به این روش که به آن Graduated extinction و یا Ferber method هم میگویند به گریه بچه توجهی نمی‌شود و تنها در زمان‌های خاصی بچه کنترل می‌شود و به‌تدریج فاصله این زمان‌ها بیشتر می‌شود. هدف این است که به بچه فهمانده شود وقتی گریه می‌کند کسی به کمک او نمی‌آید. این به‌تدریج موجب می‌شود گریه‌های بچه کمتر و خواب او هم بهتر شود.

این مطالعه بر روی 43 کودک با سن 16-6 ماه انجام شد که همگی آن‌ها شب‌ها مشکل خوابیدن داشتند. در 14 تای این بچه‌ها به مدت 12 ماه روش Graduated extinction بکار برده شد. در 14 تای آن‌ها روش bedtime fading به مدت 12 ماه بکار برده شد که در آن به‌تدریج زمان خوابیدن بچه هر شب کمی به تعویق میفتد تا بیشتر خواب‌آلوده شود تا بهتر بخوابد. در 12 تای بقیه هم که گروه کنترل بودند از هیچ روشی استفاده نشد.

مطالعه نشان داد که در روش Graduated extinction بچه‌ها هر شب 13 دقیقه زودتر از کنترل به خواب رفتند و شب‌ها کمتر از خواب بیدار شدند. بررسی میزان هورمون استرس یعنی کورتیزول در بزاق بچه‌ها نشان داد که سطح استرس در آن‌ها تغییری نکرده است.

محققان میگویند خیلی از والدین از روش bedtime fading هراس دارند ولی مطالعه آن‌ها نشان می‌دهد که این روش کاملاً بی‌ضرر است. در مطالعه آن‌ها هیچ اختلال رفتاری و احساسی در کودکان مشاهده نشد.

همین مطالعه نشان داد که در روش bedtime fading بچه‌ها شب‌ها ده دقیقه زودتر از گروه کنترل خوابیدند ولی تعداد بارهایی که شب‌ها از خواب بیدار می‌شدند با گروه کنترل تفاوتی نداشت.

محققان میگویند والدینی که از روش bedtime fading هراس دارند می‌توانند از روش bedtime fading استفاده کنند. البته این روش تعداد دفعات شب‌بیداری کودکان را کم نمی‌کند و اگر کودک مکرراً از خواب بیدار شد می‌توان از روش اول استفاده کرد.

محققان استرالیایی نتیجه این مطالعه خود را در مجله Pediatrics منتشر کرده‌اند.

منبع:www.iranorthoped.ir