به گزارش شفا آنلاین:حال چه باید کرد؟ دکتر بهاره صباغابریشمی، روانپزشک و رواندرمانگر جنسی به نکات مهمی که میتواند نشان از احتمال ابتلا به این سرطان باشد، اشاره کرد.
* همانند سایر مباحث زندگی مشترک، برای حل این مساله باید به جای بحث و جدل و نهایتا دوریگزینی، زوجین با یکدیگر گفتوگویی دوستانه و محترمانه داشته باشند و با همدلی و درک متقابل و توافق دوجانبه و برنامهریزی درست به راحتی این مشکل را برطرف کنند.
* اگر زوجین بدانند که هدف از برقراری رابطه جنسی، صرفا دخول و ارگاسم نیست و مهمترین هدف ایجاد صمیمیت و آرامش بیشتر بین آنهاست، راحتتر با مقوله زمانبندی برای داشتن رابطه کنار خواهند آمد. برای مثال زوجی که این آگاهی را دارند که قرار نیست در هر نوبت نزدیکی، خانم به ارگاسم برسد، راحتتر میتواند در مواقعی که آمادگی ارگاسم را ندارد با شیوههای مختلف دیگر (اورال یا لمس دستی) و حتی یک رابطه جنسی واژینال فوری به نیت ارضای مرد، رابطه برقرار کند و ارگاسم و لذت خود را به زمانی دیگر موکول کند. یا اینکه اگر زوج باور داشته باشند که برقراری رابطه صرفا به معنای دخول آلت نیست، در صورت عدم آمادگی مرد برای مقاربت، از همآغوشی و داشتن رابطه به طرق دیگر بهره خواهند برد. همه اینها با کمی صرف وقت و بالا بردن اطلاعات جنسی علمی مفید محقق خواهد شد.
* برقراری رابطه، بازی کودک درون دو انسان با یکدیگر است، اگر چه بازی بدون قانون نمیتواند باشد اما اگر قوانین و شروط حاکم بر آن زیاد باشد، لذت بازی از دو طرف گرفته میشود. یک رابطه خوب میتواند گاهی ناگهانی و خودانگیخته باشد و گاه توامان با برنامهریزی قبلی و با طی شدن سلسله مراتب خاص آن. رابطه ایدهآل باید مجموعه از این دو نوع روش باشد.