رایج ترین پروسجر جراحی برای گلوکوم مزمن پروسجر فیلترینگ است. یک دریچه یا سوراخ در ترابکولار مش ورک ایجاد می شود تا درناژ کافی مایع زلالیه را از اطاقک قدامی به فضای زیر ملتحمه ای تامین کند بنابراین در واقع یک راه انحرافی برای ایجاد سیستم درناژ می باشد. این پروسجر به مایع زلالیه این امکان را می دهد از طرق مختلف از جمله جذب شدن بوسیله عروق ملتحمه یا مخلوط شدن با اشک از چشم خارج شود تکنیک استاندارد برای فیلترینگ ترابکولکتومی است در این روش قسمتی از ترابکولار مش ورک برداشته می شود. خطرناکترین عوارض این پروسجر عبارتند از: خونریزی، کاهش یا افزایش IOP، یووئیت، کاتاراکت، نارسایی شبکه، نشت از شبکه اندوفتالمیت. در پروسجرهای فیلترینگ گلوکوم برخلاف سایر پروسجرهای جراحی هدف از عمل جراحی التیام ناقص زخم است. با گرانولاسیون بافت فیبروزی عروقی یا تشکیل بافت جوشگاه در محل جراحی یک مسیر جدید برای تخلیه مایع زلالیه بوجود می آید.
تشکیل بافت جوشگاه با استفاده از عوامل ضد فیبروز مهار می شود. از داروهای رایج ضد نئوپلاسم مثل 5- فلوراوراسیل و میتومایسین C نیز استفاده می شود. این داروها مانند سایر داروهای ضد نئوپلاسم در دوره قبل در حین و بعد از پروسجر جراحی نیاز به پروسجرهای دستکاری مخصوصی دارند. از داروی 5-Fu هم در حین عمل و هم پس از عمل در ویزیت های کلینیک بصورت تزریقی در فضای زیر ملتحمه ای استفاده می شود. میتومایسن C از 5-Fu قویتر است و فقط در حین عمل مورد استفاده قرار می گیرد.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
