چگونه می توانیم به اطفالی که دچار اوتیسم شده اند کمک کنیم چه توصیه هایی در این زمینه به ما کمک می کنند راه حل های موثر برای مقابله با این عارضه کدامند خانواده ها با فرزندانی که اوتیسم دارند چگونه باید رفتار کنند؟توصیه های مختلف روانشناسان در این زمینه را در ادامه مطلب برایتان بازگو خواهیم کرد.

یک متخصص اعصاب و روان، اوتیسم را نوعی نقص در ارتباطات اجتماعی و انجام رفتارهای محدود و تکراری خواند و درباره علل ابتلا و درمان آن توضیحاتی را ارایه کرد.

دکتر الهام زارعان درباره بیماری اوتیسم، اظهار کرد: اوتیسم نوعی نقص در ارتباطات اجتماعی، درخودماندگی و انجام رفتارهای محدود و تکراری است که مغز درگیر آن می‌شود.

وی افزود: این بیماری از بدو تولد در برخی نوزادان وجود دارد، اما خانواده‌ها معمولا در دو سالگی و با مشاهده عدم تکلم کودک، متوجه بیماری شده و به پزشک مراجعه می‌کنند.

زارعان با بیان اینکه علت به وجود آمدن این بیماری مشخص نیست، تصریح کرد: اما عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد این بیماری بسیار موثر هستند.

به گفته زارعان سن بالای پدر و مادر، دیابت و خونریزی‌های دوران بارداری از فاکتورهای خطر ابتلای نوزاد به این بیماری بوده و امکان بروز این بیماری در نوزادانی که در زایمان اول به دنیا می‌آیند، بیشتر است.

این متخصص اعصاب و روان، خاطرنشان کرد: امکان بروز این بیماری در پسران چهار برابر دختران است و اما نقایص هوشی و شدت این بیماری در دختران بیشتر است.

زارعان گفت: هر عاملی که موجب اختلال در فرآیند اکسیژن‌رسانی شود، همچون مشکلات بندناف و وزن کم نوزاد در زمان تولد و ناسازگاری‌های بین گروه خونی مادر و نوزاد که از خطرهای زمان زایمان هستند، امکان ابتلا به اوتیسم را افزایش می‌دهد.

به گفته این متخصص اعصاب و روان، کودکان مبتلا به اوتیسم از دوران نوزادی لبخند اجتماعی را به صورت نداشته و برای پدر و مادر خود با سایر افراد تفاوتی قائل نیستند.

وی با بیان اینکه کودکان اوتیسمی ممکن است نقایصی در کلام داشته باشند، تصریح کرد: انجام بازی‌های کاوشی در این کودکان کم‌تر از سایر همسالان بوده و قادر به ایفای نقش‌های تقلیدی و نمادین نیستند.

زارعان با یادآوری انجام رفتارهای محدود و تکراری توسط این کودکان، خاطرنشان کرد: بیماران اوتیسمی با اسباب‌بازی‌ها مانند دیگر کودکان بازی نکرده و علاقه شدیدی به ایجاد صداها یا حرکات تکراری با اسباب‌بازی‌ها دارند.

وی به علاقه این بیماران به اشیای بی‌جان اشاره کرد و افزود: این کودکان به تغییرات محیطی مقاوم بوده و نسبت به مسائلی چون تغییر دکوراسیون منزل واکنش شدید نشان می‌دهند.

این متخصص اعصاب و روان در خصوص توانمندی‌های کلامی این بیماران، گفت: تولید اصوات اولیه کلامی برای برقراری ارتباط اجتماعی در این کودکان کم یا غایب است و وارونگی ضمیر در کلام آن‌ها مشاهده می‌شود.

به گفته این متخصص اعصاب و روان در یک سوم کودکان اوتیسمی عقب ماندگی ذهنی مشاهده می‌شود. پاسخ بیماران اوتیسمی به محرک‌های حسی بیش از حد یا کمتر از حد بوده و ممکن است این بیماران دارای جزایر هوشی بوده و توانمندی محاسبه یا حافظه طوطی‌وار قوی داشته باشند.

وی افزود: اوتیسم درمان قطعی ندارد، اما دو دسته درمان دارویی و غیر دارویی برای این بیماران ارائه می‌شود. درمان دارویی برای کنترل مشکلات رفتاری مانند پرخاشگری و درمان غیردارویی به منزله برخی مداخلات رفتاری برای بهبود عملکرد آن‌هاست.

ایسنا،