سوای پایداری یکی دیگر از ابعاد سبک تبیینی تاثیرگذاری است یعنی اینکه هر واقعه چه تاثیری در بقیه زندگی ما دارد و تا چه اندازه جنبه یک نمونه عادی و قابل پیش بینی یا حالت خاص به خود می گیرد. انسان های بدبین یک اتفاق بد را بیشتر از دریچه عادی نگاه می کنند تا جنبه خاص آن. آنان به جای اینکه مثلا بگویند آن مکانیک وظیفه شناس نیست چنین نظر می دهند که اساسا مکانیک وظیفه شناس وجود خارجی ندارد. افراد خوش بین پیشامدهای بد را به صورت اتفاقی می بینند و نه عادی. مثلا در صورت کسالت این گونه اظهار می کنند: امروز حالم خوب نیست. در صورتی که افراد بدبین می گویند: من مرتب بیمار می شوم. و عکس این قضیه هم در مورد وقایع خوب صادق است که در آن موارد افراد بدبین به جای آنکه آن واقعه را عادی و بخشی از  الگوی طبیعی ببینند آن را به صورت ویژه و از روی اقبال نگاه می کنند. مثلا به جای اینکه بگویند: ریاضی من خوب است، می گویند: در امتحان ریاضی شانس آوردم.

این مطلب توسط  مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد