همانطور که در بخش اول این مطلب گفته شد بازی های رایانه ای جزء لاینفک های زندگی امروزی به شمار میروند و دیگر نمیتوان جلوی این مسئله گرفت. در بخش قبلی به اثرات مثبت انواع بازی ها پرداخته شد و این بار میخواهیم اثرات منفی را زیر ذره بین کارشناسان بگیریم و ببینیم انجام این بازی های اعتیاد آور چه آسیب هایی به طرفداران این دسته از سرگمی وارد میکند. با ما همراه باشید.
اثرات منفی بازی های رایانه ای
اگر در بازی های رایانه ای افراط شود، نه تنها اثری مثبت ندارد، بلکه پیامدهایی منفی برجای می گذارد. بازی های رایانه ای موجب افزایش بیش‌فعالی، کمبود توجه، کاهش ارتباطات اجتماعی و خانوادگی، میل به تنهایی و انزوا، ابتلا به افسردگی و اضطراب می شود که البته احتمال بروز این مشکلات در بزرگسالان هم وجود دارد.
افراط در بازی های رایانه ای انگیزه افراد را در انجام کار پایین می آورد، چراکه همیشه شخصیت های موجود در این بازی ها، به جای آنها کارها را انجام می دهند. روحیه رقابت ناسالم در این افراد افزایش می یابد.
اعتیاد به بازی به سرعت پیش می آید تاجایی که ممکن است برنامه ریزی روزانه دچار اشکال شود. برد و یا باخت در این بازی ها می تواند پیامدی منفی نیز داشته باشد.
در واقع باعث پرخاشگری و حس رقابت‌جویی منفی در افراد می شود.
در حقیقت از آنجایی که فرد در دنیای مجازی بازی میکند و و انسانی واقعی در آنجا وجود ندارد که حس مهربانی و یاری رساندن را در وجودش تحریک کند، او به سمت رقابت منفی پیش می رود و عادت می کند همیشه خودش برنده باشد و در نتیجه در جامعه هم دوست دارد همین اتفاق بیفتد و به مرور نمی تواند هیچ شکستی را تحمل کند و در برابر ناملایمات واکنش های پرخاشگرانه نشان می دهد.
پیشگیری از پیامدهای منفی
به منظور پیشگیری از پیامدهای منفی بازی های رایانه ای، بهتر است کودکان این بازی ها را کمتر انجام دهند و حتی کودکان تا قبل از دبستان هرگز با این بازی ها سر و کار نداشته باشند.
پس از آن باید طی اختصاص برنامه ای خاص، روی میزان و مقدار بازی شان کنترل شود. همچنین انتخاب محتوای بازی بسیار مهم است. بازی ها پرخاشگرانه نباشند و در عین حال با فرهنگ و جامعه کودک تناسب داشته باشند.
از طرفی بهتر است کودکان بازی های تک نفره انجام ندهند و در کنار والدین یا خواهر و برادر خود بازی کنند و به بازی جنبه خانوادگی بدهند و هنگام بازی با یکدیگر ارتباط و تعامل داشته باشند.
در مورد بزرگسالان نیز باید گفت که هرگز نباید بازی را در اولویت هایشان قرار دهند. البته ممکن است برخی برای خود برنامه هفتگی داشنه باشند اما باید وقتی تمام کارهای مهم شان را انجام دادند و وقت اضافه آوردند به بازی بپردازد.