.»
او اضافه کرد: «این مطالعه امیدبخش است، چرا که بیان می‌کند التهاب ممکن است به اسکیزوفرنی و دیگر اختلالات روان‌شناختی بی‌انجامد. اکنون هدف ما این است که آزمایش کنیم و ببینیم که آیا درمان‌های ضد التهابی می‌توانند به این آمال دست یابند یا نه. این کار می‌تواند به درمان‌های جدید یا حتی پیشگیری کلی از این گونه اختلالات بی‌انجامد.»
بنابر مؤسسه‌های سلامت ایالات متحده، افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است صداهایی بشنوند که دیگران نمی‌شنوند. آنها ممکن است فکر کنند که افرادی قصد آسیب رساندن به ایشان را دارند. گاهی اوقات حرف‌های مبتلایان بی‌معنی است. این اختلال می‌تواند نگه داشتن شغل یا مراقبت از خود را برای مبتلایان بسیار دشوار سازد.