Cancer-cell

متاسفانه روزبه روز به آمار مبتلایان به سرطان اضافه می شود و جا مردم را می گیرد چگونه و با چه راههایی می توان از سرعت آن کاست!

محمد حقانی در جلسه علنی روز سه شنبه با اشاره به اظهارات رئیس انجمن رادیوتراپی انکولوژی ایران که شیوع سرطان را در ۱۰ سال گذشته چهار برابر اعلام کرده بود گفت: با این بیماری و بلای خانمان سوز چه باید کرد. نیترات و نیتریت ها در آب آشامیدنی یا مواد غذایی به ویژه غذاهای کنسرو شده مثل لوبیا و ذرت تبدیل به نیتروزامین می شوند که دقیقا ثابت شده نیتروزامین ها منجر به سرطان دستگاه های گوارشی می شوند.

این عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه با کنترل تغییر عوامل محیطی که مهمترین عامل بروز انواع سرطان است می توان رشد بی رویه این بیماری را کنترل کرد گفت: یکی از خصوصیت های زندگی شهری استرس در شهروندان است به طوری که گاهی بی دلیل استرس به سراغ آنها می آید، هرچند استرس را نمی توان یک بیماری لاعلاج معرفی کرد اما سیستم ایمنی بدن را ضعیف کرده و باعث کاهش مقاومت بدن در برابر بروز سرطان می شود.

حقانی یکی دیگر از عوامل سرطان زا را آلودگی هوا به دلیل ترافیک زیاد دانست و گفت: تنفس در هوای آلوده به دودهای بنزین خارج شده از ماشین ها به دلیل وجود هیدروکربن های آروماتیک مانند بنزین که یک ماده شیمیایی خطرناک است و ۵۰ درصد سموم را از طریق دیواره ریه ها وارد جریان خون می کند و ۵۰ درصد باقیمانده سموم استنشاقی از طریق بازدم دفع می شود، بسیار خطرناک است.

وی ادامه داد: استنشاق هوای آلوده به بخارهای بنزین در درجه اول باعث تحریک برونش ها و حبابچه های ریه می شود و التهاب به وجود می آورد و التهاب در هر بخش از بدن آن قسمت را مستعد عفونت می کند.

حقانی با بیان اینکه به دلیل جذب آلودگی نظیر سرب در ترکیبات مختلف و متعدد بنزین غلظت خون افزایش می یابد گفت: علاوه بر این پروسه متابولیسم طبیعی بدن مختل می شود و روی مغز  استخوان هم اثر می گذارد که این موارد موجب سرطان خون  و سرطان های مختلف در بزرگسالان و کم خونی می شوند.

دبیر کمیته محیط زیست شورای شهر تهران با اشاره به تبلیغات محیطی آسمان آبی و زمین پاک گفت: قبل از هر کاری لازم است شهرداری تهران معیارها و شاخص های تامین این تصمیم را ارائه کند به عبارت دیگر ارقام و واحدهای سنجش هر یک از آنها از آنها اعلام شود.

وی خاطرنشان کرد: قطعا در این برنامه به مسئله ریزگردها هم توجه شده است. باید بدانیم که در حریم شهری چگونه با این پدیده و با چه ساز و کاری برخورد خواهد شد.