اشتها به غیر از گرسنگی از عوامل غیر بیولوژیکی شامل شرایط اجتماعی، رسوم فرهنگی، درآمد، رفاه، زمان معینی در روز و هیجان ها تاثیر می پذیرد و شاید بتوان گفت یک عامل روانی است. در واقع اشتها می تواند به کمبود مواد غذایی ربطی نداشته باشد ولی به همان صورت که آرزو مترادف احتیاج است اشتها اغلب همراه گرسنگی است که پدیده ای ذاتی می باشد. اشتها بیشتر اکتسابی و یاد گرفتنی است و به تجارت قبلی شخص مربوط می گردد. البته عوامل فیزیکی و زیست شناختی، مانند دیدن، چشیدن، بوئیدن، شیرینی و میزان خوشمزگی غذا و شاید از همه مهمتر وضعیت متابولیک و اندازه ذخایر انرژی موجود زنده به طور اساسی اشتها را تنظیم می کنند.
افزایش میزان گلوکز پلاسما در ورید باب و توسعه زیاد توده بافت چربی رفتار جستجوی غ ذا را مهار می کند. سپری یک مکانیسم مهم برای محدود کردن دریافت غذا متناسب با هزینه های انرژی مورد نیاز و برای حفظ تناسب ذخایر انرژی می باشد. سپری از سلول های حسگر گلوکز در هیپوتالاموس به وجود می آید.