چگونه نوزادان را روانشناسی کنیم ؟ اطلاعات جالب و مفیدی را در این مطلب در مورد آنان آورده ایم.

دنیای بچه‌ها، بیشتر شبیه دنیای ناشناخته‌هاست. شاید به همین دلیل هم باشد که هر روز تحقیقات جدیدی در این دنیا انجام می‌شود و هر روز هم یافته‌های تازه‌ای به آن اضافه می‌شود.

واقعیت این است که بچه‌ها از طریق کتاب راهنما به‌وجود نمی‌آیند و اهمیتی ندارد مادرتان، خواهرتان، همکارتان یا آرایشگرتان چقدر توصیه‌های مادرانه دارد. هیچ راهی برای پیش‌بینی آنچه برای این موجودات کوچک در هر موقعیت ممکن است، اتفاق بیفتد وجود ندارد. طی ۳۰ سال گذشته اطلاعات بیشتری درباره نوزادان و کودکان خردسال به دست آمده که ایده‌های جدیدی درباره طبیعت و ذات انسان به ما داده است.

مطالعات اخیر اطلاعات بیشتری درباره دانش، تصور، حقیقت و آگاهی انسان در اختیار والدین قرار داده است. حدود ۳۰ سال پیش بیشتر روان‌شناسان و فلاسفه تصور می‌کردند که نوزادان و کودکان اساسا بزرگسالان ناقص و ناتوانی هستند که نمی‌توانند به‌طور منطقی فکر کنند و نسبت به دیگران دورنمایی داشته باشند یا استدلال کنند. علی رغم این تصورات، اگر به دقت و با حساسیت بیشتری آن‌ها را درنظر بگیرید درمی‌یابید که آن‌ها در حد قابل ملاحظه و شگفت‌انگیزی فلسفی، مسحورکننده، عمیق و دانا هستند.

تحقیقات چه می‌گویند
بتسی بروان، متخصص رشد و رفتار کودکان می‌گوید: «بزرگ‌ کردن کودک مانند نصب اجاق گاز نیست. شما نمی‌توانید فقط یک دکمه را بزنید.» محققان به تمام مسائل پیرامون کودکان توجه کرده‌اند و این به محققان برای دادن نشانه و سرنخ به پدر و مادرها کمک می‌کند. در اصل تحقیقات و مطالعات فراوان می‌تواند کمک کند والدین بدانند چه اقداماتی را می‌توانند انجام دهند تا روند یادگیری فرزندشان هر چه سریع‌تر افزایش یابد.

درحالی‌که یافته‌های به دست آمده از بسیاری از مطالعات جدید بسیار جالب هستند (آیا می‌دانستید که یک کودک می‌تواند صدای پدر خود را درحالی‌که فقط ۶ هفته دارد تشخیص دهد؟) کشف این‌که چه بر سر این کوچولو‌ها می‌آید و آن‌ها چطور بزرگ می‌شوند و رشد می‌کنند بخشی از پرسش‌های بی‌پایان ما برای کشف این است ‌که ما چگونه ما شدیم.

براون می‌گوید: «من وقتی پدر و مادرانی را می‌بینم که نسبت به کودک‌شان علاقه نشان می‌دهند خوشحال می‌شوم.» بنابراین به‌منظور درک بیشتر در اینجا ۷ موضوع شگفت‌آور را که ممکن است در مورد نوزادان ندانید با شما در میان می‌گذاریم.

۱. آن‌ها ذهن را می‌خوانند
خب، آن‌ها دقیقا روان‌شناس نیستند اما مطالعه جدید دانشگاه می‌سوری نشان می‌دهد، نوزادان ۱۰ ماهه شروع به پیروی از فرآیندهای فکری دیگران می‌کنند. یویان لو، دانشیار روان‌شناسی رشد می‌گوید: «بچه‌ها مانند بزرگسالان وقتی چیزی را برای نخستین‌بار می‌بینند، چیزی که شگفت‌انگیز است، به‌مدت طولانی به آن نگاه می‌کنند. این نشان می‌دهد آن‌ها تشخیص می‌دهند یک چیز متناقض وجود دارد.

او توضیح می‌دهد این حالت را «تخطی از آنچه انتظار می‌رود» می‌نامند. وقتی بچه‌ها به وسیله چیز غیرمنتظره‌ای شگفت‌زده می‌شوند تمایل دارند به‌مدت طولانی به آن زل بزنند. در تحقیقات لو، بچه‌ها به بازیگرانی که شی A (مانند یک نمودار یا استوانه) را انتخاب کرده بودند و بیش از شی B نگاه می‌کردند، توجه کردند. وقتی بازیگران شی B را انتخاب کردند بچه‌ها برای ۵ تا ۶ ثانیه بیشتر به شی B نگاه کردند به این معنا که متوجه تغییر  بازیگران شده باشند.

اگرچه بسیاری از مطالعات گذشته نشان می‌داد که کودکان تا ۴ سالگی توانایی تشخیص دیدگاه شخص دیگر را ندارند اما دانشمندان در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۷ نشان دادند نوزادان ۱۳ و ۱۵ ماهه در برخی مواقع قادر به درک باورهای دیگران هستند. البته این‌که نوزاد چگونه ظرفیت لازم برای درک حالات ذهنی دیگران را می‌‌یابد شناخته شده نیست اما برخی دانشمندان می‌گویند مکالمه نقش کلیدی دارد.

۲. زیبایی دوران کودکی دلیل بر همین قابلیت در بزرگسالی نیست
مطالعه‌ای که در مجله رفتار نوزادان و رشد آن‌ها منتشر شد نشان داد، این استاندارد «تو حتما در بزرگسالی هم زیبا هستی» کمی از واقعیت دور است. وقتی از ۲۵۳ دانش‌آموز خواسته شد به عکس‌هایی از نوزادی برخی از همکلاسی‌ها و عکس‌شان در بزرگسالی نمره دهند هیچ رابطه‌ای بین نوزادانی که زیبا خوانده شدند و همچنین بزرگسالانی که این لقب را گرفتند، با زیبایی آن‌ها در دوران مختلف زندگی‌شان یافت نشد. در هر ۲جنس مونث و مذکر برخی از جوجه اردک‌های زشت تبدیل به قوهای زیبا شدند و برخی نوزادان زیبا در بزرگسالی چندان زیبا نبودند ضمن آن‌که به‌نظر می‌رسید برخی از کودکان سادگی خود را در نوزادی و بزرگسالی حفظ کرده بودند.

سیب سبز