افسردگی امروزه یک بیماری فراگیر تلقی می شود. شواهد نشان می دهد که این بیماری از نظر مدت و شدت ابتلا به طور مرتب فراگیرتو سن شروع آن نیز کمتر میشود. افسردگی را نمی توان با نادیده گرفتن، ناچیز شمردن یا غفلت کردن از آن از میان برداشت، هر چقدر هم که جدیت به خرج داده شود. ما باید به افسردگی به عنوان یک مشکل عمده در سلامت عمومی نگاه و با آن برخورد کنیم لیکن این کار دشوار است. حتی فکر افسرده شدن همه ما را به وحشت می اندازد چون آن را سرازیر شدن به سوی جنون می پنداریم و به همین دلیل از رویارویی با آن اجتناب می ورزیم. ما به صورت طبیعی مایلیم افسردگی را به بوته فراموشی بسپاریم و خود را از گزند آن ایمن بداریم. اگر قرار باشد احساس درد را به خاطر بیاوریم اکثرا ژست آن را به خود می گیریم لیکن نمی توانیم شرحش دهیم یا حس آن را در حافظه خود زنده کنیم. از این رو درد را نادیده می گیریم و یاد آن را از خود دور می کنیم تا بتوانیم زیاد به آن فکر نکنیم و به زندگی عادی خود بپردازیم. ولی با شنیدن صدای مته دندان پزشک ناخودآگاهانه به یاد درد دندان می افتیم و حتی آن را حس می کنیم. در افسردگی هم همین ترفند را به کار می بریم ما عوارض آن را قبلا حس کرده ایم ولی اعتقاد داریم که درهای حافظه خود را باید به روی آن ببندیم و گمان ببریم افسردگی چیزی است که فقط دیگران به آن مبتلا می شوند.

این مطلب توسط  مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد