Feelingdizzy-1024x876

سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم یک دوره موقت از سرگیجه ناتوان کننده است که با تغییر وضعیت سر بیمار در خلاف جهت نیروثی جاذبه بوجود می آید (مثل برگرداندن سر به پشت همراه با پایین آوردن گوش مبتلا). شروع سرگیجه ناگهانی است زمینه برای سرگیجه وضعیتی معمولا چند ساعت تا چند هفته باقی می ماند اما گاهی اوقات از چند ماه تا چند سال طول می کشد. هر گونه حرکات سر می توانند سب سرگیجه شدید شوند. سرگیجه با تهوع و استفراغ همراه است. یکی از راهکارهای رایج برای درمان نگهدارنده توجه به سیر بهبودی است. داروهای ضد سرگیجه معمولا از حملات سرگیجه پیشگیری نمی کنند. در درمان اختلالات تعادل ممکنست از برنامه های نوتوانی هم استفاده شود. این اقدامات موجب استفاده فعال از سیستم دهلیزی و در نتیجه برآیندهای درمانی می شوند: مراقبت طبی و پرستاری، گروه درمانی، درمان استرس، بیوفیدبک، نوتوانی شغلی و درمانهای جسمی. یک فیزیوتراپ حرکات تعادلی را به بیمار آموزش می دهد که ممکنست برای جبران نقایص سیستم تعادل مفید باشند.
برای انتخاب یک وسیله کمک شنوایی بیشتر از آنکه به علامت تجاری محصول توجه شود و یا متخصصی که تحت لیسانس او این وسیله تهیه شده است، در نظر گرفته شود، لازم است که آن وسیله متناسب با نیازهای بیمار باشد (مثل: نوع کاهش شنوایی، مهارت انگشتان و دستها). در اکثر ایالات آمریکا قوانین حمایت از مصرف کننده به بیماران اجازه می دهد که وسیله را پس از امتحان در صورتی که مورد رضایت آنها نبود به فروشنده برگردانند. وسیله کمک شنوایی صدا را بلندتر می کند اما توانایی بیمار را ببرای تمایز بین کلمات یا حرفها بهبود نمی بخشد.
بنابراین افرادی که درجه تمایز اصوات در ادیوگرام آنها پایین است (مثلا حدود 20%) خیلی از وسیله کمک شنوایی سود نمی برند. وسایل کمک شنوایی همه صداها را از جمله صداهای زمینه ای محیط را تقویت می کنند و این ممکنست بیمار را آزار دهد. چارت 2-2 مشکلات توام با استفاده از این وسایل را فهرست کرده است. اما امروزه وسایل کمک شنوایی کامپیوتری در دسترس هستند که صدای زمینه را حذف می کنند یا اینکه صداها را در بعضی فرکانس ها بیشتر از فرکانس های دیگر تقویت می نمایند. گاهی اوقات بسته به نوع کاهش شنوایی ممکنست در هر دو گوش از وسیله کمک شنوایی استفاده شود.
موسسه غذا و داروی آمریکا (FDA) برای حفاظت افراد سالم از کاهش شنوایی قوانین خاصی را تصویب کرده است. لازم است که 6 ماه قبل از خرید وسیله کمک شنوایی یک ارزیابی کامل از شنوایی توسط پزشک متخصص انجام گیرد اما در صورتی که بیمار جوان و آگاه باشد (بعنوان مثال یک جوان 18 ساله و آگاه از مسئله) تنها یک تایید کتبی پزشک کفایت می کند. کودکان باید توسط پزشک ارزیابی شوند. متخصصین مراقبتی که این وسایل کمک شنوایی را در اختیرا بیماران قرار می دهند باید در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر بیمار را به متخصص گوش ارجاع نمایند:
دفورمیتی مادزرادی یا تروماتیک قابل رویت در گوش
درناژ فعال از گوش طی 90 روز اخیر
کاهش شنوایی پیشرونده ناگهانی و سریع طی 90 روز اخیر
شکایت از احساس گیجی یا وز وز گوش
کاهش شنوایی یکطرفه ای که به صورت ناگهانی در 90 روز اخیر ایجاد شده باشد.
فاصله بین هدایت هوایی و استخوانی اصوات 500، 1000، 2000 هرتز، در ادیومتری بیش از DB15 باشد.
تجمع زیاد سرومن یا یک جسم خارجی در کانال گوش
درد یا ناراحتی در گوش
همراه با هر وسیله کمک شنوای یک دفترچه راهنمای آموزش به بیمار ارائه می شود. در این دفترچه باید اطلاعات زیر وجود داشته باشد:
قبل از خریدن وسیله کمک شنوایی یک ارزیابی طبی توسط متخصص لازم است.
توجه داشته باشد که قبل از خرید وسیله کمک شنوایی پزشک باید در مورد وجود یا عدم 8 مورد فوق الذکر گوش تحقیق و ارزیابی کرده باشد.
آموزش در مورد نحوه استفاده صحیح، نگهداری، و مراقبت از وسیله و همچنین آموزش درباره روش جایگزینی یا شارژ کردن باطری لازم است.